Od września 2017 roku, odkąd postawiłam bramę na rzece, konie są trzymane na północnej części gospodarstwa i nie uciekają z gospodarstwa. Przebywają non stop w okolicach domu i stajni. Widzę je z okien domu. Konie są pod stałym, całodobowym nadzorem. Tu spacerują sobie po łące. Wchodzą do stajni jeść siano lub spać, kiedy chcą. Chodzą do urządzonego im wodopoju na polu, kiedy potrzebują się napić.
Mają tu u mnie bardzo dobre warunki, ogromną autonomię, z której bardzo chętnie korzystają. Kiedyś trzymałam je w stajniach, piły wodę z wiader, ale zdecydowanie wolą ruch na otwartej przestrzeni i samodzielne pobieranie paszy i wody. Nauczyłam je pić ze źródła na moim polu. Piją kiedy chcą i ile chcą.
Nie czują się jak w więzieniu, lecz u siebie. Wiedzą i rozumieją, że moje gospodarstwo to ich dom, a ja jestem im przyjazną, opiekuńczą osobą, dbającą o nie. Dlatego, gdy się zdarzy im ucieczka, zawsze wracają po niej do mnie, na moje gospodarstwo i siedlisko. Tu ich dom.
Dzięki mojemu stylowi hodowli, są zdrowe, wybiegane, wytarzane, świetnie umięśnione, zahartowane, odporne, samodzielne i odważne. Kopyta naturalnie ścierają chodząc i galopując po łąkach dla nich przeznaczonych. Nie boją się psów, lisów, potrafią się bronić w razie ataku. Potrafią zaatakować wałęsające się psy lub innego intruza, który wejdzie na ich teren.
Na kolejnych dwóch fotkach brama wzmocniona drewnianą, masywną ramą i łańcuszkami. Brama jest non stop zamknięta od września 2017 roku.
Dodatkowo poszerzyłam rzeczkę, by kozy i owce nie przeskakiwały na południową stronę gospodarstwa.
Mają tu u mnie bardzo dobre warunki, ogromną autonomię, z której bardzo chętnie korzystają. Kiedyś trzymałam je w stajniach, piły wodę z wiader, ale zdecydowanie wolą ruch na otwartej przestrzeni i samodzielne pobieranie paszy i wody. Nauczyłam je pić ze źródła na moim polu. Piją kiedy chcą i ile chcą.
Nie czują się jak w więzieniu, lecz u siebie. Wiedzą i rozumieją, że moje gospodarstwo to ich dom, a ja jestem im przyjazną, opiekuńczą osobą, dbającą o nie. Dlatego, gdy się zdarzy im ucieczka, zawsze wracają po niej do mnie, na moje gospodarstwo i siedlisko. Tu ich dom.
Dzięki mojemu stylowi hodowli, są zdrowe, wybiegane, wytarzane, świetnie umięśnione, zahartowane, odporne, samodzielne i odważne. Kopyta naturalnie ścierają chodząc i galopując po łąkach dla nich przeznaczonych. Nie boją się psów, lisów, potrafią się bronić w razie ataku. Potrafią zaatakować wałęsające się psy lub innego intruza, który wejdzie na ich teren.
Na kolejnych dwóch fotkach brama wzmocniona drewnianą, masywną ramą i łańcuszkami. Brama jest non stop zamknięta od września 2017 roku.
Dodatkowo poszerzyłam rzeczkę, by kozy i owce nie przeskakiwały na południową stronę gospodarstwa.
Indianka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Witajcie na moim blogu armio czytelników 😊
Zanim napiszesz coś głupiego, ODROBACZ SIĘ!!!
🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎
Do wrogów Indianki i Polski:
Treści wulgarne, kłamliwe, oszczercze, manipulacyjne, antypolskie będą usunięte.
Na posty obraźliwe obmierzłych gadzin nie mam zamiaru odpowiadać, a jeśli odpowiem - to wdepczę gada w błoto, tak, że tylko oślizgły ogonek gadziny nerwowo ZAMERDA. 😈
Do spammerów:
Proszę nie wklejać na moim blogu spamu, bo i tak zmoderuję i nie puszczę.
Please no spam! I will not publish your spam!