woły, owce, kozy, krowy, rzadko świnie, duże, okazałe psy pasterskie w typie molosów.
Satrapa Babilonu miał stadninę liczącą aż 16.000 klaczy i 800 ogierów.
Woły były najbardziej rozpowszechnione. Były używane do prac polowych i transportu.
Znano koło i używano rydwanów.
Jeżdżono na osłpach.
Owce, kozy i krowy dostarczały mleka.
Wyrabiano masło i sery.
Wielbłądy udomowiono w Sumerze w I tysiącleciu przed naszą erą, ale używali go już wcześniej Arabowie na pustynii.
Pasterze używali dużych psów pasterskich.
Hodowano kaczki, gęsi, kury.
Tereny Dolnego Sumeru były bagniste.
Miasto Eridu i Ur były miastami portowymi, albowiem w tamtym czasie woda sięgała głębiej lądu. Był wyższy poziom wód o 2 metry niż obecnie.
Miasto portowe Eridu było to pierwsze miasto Sumeru w Mezopotamii i stolica Sumeru.
Sumer to nazwa ludu, języka, krainy i epoki.
Sumerowie nie byli Azjatami. Nazywali się czarnogłowymi, ale nie wiadomo, by byli czarni.
Być może chodziło o barwę włosa.
Ich wizerunki na to nie wskazują, by byli czarni, by mieli rysy twarzy czarnych ludzi. Nosili długie brody i bujne czupryny, lub byli ogoleni na łyso.
Warto zauważyć, że Olmekowie w Ameryce Południowej zostawili po sobie gigantyczne głowy kamienne przedstawiające ludzi/bogów o afrykańskich rysach czarnej rasy. Kamienne głowy Olmeków przedstawiają czarną rasę, czarne głowy.
W Ameryce Południowej gigantyczne kamienne "czarne głowy" przedstawiające czarnych Bogów w chełmach,
a w Sumerze lud który przybyl ze Wschodu, który opisywał siebie jako "czarnogłowi".
Sumerowie nazywali sami siebie "czarnogłowymi".
Czyżby starożytna cywilizacja Olmeków miała wspólne korzenie ze starożytną cywilizacją Sumerów?
Warto zauważyć, że Sumer określa swoje panowanie na 30.000 lat, gdzie poprzedni władcy Sumeru żyli i panowali po 1500 lat wg zapisów na glinianych tablicach.
Na glinianych tablicach i innych pochodzących z Sumeru, Sumerzy są przedstawiani jako olbrzymy większe od przeciętnych ludzi o około metr do 2 metrów. Jeden z Sumerów trzyma pod pachą dorosłego lwa jak kociaka. Z tego wniosek, że ci najbardziej starożytni byli dużo więksi od ludzi i znacznie bardziej długowieczni, co potwierdza ich boskie geny oraz boskie pochodzenie.
Sumer też dzieli swoje dzieje na czasy przed potopem i czasy po potopie.
Geolodzy odkryli grube warstwy mułu potwierdzające wystąpienie powszechnego potopu.
Świątynia w Lagasz posiadała 4500 hektarów pól uprawnych.
Dzierżawcy przekazywali świątyni 1/3 zbiorów tytułem podatku za dzierżawę, czyli mniej płacili podatków niż my obecnie, czyli Sumerowie nie byli tacy pazerni jak współczesne rządy w Polsce.
III dynastia Ur gospodarowała
10-24 osobowymi zespołami pracowników delegowanych do prac rozmaitych.
Co miesiąc było podliczenie i wypłata pensji dla pracowników. Wydawano żywność z magazynów świątynnych.
Zawody:
Garbarz, farbiarz, folusznik, młynarz piwowar, piekarz, kucharz, sprzątacz, rolnik, pasterz owiec, pasterz bydła, rybak, łapacz ptaków, pisarz, robotnik najemny, robotnik, przewoźnik (wodny), barkarz świątynny.
Na terenie świątyni znajdowały się obory, owczarnie, piekarnie, warzelnie piwa, rzeźnie i tuczarnie, warsztaty rzemieślnicze i przemysłowe.
Jedna z piekarni Sumeru w Lagasz przerabiała przemysłowe ilości mąki na chleb, bo aż 100 ton mąki.
Gorzelnia w ciągu 2 miesięcy przerabiała na piwo po aż 300 ton ziarna. Sumerowie byli piwoszami :)
816 kobiet pracowało w tkalni. To jak fabryka tkalnicza!
Inspekcje świątynne miały miejsce kilka razy w miesiącu. Podczas inspekcji sporządzano raporty, gdzie wytykano lenistwo i niedociągnięcia pracowników.
Czyli panowała tam komuna podobna do tej za PRLu w Polsce. 😜
Opracowała:
Izabella INDIANKA Redlarska
Studentka historii 😎
