Przeciwpasożytnicze właściwości orzecha włoskiego

W dobie wszechobecnej chemizacji życia codziennego powrót do dawnych, ekologicznych metod profilaktyki przeciwpasożytniczej, szczególnie w odniesieniu do zwierząt towarzyszących, wydaje się słuszną tendencją. Warto zwrócić uwagę zwłaszcza na liście orzecha włoskiego (Juglans Regia L.). Jak bowiem wynika ze wstępnych obserwacji, substancje w nich zawarte mają skuteczne działanie repelencyjne na pchły i kleszcze.

Repelenty to substancje pochodzenia sztucznego lub naturalnego, które są obecnie powszechnie stosowane. Mają one za zadanie ochraniać człowieka, zwierzę lub roślinę przed szkodnikami1. W przypadku ludzi stosowane są różnego rodzaju spraye mające chronić nas przed komarami oraz kleszczami. W przypadku zwierząt najczęściej spotykamy się z kroplami, obrożami, a w ostatnim czasie także z tabletkami nasyconymi odpowiednim środkiem, którego zadaniem jest odstraszające działanie na ektopasożyty, np. pchły, kleszcze czy świerzbowce.

W środkach tych stosuje się substancje chemiczne wytworzone sztucznie przez koncerny farmaceutyczne. W niewielkim odsetku repelentów można doszukać się substancji pochodzenia naturalnego. Przy rosnącej obecnie świadomości szkodliwości substancji sztucznych oraz ogólnoświatowym trendzie odchodzenia od ich stosowania, warte uwagi są środki pochodzenia naturalnego. Mogą okazać się alternatywą w kwestii ochrony przed ektopasożytami zwierząt domowych. Tym bardziej że stosowanie produktów pochodzenia naturalnego jest powszechnie uważane za bezpieczne.

WŁAŚCIWOŚCI BIOLOGICZNE

Organy nadziemne orzecha włoskiego, a w szczególności jego liście oraz łupiny owoców, przesycone są znaczną ilością związków aromatycznych – olejków eterycznych. Są to lotne związki organiczne, które w zależności od swojego składu i gatunku owada, na jaki oddziałują, mogą pełnić różne funkcje – od repelentów, poprzez komunikatory chemiczne, aż do substancji wabiących2. Juglon, czyli organiczny związek chemiczny występujący przede wszystkim w liściach, korzeniach i łupinach orzechów, jest jedną z najsilniejszych naturalnych substancji przeciwpasożytniczych. Poza tym oczyszcza organizm z toksyn dzięki swoim właściwościom chelatującym (wiąże metale ciężkie i ułatwia wydalanie ich z organizmu). Potwierdzono również jego działanie antyoksydacyjne3. 

Bezpieczeństwo tego surowca jest potwierdzone wieloletnim, tradycyjnym stosowaniem4, 5, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym (zewnętrzne stosowanie liścia orzecha włoskiego na skórę w zalecanych przez Komisję Europejską wskazaniach i zakresie dawkowania). Co więcej, żaden ze składników tego produktu, obecny w stężeniach powyżej 0,1%, nie został określony przez IARC (International Agency for Research on Cancer) jako prawdopodobny, możliwy lub potwierdzony czynnik rakotwórczy dla ludzi.

WSTĘPNE OBSERWACJE

Wstępne obserwacje prowadzone były od późnej wiosny (druga połowa maja) 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku. Grupę badawczą stanowiło pięć psów rasy beagle – cztery suki i jeden pies (niespokrewniony z sukami).

Celem obserwacji było wykazanie właściwości odstraszających orzecha włoskiego w stosunku do kleszczy oraz pcheł. Do tego celu wykorzystywane były świeżo zerwane liście orzecha. Liście tuż po zerwaniu zostały rozgniecione ręcznie, a następnie nacierano nimi psy w okolicach kręgosłupa, karku, głowy za uszami oraz w okolicach podłopatkowych. Na jednego psa zużywano ok. trzy listki. W okresie jesiennym używano liści zerwanych latem i przechowywanych w próżniowych workach w temperaturze ok. 5°C. Metoda aplikacji nie zmieniała się.

Kontrola stanu sierści i skóry pod kątem obecności pasożytów odbywała się dwa razy dziennie – rano przy świetle dziennym i wieczorem przy świetle sztucznym – z wykorzystaniem testu grzebieniowego i badania poprzez omacywanie. Kontrolę przeprowadzały niezależnie od siebie dwie osoby.

WYNIKI OBSERWACJI

Ze wstępnych obserwacji wynika, że substancje zawarte w liściach orzecha włoskiego skutecznie wpływają repelencyjnie na pchły i kleszcze. Psy podczas spacerów po terenach leśnych i łąkach oraz podczas kontaktów z psami mającymi pchły nie były atakowane przez te ektopasożyty.

Warto zaznaczyć, że substancje liści orzecha włoskiego nie wpływały na zmiany behawioru zwierząt ani nie wywoływały odczynów alergicznych. Niewielka ilość soku z używanych liści nie doprowadzała do odbarwienia sierści.

Istotny jest również czas działania substancji zawartych w liściach orzecha włoskiego. Mianowicie od czasu aplikacji działały one ok. dwóch tygodni lub do momentu namoknięcia sierści bądź zmycia wodą.

https://www.animal-expert.pl/artykul/przeciwpasozytnicze-wlasciwosci-orzecha-wloskiego