Kwaterodawcy lesbijek

Jak widać z referencji dwa zakłamane dziwolągi najlepiej czują się w Berlinie wsród innych homoseksualistów. Ale uwaga - za rok wybierają sie na Mazury!
Chłopy, chowajcie swój inwentarz i nie wpuszczajcie podpierdalaczek do domu ani na gospodarstwa!

A może chcą tylko odwiedzić Satję w wiezieniu - suczkę Indianki, której odebrały dom i wolność by wsadzic psinę za KRATY?
Jakoś się nie interesują losem skrzywdzonej psiny...
Miłośniczki zwierząt? A może zwykłe, zawistne podpierdalaczki montujące na poczekaniu bajeczki o ich rzekomej "trosce" by usprawiedliwić swój nikczemny występek?



NOT VERIFIED
 Payment Not Verified Phone Not Verified Address Not Verified
Marta + Iza [shared profile]
Krakow, Lesser Poland, Poland
Maybe Accepting Guests
Last login 13 minutes ago
 Send Request
More
About
My Home Photos 16References 9 Friends 5
REFERENCES
Positive 8 Neutral 0 Negative 1From Hosts 6 From Guests 1

Asia Li
Warsaw, Mazovia, Poland
October 2015Hosted Marta + Iza - Positive
It was wary nice to meet Marta. She was definitely hassle-free guest ;) Interesting, sensitive, passionate person. Activist. Like you said - It's a pity that we couldn't spend more time together.. But maybe we will meet someday (next year? ;) ) in Masuria :)
[-] Read Less

Marta + Iza [shared profile]
Krakow, Lesser Poland, Poland
September 2015Stayed with Asia - Positive
Although I stayed just 1 night, and we had an opportunity to talk for just a few hours... it was enough to know that Asia is a great person. We caught good contact easily, and I felt very comfortable in her house. It's such a pity that we couldn't spend more time together!... I hope we can make up for this some time in future:) Thank you, Asia!
Marta
[-] Read Less

Wojtek Skowron
Krakow, Lesser Poland, Poland
September 2014Other - Positive
We've met with Martha during highschool and since that time we have been travelling together several times.
Martha is warm and open-hearted person and is always able to cheer you up with a smile!
[-] Read Less

Marta + Iza [shared profile]
Krakow, Lesser Poland, Poland
September 2014Other - Positive
Wojtek is a very kind, good, mindful person. A super-positive musician, he definitely has the beat inside him:) ... and at the same time, he also has this unusual, beautiful gentleness.
...And I have just noticed that when I remind myself of Wojtek, I always see him with a big smile :)
(Marta)
[-] Read Less

PeteBerlin
Berlin, Berlin, Germany
August 2014Hosted Marta + Iza - Positive
Half the time, I hosted Marta by herself, the other half both Marta and Iza were my guests. It was a great pleasure to host them, have deep conversations, play the piano and singing, dancing tango. I'm looking forward to visiting them in Krakow some day.
[-] Read Less

Marta + Iza [shared profile]
Krakow, Lesser Poland, Poland
August 2014Stayed with PeteBerlin -Positive
Pete is a beautiful person. That's it.
He hosted us for 6 nights altogether, which is actually very generous. He's communicable, trusting, and open - in a way which makes you easily open yourself in response. His passion about tango and piano (and "just love";) made this encounter quite extraordinary. We danced, listened to Pete's music, tried some singing. Enjoyed a delicious dinner! Used his recommendations about what to see in Berlin. Also I (Marta) took a chance to practice German language.. as well as courage. Probably for this last one - the biggest "danke":)
[-] Read Less

Markus Lamberty
Berlin, Berlin, Germany
August 2014Hosted Marta + Iza - Positive
I`ve never had a problem with the one bad reference on their profile because I suggested the real story behind it ... so the both came along and I learnt to know two kind and respectful persons. We had a nice time together here, celebrated Marta`s birthday by full moon at the bank of the Landwehrkanal ... I hope to meet you again, in poland, here or elsewhere. Take care of yourself.
[-] Read Less

Marta + Iza [shared profile]
Krakow, Lesser Poland, Poland
August 2014Stayed with Markus -Positive
Meeting Markus was a unique experience.
First of all - he agreed to host us for 8 nights! Wow! At the end he offered us to stay even longer:) AND what's more! - he also hosted our friend who was staying in Berlin for one night, and who had a reservation in a hostel - however, Markus claimed that the hostel was too far away ("that's in Western Germany!"). For us, this is definitely a hospitality record!
From the very beginning we have experienced an unexpectedly open welcome - from everybody including neighbours:)
Apart from being "a punk indeed";), Marcus is a very caring, sensitive, compassionate person with a big, big heart. He's very easy-going, willing to listen and to share his story. And he definitely knows how to get some fun! We celebrated my (Marta's) birthday together, I liked it a lot, I even got a beautiful present, and I also got spiritually adopted:)so it seems that we'll keep in touch.
If you want to experience a proper "Welcome to Kreuzberg" - Markus is the man.
[-] Rea

Poznajcie pyszczki nękających Indiankę lesbijek!

Poniżej fotki pysiów autorek internetowego linczu:
https://www.couchsurfing.com/people/doctorprinter/photos

Od niedawna dopiero zdecydowały się na udostępnianie swojego mieszkanka turystom.
Dojrzenie do tego zajęło im parę lat. Wcześniej tylko korzystały z cudzej gościny, w tym długich, kilkudniowych pobytów. Taki sposób na darmowe wczasy sobie wymyśliły. Tę jedną parę ugościły chyba tylko po to, by nie było, że tylko wykorzystują cudze miejsca nie dając nic z siebie.
W info podają, że nie zgadzają się na goszczenie gości ze zwierzętami...
Miłośniczki zwierząt od 7 boleści...
Gościom proponują spanie na gołej podłodze :-)
Jak wspaniałomyślnie :-) :-) :-)

Gościom nie proponują wyżywienia. Żadnego.
Chytrze sygnalizują, że są wegetariankami i zjadłyby coś z warzyw :-)
No, dalej potencjalny gościu Izabeli U. i Marty P. - na bazar po warzywa! :-) :-) :-)

MARTA + IZA’S PREFERENCES

• Max Number of Guests: 4
• Preferred Gender to Host: any
• Suitable for Children? yes
• Pets Welcome? no
• Smoking Allowed? no

MARTA + IZA’S HOME

• Has Pets? yes
• Has Children? no
• Smoking at Home? no
• Wheelchair Accessible? no

SLEEPING ARRANGEMENTS

Public Room (eg: Living Room)

We have a big couch in the living room - which is connected to the kitchen, so this indeed rather a public space.
We also have an extra couch in a little room - but the room is so little, that when the couch is unfolded, there is not any more space to move around :) Plus, this couch is not so comfortable...
If needed, we can provide some space to sleep on the floor. However, we don't have any extra matresses or sleeping bags to offer.

MORE DETAILS

What I Can Share with Guests

We can share blankets, pillows, linen, towels.

Public Transportation Access

Public transportation: it takes around 20-25 minutes to get to the city centre by tram. The stop is around 5 minutes walk from our place.
There are also very nice bike lanes :)
We live in some distance from city centre - in a district which was originally built as a separate town, for the workers of a huge steelworks, during Communist time. Now it is one of the districts of Kraków (Nowa Huta), figuring on the UNESCO list for being achitecturally extraordinary and historically important. So actually it's quite a treat for a tourist :)

Additional Info

We have two cats.
We don't smoke.
We are both vegetarians.
For most of the year, we work during the weekdays, and usually we are free for weekends.


A tak siebie te dwie "cudowne i przyjazne" osoby reklamują.
Fałszywie pomawiają Indiankę o nieuczciwość i nienawiść.
Nie wspominają nic o tym, że były przyjaźnie przyjęte i hojnie ugoszczone za co zrewanżowały się podłymi donosami, oraz internetowym linczem:

ABOUT ME

CURRENT MISSION

Live and let live

ABOUT ME

Marta: I am 29 and I work as a medical doctor (right now in training for Family Medicine). I try hard to understand this crazy world around, so I read quite a lot, and watch lots of TEDs (if you don't know it, go and check ted.com, obligatorily!:) I enjoy some healthy, veggie, colourful cooking (sometimes I tend to treat it religiously). I sing. I sail. I sew. I meditate (some Buddhist experiences). Addicted to coffee, unfortunately.

Izabella: I am 42. I'm passionate about films and photography, and I take pictures by myself (http://www.flickr.com/bellmariza, take a look!) At the moment I work in an advertising company, as a printer(ess). However, I feel myself quite close-to-earth... so I would love to live and work close to nature. Recently I started to learn the art of beekeeping, and since last year I have studied Agriculture at a university.
I'm also interested in motorcycles, especially old ones, and I have my own lovely Honda, which already took us for a few holiday trips. And from time to time I like to have some good beer - the more bitter the better:>

Why I’m on Couchsurfing

COUCHSURFING EXPERIENCE

Marta: I used to CS a lot (both as guests and hosts) together with my younger sister Julia, and we always loved it :) Julia still lives with our parents, and is still an active CS user.

Marta + Iza: So far, as guests, we had some absolutely lovely experiences in Berlin, herzliche Grüße für unsere Freunde!:)
...and unfortunately one very bad experience in some rural region of northern Poland, where we were hosted by a very dishonest and hateful woman ...

Anyway, we don't lose our hearts for CS!

Interests

We are a couple, and live together in Kraków, with two cats. We move around the city mostly by bikes, sometimes outside the city as well; we like hiking in the mountains very much. Here in Kraków we
take part in lots of cultural events, especially concerts. We are both vegetarians. In general, we try to live eco-friendly and mindfully.

Couchsurfing

Couchsurfing to wirtualna i realna platforma wymiany kulturalnej. Poznają się na niej ludzie, którzy ze sobą rozmawiają na różne tematy, umawiają się na wspólne imprezy lub wyprawy. To bardzo fajny, sympatyczny portal towarzysko-gościnno-grzecznościowy. Indianka poznała wiele sympatycznych osób przez ten portal. 

Couchsurfing to przede wszystkim portal stworzony z myślą o podróżnikach, którzy potrzebują darmowych noclegów.

Łączy on osoby szukające takiego noclegu z gospodarzami którzy chcą takim osobom pomóc - właścicielami kanap, które są oni skłonni grzecznościowo udostępnić. Nie zawsze jest to stricte kanapa. Bywa to często kawałek podłogi na ułożenie maty i śpiwora podróżnika, bywa miejsce na balkonie, tarasie, w ogródku, na plaży, hamak na podwórku. Trafiają się też apartamenty (rzadko) na równi z szopami czy po prostu miejsce na ustawienie namiotu.

Jakie miejsce by to nie było - ważne jest, by warunki noclegowe 

były jasno określone przed zaproszeniem gości. Przeważnie te warunki są określone z góry na couchsurfingowym profilu hosta (gospodarza obiektu).

Jest też możliwość emailowego dopytania się hosta w razie wątpliwości.

Na profilu Indianki warunki te były bardzo obszernie i  precyzyjnie określone. Przede wszystkim uczciwie i rzetelnie. 

Gdyż Indianka jest osobą konkretną, uczciwą i rzetelną. 

Couchsurferom nie oferowała pokoju z łazienką, z łóżkiem, czystą pościelą i darmowym wyżywieniem. Nie oferowała jazdy konnej - zwłaszcza darmowej. Nie oferowała spa i innych rzeczy.

To co oferowała to było miejsce do darmowego ustawienia namiotu na jej łące. Była opcja skorzystania z jej kuchni (dostęp do wody, pieca, garnków, naczyń) pod warunkiem pomocy w jej wysprzątaniu.

Uczciwie pisała na swym couchsurfingowym profilu, przez który lesbijki ją namierzyły i poznały - o zawieszonym remoncie, o niewykończonym domu. Nie podawała starych, nieaktualnych, linków do swoich dawnych, zapomnianych witryn internetowych stworzonych w czasach, gdy próbowała uruchomić agroturystykę po częściowym remoncie domu i z czasów, gdy na rancho pomieszkiwała instruktorka jazdy konnej z ujeżdżoną spokojną klaczą profesorką. Nie rejestrowała swojej farmy na nowych portalach turystycznych. Większość nowopowstających portali turystycznych sama wprowadza do swoich baz danych oferty turystyczne i agroturystyczne znalezione w sieci. W ten sposób dane rancza Indianki trafiły do

nich. Często bez wiedzy i zgody Indianki. 

Jednak użytkowników Couchsurfingu obowiązuje to, co jest na ich profilach couchsurfingowych. Reszta się nie liczy. Dokładnie wiedzą o tym oszczercze lesbijki, które już po fakcie, po swoim pobycie na rancho Indianki - dokopały się do tych starych stron i na ich podstawie pomówiły Indiankę o oszustwo. To podłość! 

Podłość i przewrotny, wyrachowany fałsz!

To nie Indianka je oszukała, lecz one Indiankę. Indianka udostępniła im miejsce na łące zgodnie z jej ofertą na Couchsurfingu.

Udostępniła też kuchnię na oferowanych w profilu warunkach.

Lesbijki zaś warunków pobytu nie dotrzymały.

Oszukały Indiankę i naciągnęły.

Nie pomogły wysprzątać kuchni. Leniwe kluchy nawet talerzy po sobie nie zmyły, gdy Indianka je na swój koszt nakarmiła!

Nie dołożyły się do jedzenia.

Mało tego - obżerały biedną Indiankę przez kolejne dnie i kombinowały tak żerować na niej przez dwa tygodnie.

W ich dziwnych, pasożytniczych móżdżkach uroiło się,

że biedna, samotna osoba będzie sponsorować wyżywienie dla dwóch dorosłych, czynnych zawodowo kobiet aż przez dwa tygodnie!

A co najgorsze i najkarygodniejsze - zaburzyły spokój gospodarstwa i ściągnęły na nie i Gospodynię plagę nieszczęść i przykrości. Zlinczowały ją w internecie. Wznieciły i szeroko po całym necie rozlały wielką nienawiść do niewinnej, gościnnej osoby, która w dobrej wierze zezwoliła im na darmowe obozowanie na jej łące!

Indianka pisała na swoim profilu na Couchsurfingu, że chętnie zaprosi wolontariuszy z umiejętnościami budowlanymi lub wykończeniowymi. Takich umiejętności lesbijki nie posiadają.

Pisała, że chętnie pozna osoby, które pomogą ułożyć konie, więc wynikało z tego, że są nieułożone. Lesbijki koni układać nie potrafią. Spodziewały się nie wiedzieć czemu - że ktoś je dla nich ujeździ aby one mogły na nich sobie darmo pojeździć.

Indianka na swoim profilu couchsurfingowym sugerowała, że couchsurfer powinien mieć swój własny prowiant lub stołować się poza farmą. 

Dostęp do kuchni Indianki to była jedynie ewentualność obwarowana koniecznością pomocy w jej wysprzątaniu.

Taką ofertę wyczytały lesbijki spod Krakowa Izabela U. i Marta P. Napisały do Indianki prośbę, czy mogłyby przyjechać na jej rancho z namiotem by spędzić na Mazurach dwa tygodnie ich urlopu z pracy. Obiecywały w emailu, że zajmą się sobą i nie będą Gospodyni sprawiać problemów (a ściągnęły serię kataklizmów i falę nieprzytomnej nienawiści lejącą się z netu po dziś dzień czyli już 3 lata!) Indianka nie spodziewając się podstępu i pogwałcenia miru jej gospodarstwa przez te dwa niegroźnie wyglądające dziwolągi - łaskawie zgodziła się na ich przyjazd.

Była też sugestia, że w zamian za możliwość korzystania przez dwa tygodnie z kuchni Indianki, powinny były zrobić zakupy 

do wspólnych posiłków. Indianka pisała, że ma tylko mleko, jaja i mąkę, a resztę produktów trzeba uzupełnić.

Lesbijki oferowały pomoc w wysprzątaniu kuchni, ale nigdy słowa nie dotrzymały. Nie przywiozły ze sobą też żadnego prowiantu, ani kasy na zakupy. Zatem nie miały ani wkładu do wspólnych posiłków, ani nawet dla siebie samych.

Miały przyjechać wcześniej, w czerwcu lub lipcu, gdy była pogoda.

Przyjechały dużo później, w deszcz. Pisały, że przyjadą z Krakowa stopemi i będą miały pieniądze na swoje wyżywienie.

Przyjechały później niż było uzgodnione. Przyjechały pociągiem i autobusem bez kasy na jedzenie (widać nikt krokodyla i jej cioty na stopa do auta brać nie chciał i musiały zdać się na transport publiczny), gdyż wcześniej wydały kasę na wycieczkę do Berlina. Z Krakowa pojechały pociągiem na skłot do Berlina, gdzie spały na podłodze w remontowanym mieszkaniu. Niemcy mieli farta, że ich nie podpierdoliły, gdyż i u nich strzygły oczami na prawo i lewo na co by tu donieść. Niemcy remontowali skłot własnymi siłami. Kładli elektrykę. Lesby bardzo wnikały, czy elektrykę kładzie osoba z uprawnieniami. Niemcy skłamali, że tak i tym samym uniknęli najazdu inspektorów budownictwa i wysokich kar, które w Niemczech są zaiste mordercze.

Nieplanowana wycieczka do Berlina pochłonęła fundusze lesb. Na rancho Indianki przyjechały spłukane. Bez grosza na jedzenie i bez prowiantu. Głodne, umordowane długą wędrówką z ciężkimi tobołami i przemoczone do suchej nitki, gdyż Izabela U. miała swój "pomysł" a raczej fanaberię, gdzie wysiąść z autobusu - kilka kilometrów dalej, niż najbliższy do rancza przystanek sugerowany przez Indiankę się znajduje :) No bo lesba taka skrzywiona seksualnie to i umysłowo również :))) Dlatego Indianka jest zdania, że homoseksualizm to dewiacja, a nie żadna współcześnie lansowana orientacja.
Dewiacja, która się rzuca na mózg i powoduje, że homoseksualiści bredzą żyjąc kłamstwem i obłudą. Tworzą sobie swoje infantylne półświaty. Obce są im zasady zwykłe ludzkiej przyzwoitości. Uważają, że ich uczciwość nie obowiązuje.

Do domu Indianki lesby doczłapały ledwo żywe. Przemoczone. Padły w progu z wycieńczenia. Nie miały siły rozstawić swojego namiotu.

Indianka z litości wzięła je pod swój dach...

Za dobre serce płaci słono po dziś dzień zalewając się łzami czytając podłe, kłamliwe, oczerniające, uwłaczające, obraźliwe wyrzygi tych dwóch dziwolągów i ich przydupasów - wygrzebanych w sieci jebniętych półmózgów. One posługują się tymi przygłupami do obrażania Indianki. 

Indianka

Błoto

Po ulewnych deszczach, wydeptany przez zwierzęta teren wokół domu zamienił się w błoto. Podwórko też niewiele lepiej wygląda zryte kołami samochodów listonoszy.

O ile podwórko porasta odrastająca trawa, która wchłania nadmiar wilgoci, o tyle ziemia przy domu zamieniła się w błoto.

Indianka zbudowała sobie prowizoryczny chodniczek przy domu który ułatwia jej poruszanie się wśród błota.

Niestety, przy wejściu do domu nie ma chodnika.

Jest straszne błoto. Było :) Indianka błoto dziś usunęła.

Jutro wyskrobie pozostałość błota i ułoży cegły przy wejściu.

Będzie patio :)

Indianka

Panom mundurowym już podziękujemy :-) :-) :-)

Jest nadzieja, że będzie zdecydowanie uczciwiej i praworządnie w naszym kraju :-) Prawo i Sprawiedliwość działa! Energicznie działa! Mają racje. Takie zmiany trzeba przeprowadzać szybko zanim zostaną przyblokowane przez siły mafijno-reakcyjne. Zanim panowie mundurowi pozacierają ślady swoich działań.

Najwyższy czas pożegnać panów mundurowych co robią nielegalne rzeczy za plecami rodaków typu nielegalne podsłuchy i inwigilacje, zbieranie haków na czołowych polityków i działaczy, tudzież gorsze rzeczy...

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/pis-zapowiada-zwolnienia-szefow-sluzb-mundurowych/lk6rm

Pa paa ! :-) :-) :-)

Poezja komentarzy na onecie :-) :-) :-)

Nie ja jestem autorką tego wiersza, lecz anonimowy komentator na onecie.
Wiersz ubawił mnie temu zgarnęłam go na mego bloga :-)

PO już nic nie pomoże bo to syf moralny i wielka czarna plama na honorze!
Lecz choćby przyszło tysiąc hejterów i każdy wypił butlę zacieru,
choćby spuścili Lisa ze smyczy, Kraśkę co teraz żałośnie kwiczy - choćby napinał się tu Saleta, zjadłszy uprzednio sobie kotleta - i choćby jeszcze, ot, tak dla grandy, rzucili tutaj ze trzy hollandy - i choćby pińcset trzech Karolaków krzyczało gromko: „pisior, atakuj!" - choćby wybiórcze i tefałeny wciąż wyły głosem zranionej hieny - choćby Monisia ścięła blond loki, Wajdy, Olbrychskie wciągnęli koki - choć na wściekliznę szczepią Niesioła, on dalej pianą toczy dookoła - i choć Balcerek z Petru rżną głupa, że NOWOCZESNA jest ich szalupa - choćby zatańczył na rurze Kwachu to platfusiarnia Partią Obciachu - choćby pomagał im nawet Rambo - my dobrze wiemy, że PO to szambo! :-)

Przyprawianie indyka

Unia: pieprz z Niemiec, sól z Polski, kurkuma z Włoszech :-) 

Niestety, Indianka nie pokaże dzisiaj przyrządzonych indyków.

Rano i po południu zjadła po porcji przesmacznej indyczyny przyprawionej kurkumą, solą i pieprzem, zagryzła chlebem kminkowym. Na jutro zostały jej w rondlu jeszcze nogi i skrzydła. Dziś uwarzyła gar świeżego sera. Będzie w sam raz do kminkowego chleba na śniadanie. Indianka poleca kurkumę do indyka. Przesmacznie gra ona ze smakiem mięsa indyczego.

Kurkuma to pamiątka po zarozumiałym Sante :))).

Indianka

PiS przywraca praworządność i demokrację

Dobry znak - wykopał sędziów Trybunału Konstytucyjnego wyznaczonych wcześniej przez niszczycielską kraj i jego Naród Platformę :-)

Przypominam, że to ten platfusowy skład sędziów Trybunału Konstytucyjnego okradł Polaków z Otwartego Funduszu Emerytalnego. Ukradł nam emerytury! Naszą kasę!
Won dziady!!!

http://migawki.blog.onet.pl/2015/11/19/tak-potrzeba-nowych-sedziow-nie-tylko-w-trybunale-konstytucyjnym/

http://m.onet.pl/wiadomosci/kraj,zt0ecc

Rozpalanie pieca

Aby szybko rozpalić w piecu, na spód dajemy materiał łatwopalny np. słomę lub papier.

Na to układamy jak najdrobniej poszczepane suche szczapki lub zrębki wierzby energetycznej. Podpalamy słomę.

Słoma jako materiał łatwopalny szybko się rozpala dużym, silnym płomieniem, który podpala grubsze od słomy zrębki lub suche szczapki. 

Instrukcja przydatna dla tych, co nie umieją rozpalać :)

Absolutnie nie wolno używać paliwa do rozpalania lub starych opon. Grozi to wybuchem w przypadku paliwa oraz zapaleniem komina i domu. Opony wydzielają silnie trujące substancje toksyczne i zanieczyszczają środowisko.

Indianka

Rozpałka

Dziś Indianka się źle czuje (bolesna miesiączka), więc oszczędza się.

Jest wdzięczna sobie, że wczoraj przygotowała rozpałkę.

Po niezbędnym obrządku zajęła się paleniem w piecu, noszeniem wiader wody do nagrzania, zmywaniem naczyń.

Do rozpalania w piecu używa suchej słomy i dobrze wysuszonych, drobno poszczepanych szczapek.

Słoma błyskawicznie rozpala się żywym ogniem, podpalając suche szczapki.

Gdy szczapki zajmą się ogniem - dokłada wpierw niewielkie polana, a potem stopniowo coraz grubsze.

Przy rozpalaniu otwiera okno, by dostarczyć ogniowi jak najwięcej tlenu no i wywietrzyć z dymu kuchnię.

Indianka

Kminkowe chlebiszcze

Experymentalne pieczywo Indianki :-)
Na kozim mleku, z kminkiem oraz odrobiną soli i cukru.
 Dzięki mleku pulchniejsze, bardziej kruche, smaczne.

Wygląda jak zakalec, ale nie jest.
Z premedytacją pieczone na dużej blasze do ciasta.

Ja z głodu na farmie wcale, a wcale nie piszcze,

gdy w piekarniku pachnące, kminkowe chlebiszcze :)

Indianka

Pobojowisko

Rozprawić się z wielkimi indykami to nie wszystko!
Teraz trzeba się wykąpać i sprzątnąć pobojowisko :-)

Indianka indykom dała radę

Indianka przebrnęła z wielkim samozaparciem przez dwa ubite indyki. Ten drugi to kolos! Z drugiego odcięła sobie tylko uda i skrzydła oraz połacie polędwicy, a korpus w całości oddała kotom i psom, bo nie miała ani siły, ani ochoty rozkrawać ciało z pełnymi bebechami, gdyż drugi indyk zginął w pełni najedzon.

Nawet w gardle miał mnóstwo zielonej, niestrawionej trawy.

Indianka po rozprawieniu się z dwoma indykami w tak krótkim, intensywnym czasie, nabyła nową umiejętność - skubanie - oraz pogłębiła swoje doświadczenie w dzieleniu i patroszeniu mięsa.

Następny poziom na skali umiejętności survivalowo-traperskich - zaliczony. Indii zadowolona. Między innymi zauważyła, że drugiego indyka zlanego wrzątkiem, dużo łatwiej się skubało.

Czyli wrzątek, a nie tylko gorąca woda. 

Nadto w ciągu ostatnich kilku dni samodzielnie oczyściła komin oraz urządziła sobie super wędzarnię. Dobrze! Grunt to samodzielność i niezależność. Indii górą!

Teraz piecze się chlebek kminkowy na jutro. W rondlu indyk.

Mięso smaczne i bardzo pożywne. Indianka rano zjadła dwa skrzydła i na tym paliwie cały dzień chodziła. Nasycona i wzmocniona. No i absolutnie nic ją nie mdli jak to miało miejsce ze ścinkami z Kauflanda i kurczakiem ze sklepu wiejskiego (dowożonego z hurtowni mięsa). Zdrowo i smacznie podjadła, ale się przy sprawianiu ptaków narobiła.

Indianka

Nieśpieszno

Trudno działać nieśpieszno, gdy chodzi o przydatność świeżego mięsa do spożycia, ale Indianka to nie robot, lecz człowiek spracowany, któremu nadmiernie eksploatowany organizm odmawia posłuszeństwa. Ma też inne obowiązki, m.in. obrządek. Poza tym straciła dziś czas na sprowadzanie owiec i kóz z ucieczki. Tego w planie nie było na dziś, a zaistniała konieczność reakcji na ucieczkę. Nachodziła się i nazaganiała uciekinierki, aż wszystkie trafiły pod dom. Po drodze weszła na grzyby, ale nie ma czasu szukać info czy jadalne i co to jest. Jadalne?

Pierwszy indyk kruszał dwa dni i zachował doskonałą świeżość. Dziś zamarynowany trafił wieczorem do rondla i piecze się z wolna.

Drugi ptak jeszcze przed indianką. Sumienna Gospodyni pewnie dopiero po północy pójdzie spać. Cały dzień na nogach.

Od piątej rano. Tyyyle pracy jest na gospodarstwie! :)

A ona sama jedna wszystko dźwiga...

Indianka

Wędzarnia gotowa!

Wysprzątana. Wyczyszczona. Doposażona. Duża i funkcjonalna. Można wędzić!

Indianka wyniosła z niej 3 wiadra gruzu, popiołu, sadzy i kurzu.

Już się nie potyka w niej. Można swobodnie wejść, obrócić się i powiesić 10 wędlin. Nadto jest półeczka zdatna do wędzenia serów. 

Doniosła do wyposażenia metalowe tacki na drewnianą półeczkę, dodatkowe ruszta, a nawet sprzęt do czyszczenia komina. Wędzarnia gotowa! :)

Pożyteczny owoc dzisiejszej pracy. Zeszło na tym zadaniu nieco czasu, ale warto było. Indianka dumna ze swego dzieła.

Można wędzić!

Napaliła w piecu. Nagrzała wody. Nastawiła wywar z łodyg malin. Będzie świeża herbata.

Najwyższa pora zabrać się za indora! 

Indianka zdeczko odpocznie i oskubie ptaka.

Wydobyła kaganek, dolała oleju. Znalazła kawałki świec.

Zamarynowała pierwszego indyka. Zaraz będzie go piec.

Zanim oskubie i wypatroszy ofiarę lisiury - pierwszy indyk się upiecze.

Indianka

Niechciejwa

Indiance nie chce się. Cały tydzień pracowała i w week-end też nie odpoczęła. Ma dość tego maratonu. Jest przemęczona.

Niestety nie może odpocząć, bo się mięso zmarnuje.

Korzystając z tego, że w piecu wygasł ogień, zajrzała do wędzarni i robi w niej porządki. Znalazła tam klatkę na ptaszki, ponton, tablicę reklamową, plandekę, karton z kartonikami, starą miednicę. Wszystko wywaliła. Marudnie jej idzie praca dziś. Jeszcze musi powalczyć z dziwnymi pajęczynami usztywnionymi przez sadzę i smołę oraz powycinać resztki sznurków po dawniej wieszanych tam na rusztach wędlinach.

Nowe haczyki już zawiesiła. Są tam jeszcze wolne ruszta na dużo więcej haczyków. Ze strychu przyniosła druty do wycięcia kolejnych haków na wędlinę. Powoli ogarnia wędzarnię.

Będzie to bardzo przydatne miejsce także do przechowywania żywności zimą. Tej wędzonej i solonej. Taka mała spiżarenka.

Tę wędzarnię zbudowali jej chłopscy poprzednicy, którzy z tego co słyszała, odżywiali się treściwie wieprzowiną i ziemniakami, a posiłki często zakrapiali samogonem własnej roboty.

Indianka

Wędzarnia

Haczyki

Najważniejsze w urządzeniu wędzarni są dym, ruszta i haki.

Indianka jest szczęśliwą posiadaczką starej wędzarni, którą należy wysprzątać i doposażyć w haki.

Zatem do dzieła zanim wędzarnia napełni się dymem :)

Na foto cęgi do drutu i drut.

Indianka ręcznie wykonała niezbędne haczyki. Na początek wystarczy. Dla indyków powinno być ich wystarczająco, tym bardziej, że nie wszystkie kawałki będzie wędzić.

Indianka

Front robót

Indor do oskubania

Indianka zawsze z wyprzedzeniem planuje sobie zakres prac i obowiązków do zrealizowania danego dnia. Potem w trakcie wykonywania zakres prac modyfikuje - zależnie od potrzeby.

Na dziś przede wszystkim zaplanowane skubanie ptaka, patroszenie i konserwacja. Zejdzie przy tym sporo czasu.

Trzeba też wysprzątać i urządzić wędzarnię.

Wcześniej zaś wydoić kozy i nakarmić oraz napoić zwierzęta.

Przynieść wody ze źródła do domu. Wlać do kotłów. Przygotować naczynia i sprzęt do skubania i patroszenia.

Napalić w piecu. Nagrzać gorącej wody do sparzenia piór.

Te wszystkie czynności zajmują czas i zużywają siły.

Do samego źródła jest ze 100 metrów. Trzeba tam kilka razy zajść z wiadrami, napełnić je, przynieść ciężary na górę do domu.

Ziemia mokra, błotnista - nie ułatwia zadania. Utrudnia poruszanie się.

Musi zdążyć ze skubaniem i patroszeniem przed zmrokiem, gdyż skończyły się świece.

Trzeba też przyrządzić i upiec pierwszego indyka i upiec chleb i bułki.

Drobiu dzisiaj nie wypuści, gdyż lis może zaatakować i w dzień, a ona nie będzie miała czasu go pilnować.

A tu Indianka znalazła kilka wskazówek jak konserwować mięso:

http://mojjadalnyogrod.blogspot.com

Wędliny dojrzewające
Jako, że Pan Mąż zwleka z przebudową wędzarni, wzięłam się za wędliny dojrzewające.
Ich wyrób, początkowo przerażający, okazuje się bardzo prosty, wymaga tylko czasu, cierpliwości i trochę miejsca. Trzeba uważać na pleśń, biała jest ok, przecieramy lub szorujemy z niej mięso, wycinamy kawałki mięsa tylko wtedy gdy jest jej za dużo, gorsza natomiast jest zielona czy żółta, oprócz głębokiego wycięcia miejsce należy przemyć spirytusem czy kwasem.

Mięso zasalamy, przyprawiamy, trzymamy tydzień w lodówce, przewracając je i odlewając płyn. Po tym czasie mięso umieszczamy w damskiej pończosze (tak, tak) sznurując ciasno i wieszamy w suchym, chłodnym, przewiewnym miejscu. U mnie to strych o tej porze roku. Po tym czasie mięso trzymamy w warunkach chłodniczych, kilka miesięcy, ciągle monitorując jego stan. 
Zajmuje to kupę czasu, ale mówię Wam, warto!

Wędlina dojrzewająca z wędzoną papryką

Dziś ładny kawałek mięsa, z nie za dużą ilością tłuszczu poszedł do obróbki. Osuszony, natarty grubo solą (kupuję tylko tą niejodowaną, kłodawską), zasypany jakby panierką z grubo zmielonej wędzonej papryki. Trafił do lodówki, będzie raz dziennie obracany, odlewane będą soki, które z niego wypłyną. Po tygodniu w pończochę i na strych. Proste, pyszne, bez zbędnych zabiegów. Trzeba tylko zaglądać, czy nie pojawia się pleśń, ale przy odpowiednim zasoleniu to nie problem.

Indianka

A miało być odpoczywane!

Na tej żerdzi indor niefrasobliwie spał, gdy został zaatakowany.

Poległy indyk w szuwarach

Klaczuś zainteresowana znaleziskiem

Zagryziony indyk z odgryzionym łbem i szyją

Popiół z pieca

Indianka myślała, że chociaż w niedzielę sobie odpocznie.

Nic z tego! Lis zadbał o to, by znów miała ręce pełne roboty!

Zwabiony wonią krwi wcześniej zabitego ptaka, podkradł się w nocy do największego, najdorodniejszego indora i ściągnął go za ogon z niewysokiego ogrodzenia.

 Indor tam został lekkomyślnie na noc zamiast grzecznie wejść do kurnika tak jak inne indyki i kury. Zdarzało mu się to wcześniej głównie latem, ale Indianka zawsze go zaganiała wieczorem do kurnika.

Wczoraj była zbyt zmęczona i zajęta sprawianiem innego indyka, nadto koty i psy czatowały u drzwi by rzucić się do kuchni, więc wyjątkowo nie sprawdziła gdzie postanowił nocować tej nocy. Szkoda! Ale już na prawdę była skonana po całym dniu pracy. Miała nadzieję, że może schronił się do koziarni, lub że siedzi na tyle wysoko, by nic go nie sięgnęło.

Niestety, tym razem mu się nie udało. Poległ w nierównej walce z lisiurą.

Indor walczył - są ślady pogubionych w różnych miejscach piór. Lisiura zaciągnął indora aż na mokradła. Odgryzł mu łeb i zjadł szyję. Ciężki korpus porzucił.

Widać się najadł i nie miał sił ciągnąć dalej ciężara. Indyk był spory. Pewnie lis dzisiaj wróci. Indianka o zmierzchu zamknęła przezornie drób w kurniku. Już nie ma sił sprawdzać, czy jakieś kury nie zostały na podwórku na noc. Psy są spuszczone i krążą. Powinny odstraszyć lisiurę gdy się pojawi. Wczoraj niestety siedziały na ganku i się obżerały gdy indor został znienacka zaatakowany. Normalnie by lisowi nie darowały. Pech!

Mięso da się uratować. Jednak Indianka nie ma sprawnej lodówki ni zamrażarki, by je przechować. Musi je zakonserwować inaczej. Zamarynować, zawekować lub uwędzić.

Czeka ją mnóstwo roboty. Ptaka powiesiła w chłodnym miejscu i zabezpieczyła przed kotami i psami. Nie mogła się nim od razu zająć, gdyż najpierw udój kóz i obrządek swych bydlątek musiała zrobić. Potem zapchany komin i dymiący piec wymagały jej uwagi. Poświęciła sporo czasu, by komin udrożnić i piec wyczyścić. Wyniosła 2,5 wiadra sadzy i smoły z komina i 3 wiadra popiołu z pieca. Napaliła. Działa! Ugotowała fasoladę na mięsie z wczoraj ubitego indyka. Pycha i pożywne. Zagrzała kompot. Wypiła i położyła się zmęczona zrzuciwszy z siebie czarne od sadzy ciuchy. Jutro sobie urządzi wędzarnię i przygotuje mięso do wędzenia. Trzeba też chleb upiec.

Smak prawdziwego mięsa - bezcenny!

To uczucie, gdy zanurzasz twe zęby w PRAWDZIWYM MIĘSIE...
Smak prawdziwego mięsa... Mmmmm... Mmmmmmm...
Bezcenne :-) :-) :-) Cudo! Jaka rozkosz podniebienia! :-)

Indianka przyrządziła sobie gulasz z piersi naturalnie karmionego, na otwartych przestrzeniach jej zielonych łąk wybieganego indyka...
Fantastyczna sprawa! Cudowny smak wartościowego, czystego mięsa... Coś pięknego! Od dziś Indianka je tylko swoje mięso. I basta!

Wypatroszone i podzielone! :-)

Ufff... Cały dzień zszedł gospodarnej Indiance na obróbce tego pięknego, szlachetnego ptaka :-)
Już późno. Indianka delikatną, chudziutką pierś sobie zostawi do uduszenia na obiadokolację, a resztę mięsa wyniesie w zimne miejsce do ostudzenia. Jutro upiecze uda i ugotuje rosół. Nareszcie prawdziwe mięso! :-) W najbliższym tygodniu będzie zajadać pasjami indyczynę. Ma nadzieję, że jeszcze dziś, uda jej się popieścić podniebienie cudownym smakiem indyczyny osobiście odchowanej na jej zielonym Rancho znajdującym się w rejonie Zielonych Płuc Polski - czyli w najczystszym klimatycznie i ekologicznie zakątku kraju :-)

Ooooskubane :-)

Ufff... Jakież to pracochłonne i mozolne zadanie... Przez pierwsze dwa etapy sprawiania kury indyjskiej czyli indyka, Indianka przebrnęła dość gładko. Szybko i sprawnie ubiła ptaka, tak by nie cierpiał niepotrzebnie, a potem dłuuugo go skubała z piór z czego większość czasu przy świecach. Następnie zrobiła sobie przerwę na kanapki i gorącą herbatę - bułki z konfiturami własnego wyrobu.

Chwilę odsapnie, nabierze sił i do dzieła! Przed nią trzeci etap czyli patroszenie i dzielenie ptaka. Potem jak da radę to go od razu zamarynuje i upiecze. Jutro będzie królewska uczta :-)

Pieczyste z własnego indyka :-) Booosko! Niammm! :-) :-) :-)

Na pohybel niemieckim Kauflandom! :-) :-) :-)
Na pohybel trującym ścinkom skurwysynkom! :-) :-) :-)

Ucz się internetowy ludu jak radzić sobie samodzielnie! :-)
Na wsi trzeba dzielnym i twardym być - wtedy jest co żryć! :-)

Deeeszcze nieeespokooojneee...

... Aczkolwiek ciepłe - sprzyjają porostowi trawy. Chłopi mazurscy korzystając z odrostu trawy wypasają swoje stada bydła nadrabiając letnie straty paszy. Każdy ma paszy na styk i boi się, że zimą zabraknie, gdyż już latem wielu musiało skarmiać zimowymi zapasami swoje bydło. Póki się da trzeba paść!

Tymczasem Indianka zabrała się za indyka. Z ciężkim sercem, bo zwierzę znajome i ulubione. Jednak pusty żołądek i kieszeń wspomogło tę trudną decyzję. Przykro ubijać swoje własne zwierzątko. Trzeba to robić szybko, sprawnie i nie myśląc za wiele - najlepiej machinalnie. Najwięcej roboty będzie przy skubaniu.

Ale za to ile cennego, smakowitego mięsa! Mięso pierwszej klasy.
Ekologiczne, od wolno i długo oraz bezstresowo tuczonego indyka na bazie zieleni swych łąk i niewielkiego dodatku zbóż. Bez hormonów wzrostu sztucznie i nie bez szkodliwych skutków ubocznych dla konsumenta przyśpieszających wzrost żywca. Bez rakotwórczych antybiotyków. Bez toksycznych tanich pasz GMO.

Zdrowiej jeść swoje mięso z osobiście odchowanego drobiu, niż kupować tuszki przemysłowe z wielkich ferm, naszpikowane Bóg wie czym.
Jesteś tym co jesz :-) Zatem w tym tygodniu Indianka będzie indyczką :-) :-) :-) Ciurrli ciurrlii... :-) :-) :-)

Zaś indykowi było powiedziane, że jego indycza dusza ma tu wrócić na wiosnę w ciele nowego pisklaka. Ciało zewnętrzne to tylko powłoka.
Wymienna powłoka. Liczy się dusza. Dusza jest zaś nieśmiertelna.

https://www.youtube.com/watch?v=bJ6Y1LQ7xyI&feature=youtube_gdata_player

Wybrane :-)

Na długie, mroczne wieczory najlepsza literatura czytana na głos przez lektorów :-) Indianka wie o tym nie od dzisiaj! Jednakże nie wszystko można znaleźć w formie audiobooków. Ale nic to. To co znajdzie - to sobie w ramach rozwoju osobistego i ku pokrzepieniu serca posłucha wieczorkiem.

A to co w formie wyłącznie papierowej jest - to sobie za dnia poczyta po kilkanaście choćby stron dziennie. Oko sobie zakoduje co ciekawsze frazy i słówka. Mózg sobie odświeży i zapamięta cenne historyczne i językowe wiadomości.

Takim to sposobem Indii oderwie się od trosk i jednocześnie rozwinie intelektualnie. Indii ma piękny, idealistyczny i niezwykle bogaty, nieprzeciętny umysł, zatem warto go szlifować. Koniecznie. Takie cenne diamenty trzeba szlifować. Mus!

Wybrała powieść adekwatną do pory roku i położenia - podobnego do sytuacji Indianki:
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część pierwsza - Jesień
Z zaciekawieniem słucha jak to sobie dawniej chłopi radzili na wsi:
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/chlopi-czesc-pierwsza-jesien/audiobook/

Literatura - audiobooki

Od czego by tu zacząć?

https://wolnelektury.pl/katalog/audiobooki/

Pracowity dzionek

A miało być odpoczywane :)

Ale za to na spokojnie - bez pośpiechu: Indianka zrobiła obrządek swoich zwierzątek. Wydoiła, nakarmiła, napoiła.

Wyciągnęła dwie kozy z między bel gdzie ugrzęzły.

Pościeliła świeżą słomą owcom i koniom na bogato. Napaliła w piecu. I już noc. Nic nie poczytała tak jak sobie planowała, ale za to przytuliła stęsknione kociaki, psiaki i klacze. Niektóre owce i kozy też załapały się na pieszczoty.

Wieczorową porą kocięta i szczenięta obległy jej łóżko. Szczególnie koty pchały się jej na głowę owijając się wokół jej szyi niczym gęste, puszyste szale... :) Jak przyjemnie... :)

Razem przytulniej i cieplej :)

Indianka

Nareszcie koniec tygodnia :)

Co prawda Indianka sama sobie reguluje i wyznacza pracę i wypoczynek, a raczej stale pomija czas na wypoczynek - to jednak jej przemęczony organizm zaplanował kilka dni wyciszenia i wypoczynku. Pora spokojnie zadbać o siebie.

Zarówno cieleśnie jak i umysłowo.

Oczywiście najpierw i tak trzeba zrobić obrządek.

Błoto na podwórku gigantyczne. Będzie ciężko się przemieszczać z sianem i słomą. Byle nie wiało :)

Wczoraj musiała pojechać do Olecka. Załatwić kilka nudnych spraw. Wolałaby zajmować się w tym czasie tym czym lubi czyli swoimi zwierzętami i rozwijaniem swego rancza, no ale żyje na obrzeżu cywilizacji z wykształconymi różnymi strukturami i instytucjami, które od czasu do czasu coś od niej chcą lub wymagają jej działań. Nudne to jest zaiste, ale nie ma rady. Musi działać aby nie zostać totalnie zaszczuta i zadeptana.

Indianka

Trzy miseczki

Indianka udoiła dziś trzy miseczki mleka.

Jedną wypiły koty, drugą wychłeptały szczenięta, a trzecią przerobiła na budyń, płatki owsiane na mleku oraz kakao dla siebie.

Dojąc kozy, myślała o zapomnianej kulturze polskiej.

Jak mało Polacy dziś wiedzą o swoim kraju, tradycji, historii, literaturze i języku. Aż dziwno. Niby kraj wolny, a taki wyzzuty ze wszystkiego, co wartościowe i polskie. Taki... WYNARODOWIONY.

Przez pamięć i szacunek do rodaków, którzy oddali życie za niepodległy kraj - postanowiła zgłębiać historię i literaturę polską oraz pielęgnować swój język ojczysty, czerpiąc z najlepszych wzorców narodowych.

Czytając swoje proste posty, odczuwa niedosyt. Niosą one co prawda wyraziste informacje i opisy, adekwatne do poziomu pojmowania jej czytelników, lecz chciałaby je ulepszyć, uszlachetnić, wysubtelnić i nadać im styl bardziej artystyczny - zgodny z jej nieprzeciętną, szlachetną duszą.

W ręce wpadły jej cenne podręczniki do historii Polski i języka polskiego. Nadto półki uginają się od literatury wszelakiej, do której warto by zajrzeć. Co prawda pora roku nie sprzyja wieczornemu czytaniu (ciemno wieczorem, a świece to niedostateczne do czytania oświetlenie), ale choć za dnia poczyta sobie po kilka stron dziennie, dzieląc czas pomiędzy obowiązki gospodarskie a rozwój osobisty.

Indianka

"dziwno" - forma zasłyszana u ś.p. Babci - tu użyta celowo, przez szacunek do Babci i jej języka mówionego

"wyzzuty" - jakoś mi lepiej brzmi niźli "wyzuty" więc oficjalnie mianuję tę właśnie formę jako użytkową i prawidłową - na mocy mojej nieposkromionej innowacyjności i kreatywności :-) Ole! :-) :-) :-) 

Zbędny pastuch akumulatorowy?

Może ktoś z miłych państwa posiada na zbyciu zbędny, sprawny elektryzator akumulatorowy? 

Pilnie potrzebny na Rancho!

Parę dni temu Indianka zrobiła obchód zachodniego krańca swoich pastwisk. Zmurszałe słupy ogrodzeniowe powalone.
Na betonowe słupki niestety nie stać ją. Zanim natnie i okoruje, zaimpregnuje oraz wkopie nowe słupy - minie sporo czasu.
Póki co ustawiła przenośne ogrodzenie. Potrzebny do niego elektryzator akumulatorowy, gdyż Indianka nie ma w domu prądu do zasilania elektryzatora sieciowego.

Indianka

Wreszcie w domku!

Przemoczona od stóp do głów! Ociekająca wodą! Strudzona wielokilometrową jazdą do Olecka i z powrotem... Wreszcie w ukochanym domku... Ufff...

Gdy wracała nocną porą rowerem w strugach zacinającego pod wszystkimi kątami deszczu - tylko odliczała mijane wsie. Nie myślała ile przed nią kilometrów jest, lecz ile już dziarsko przemierzyła. Chyba nikomu w tym kraju nie chciałoby się w taką pogodę po nocy wracać długie kilometry do domu... Na pewno nikomu :-)

Ona jedna zaś tak często podróżuje. Jazda rowerem do Olecka i z powrotem jest to bez wątpienia duży wysiłek i zadanie czasochłonne oraz energochłonne - pożerające wiele ludzkich sił, zwłaszcza gdy rowerzystka wraca obładowana tabołami, a wiatr wieje jej w twarz.

Tylko jedna stopa jakimś cudem pozostała jedyną suchą częścią jej ciała. Cała reszta przemokła dogłębnie. W jednym kaloszu nawet chlupał litr deszczówki!

Rower to pojazd wymagający wiele wysiłku od użytkownika, ale za to tani w użytkowaniu jest. Przede wszystkim nie zużywa kosztownego paliwa. Mimo braku pieniędzy można nim całkiem daleko zajechać i pozałatwiać wiele spraw, a nawet przywieźć spore zakupy w razie potrzeby. Latem nazbierać ziół i owoców rosnących przy słabo uczęszczanych drogach.

Rower więc daje niezależność od sporadycznego transportu publicznego - można nim udać się do miasta kiedy się chce i to za darmo. Można także wrócić kiedy się chce. Po mieście śmiga się szybciej rowerem niż samochodem, a zwłaszcza szybciej niż autobusem.

Rower to fantastyczna rzecz latem czy w suchą, bezwietrzną pogodę.

Ale jazda w strugach deszczu, nocą, po wertepach, w porywach wiatru - wymaga olbrzymiego samozaparcia, którego brak w większości wygodnickiemu, współczesnemu społeczeństwu.
Rower to pojazd dla twardych, niezłomnych tygrysów - takich jak dzielna Indii :-)

Środowy coconing

Indiankę boli kręgosłup i ręce po wczorajszej jeździe.

Zmęczona jest. Musi odpocząć. Potem zajmie się obrządkiem i swoimi pracami domowymi. Dziś na spokojnie. Nie ma co się nadwyrężać. Trzeba dopilnować parę reklamacji i uporządkować papiery.

Indianka

Załatwianie spraw na rowerze

Indianka wczoraj po południu pojechała do Olecka by załatwić kilka terminowych spraw.

Załatwiła wszystko co miała. Wróciła zmęczona późnym wieczorem. Ciężko się wracało, bo ciemno i gęsta mgła.

Latarki nie oświetlały dostatecznie drogi. Połowę drogi szła prowadząc rower. Ręce i kręgosłup dziś bolą. Powrót zajął 3,5 h.

Indianka

Mmmdddliiii...

O jakżesz Indiankę mdli po tych apetycznie wyglądających, smacznych lecz niestety toksycznych ścinkach.

Więcej nie kupi tego syfu. Nawet koty bez entuzjazmu jadły plasterki. Normalnie na zdrową, świeżą ekologiczną mysz przyniesioną im przez matkę (kocią matkę :)) rzucają się z pożądliwym warkiem. Tymczasem ścinki konsumowały ostrożnie i z wolna.

Co gorsza po kurczaku z marketu też Indiance robi się niedobrze.

Trzeba będzie zabrać się za swoją zwierzynę. Zacznie od kury lub indyka. Coś zdrowego trzeba jeść. Nie ma sensu truć się supermarketowym ścinkiem skurwysynkiem czy wykarmionym paszą GMO kurczakiem z dodatkiem roundupu i genami szczura ;)

Indianka

Dżdżysty poniedziałek

stos drewna w drewutni rośnie

taczka z obornikiem

niwelowanie nierówności terenu
Tu wiosną posieje żarłoczne słoneczniki i dynie.
Na słonecznym wzgórzu bogatym w świeżą próchnicę będą cudnie owocować :-) 

Dzionek dzisiejszy mokry, dżdżysty, smętny i nostalgiczny.

Indianka swe prace skupiła na doczyszczaniu drewutni i układaniu stosu drewna. Oczywiście dzień zaczęła od dojenia kóz, karmienia kotów i psów. Młodzież kocia przeobraziła się w piękne, dorodne, zdrowe sztuki. Odkarmione mlekiem kotki i kóz, jajami kurzymi, porcjami rosołowymi i świeżo upolowanymi myszami - wyrosły pięknie. 

Z drewutni usunęła kolejną partię obornika.

Wrzuciła i starannie ułożyła przy ścianie kolejną partię polan.

Polana te docieplą przylegającą do domu drewutnię, co przełoży się na podniesienie temperatury w domu.

Wywożony obornik użyła do zniwelowania nierówności terenu przy domu, gdzie ma wiosną powstać warzywnik, herbarium i kwietny ogródek.

Wkręciła trzy nowe oczka do uwiązów dla kóz do dojenia.

Podczas deszczu, wiatru i śniegu będzie tutaj sobie doić kozy - w miejscu osłoniętym od niesprzyjających warunków atmosfetycznych. Oczka przydadzą się też do wieszania kaganka i latarki w razie potrzeby.

W drewutni już niewiele obornika zostało. Jednak Indiankę boli już kręgosłup od pracy więc dała mu odpocząć. Jest też ogólnie zmęczona i znużona. Zjadła późny lunch i położyła się.

Na piecu gotuje się obiad i grzeje woda do mycia i zmywania.

Potem pozmywa naczynia, a wieczorem zje obiadokolację.

Indianka

Pracowita niedziela

Drewutnia

Sterta drewna

Budowa chodnika

Nowy chodnik 

Przerabianie obramowań grządek na chodnik

Zbutwiały słupek...

Żerdzie

Dzień ten minął na porządkowaniu podwórka. Zdewastowane przez zwierzynę obramowania przyszłych grządek trzeba było przerobić w funkcjonalny o tej porze roku chodniczek.

Indianka wybrała obornik z pomieszczenia gdzie zimą rodziły się jagnięta pod jej czujnym okiem. Wrzuciła część klocków ze sterty drewna przed domem. Poukładała pod ścianką. Tutaj teraz będzie drewutnia z podręcznym zapasem rozpałki.

Drewnochron okazał się zwykłą farbą do drewna, która nie zabezpieczyła drewna przed psuciem się. Wszystkie nowe słupki do wymiany. Klacze położyły już kilka z nich.

Żerdzie poprzeczne jeszcze są w dobrym stanie, więc się je wykorzysta.

Drób jej ciekawie towarzyszył podczas prac porządkowych.

Także kociaki i psiaki, a nawet owce.

Potem napaliła w piecu gałęźmi i ugotowała obiad oraz nagrzała wody do mycia.

Zamknęła drób. Jeszcze naczynia pozmywa i wykąpie się.

Indianka

W malinowym chruśniaku

Malinowy chrust

Liście malin

Sonia vel Saba i Czarunia vel Perła

Indianka była dziś w malinowym chruśniaku celem pozyskania surowca na eko herbatkę :)

Dziś zaparzy zielone malinowe liście, a potem już będzie przerabiać chrust :)

Ciekawe, jak smakuje herbata z chrustu malinowego?

Szczeniaki, kozy i kociaki towarzyszyły Indiance w wyprawie po zdrową, polską herbatę :)

Wolność polega na tym, że wolny człowiek robi to co chce i kiedy chce.
Dziś było Święto Zmarłych, ale Indianka jest setki kilometrów od swoich bliskich zmarłych więc dzień ten spędziła pożytecznie na swej farmie.
Ś.P. Babcię ma zawsze w sercu i pamięci niezależnie od pory roku i dnia.

Indianka

Postulaty do nowego Parlamentu Polski

1. Platfusowy zakaz uboju gospodarczego - WON!
2. Platfusowy zakaz sprzedaży świeżego mięsa, wędlin, serów, jogurtów itd. bezpośrednio z gospodarstw - WON!
3. Usunąć z Konstytucji Polski doklejone w złej wierze sformułowanie:
"o ile ustawa nie stanowi inaczej"

Chodzi m.in. o to, że skoro Konstytucja Polski stanowi, że każdy Polak jest wolny,
to żadna ustawa nie może mu tej wolności odebrać nawet na kilka minut bez bardzo poważnego powodu typu zagrożenie życia lub zdrowia.

Nie może być takich sytuacji, że sędzia odbiera niewinnej, nieskazanej osobie wolność i naraża na szykany policyjne tylko po to by ją zmusić do zbędnych badań psychiatrycznych - trzecich z kolei. To jest zamach na podstawowe wolności każdego wolnego obywatela.

Ja się na to nie godzę. Państwo i jego instytucje powinny chronić swoich obywateli, a nie na nich się zasadzać, napadać i upokarzać.

Każdy człowiek ma prawo do zachowania godności osobistej.
Żaden urzędas nie ma prawa upokarzać i poniżać, odbierać wolność i godność ludzką żadnej niewinnej, niegroźnej, nieskazanej osobie.

Jeżeli legislatorzy przemycili taką możliwość psując prawo - powinno to zostać szybko naprawione i na przyszłość uniemożliwione.

Konstytucja RP powinna zawierać niezłomne zasady zabezpieczające podstawowe prawa ludzkie.

Nasza Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej była bardzo dobra.
Platfusy i czerwony beton ją zeszmaciły.

PiS to musi szybko naprawić by niewinni ludzie nie cierpieli i nie byli poniewierani tak jak Indianka, Waldemar Deska czy doktor Kękuś i wielu innych.

Szczytem obłudy jest twierdzenie, że państwo zarządzane przez PO jest państwem sprawiedliwym, bezpiecznym, troskliwym, opiekuńczym. Nic podobnego.

PO pozwala by pacjent umierał na ulicy bez pomocy medycznej.
PO porywa dzieci biednym rodzinom zamiast im pomóc finansowo i materialnie.
PO ukradła emerytury (pieniądze emerytom z Otwartego Funduszu Emerytalnego).
PO truje naród (PO zalała kraj chemiczną, genetycznie modyfikowaną, rakotwórczą żywnością głównie z Zachodu - dba o cudze interesy kosztem zdrowia i bogactwa Polaków).
PO zwalcza rodzime rolnictwo (masa zakazów i kosztownych nakazów przy jednocześnie najniższych w Europie dopłatach rolniczych).
PO zwalcza mandatami wolny handel żywnością na wsi (zakaz sprzedaży mięsa, wędlin, mleka, nabiału w tym sera, jogurtów, jaj i przetworów z gospodarstw).
PO urządza łupieżcze zasadzki na kierowców zamiast remontować i budować dobre drogi.
PO wygnało z kraju za chlebem całe młode pokolenie. W Polsce nie mają szans na dobre życie.
PO wyprzedaje polskie ziemie obcym.
PO wynaradawia Polaków wmawiając im że wszystko co typowo polskie jest złe.

Reasumując:
PO to samo zło!
WON z Polski, larwo co niszczysz ten kraj i Naród!

Zacieranie śladów w toku!

Stara, zasiedziała PO klika co niszczy polskiego patriotę i rolnika intensywnie zaciera ślady swojej przestępczej działalności we wszystkich sferach życia publicznego i tajnego:

"Już we wrześniu "Gazeta Polska Codziennie" alarmowała, że zarządzenie, które wchodzi w życie 1 listopada umożliwia niszczenie dokumentów w instytucjach państwowych. Wśród przygotowanych do tego materiałów są te, które dotyczą m.in. operacji zagranicznych Agencji Wywiadu, raportów ws. przygotowania wizyty prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Katyniu a także raportów powstałych po katastrofie smoleńskiej w Agencji Wywiadu i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Co więcej, według informacji "GPC" w MSW zniszczeniu mają ulec m.in. dokumenty wytworzone przez komisję Jerzego Millera, byłego szefa ministra spraw wewnętrznych i administracji, która badała okoliczności katastrofy smoleńskiej. Oznacza to zatem pozbycie się dokumentów dotyczących wizyt Jerzego Millera w Moskwie, gdzie dwa razy w 2013 r.

Katastrofa smoleńska

Przypomnijmy. 10 kwietnia 2010 roku w pobliżu lotniska Smoleńsk-Północny rozbił się prezydencki samolot Tu-154M. Na pokładzie maszyny było 96 osób, w tym prezydent RP Lech Kaczyński i jego małżonka Maria. Wszyscy pasażerowie tego tragicznego lotu zginęli na miejscu. Polska delegacja leciała na uroczystości upamiętniające 70. rocznicę mordu NKWD na polskich oficerach w Katyniu.

Wraz z parą prezydencką zginęli także ministrowie, parlamentarzyści, szefowie centralnych urzędów państwowych, dowódcy wszystkich rodzajów sił zbrojnych, a także oficerowie Biura Ochrony Rządu i członkowie załogi tupolewa. Wśród ofiar byli m.in. Ryszard Kaczorowski, Krzysztof Putra, Jerzy Szmajdziński, Janusz Kurtyka, Maciej Płażyński, Władysław Stasiak, Aleksander Szczygło, Przemysław Gosiewski, Sebastian Karpiniuk, Izabela Jaruga-Nowacka, Piotr Nurowski czy Anna Walentynowicz."

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/gpc-akta-smolenskie-zostana-zniszczone/7683x5

Kto ma dostęp do tych tajnych dokumentów zwłaszcza ujawniających kulisy zamachu na Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i śledztwa w sprawie zamachu smoleńskiego - niech kopiuje, robi skany, foto - niech dokumentuje co się da zanim przestępcza klika zniszczy ważne dowody mordu i osób za niego odpowiedzialnych lub z nim powiązanych!

Dorodne ścinki

Ścinki :-) 

Tym razem Indiance trafiły się wyjątkowo dorodne ścinki w cenie 7 zł za kilogram. Oczywiście nie pierwszej świeżości jak to ścinki, ale jest co jeść na tydzień czasu i czym podzielić się z kotami i psami w razie co. Kotom i psom kupi jeszcze świeże porcje rosołowe po 2 zł za kilogram. Jest na nich mięso, a kości są miękkie dla psów, a nawet kotów.

Wczoraj obserwowała trzech woniejących alkoholem żulików.

Przyszli po zagrychę, ale nie śmierdzieli kasą. Kupili ledwo 3 plasterki drogiego boczku - durne pały zamiast wybrać smakowite ścinki za połowę ceny i tym samym kupić więcej zakąski.

Za to bystra Indianka wypatrzyła dorodne ścinki składające się z plasterków boczku i szlachetnej szynki. Będzie leczo, a i jajecznica na boczku. Niam :)

Na stoisku z pieczywem zaś zaobserwowała zmanierowaną bananową młodzież co nigdy głodu nie zaznała. Śliczna Barbie i zjawiskowy, długowłosy Ken mieli problem z zakupami pieczywa. Na półkach leżało co najmniej 10 rodzajów świeżego pieczywa.

 "Nie ma wyboru!" - skwitowała zdegustowana blondynka. Odeszli zniechęceni od półek... ;)))

"Oho!" - pomyślała Indianka - "Od razu widać, że to pokolenie nigdy nie stało w kilkusetmetrowej kolejce po jeden wydzielony bochenek zwykłego chleba. W głowach im się przewraca od tego dobrobytu!"

Indianka zaś kupiła 20 tanich bułeczek po 15 groszy sztuka.

W wiejskim sklepie są po 40 groszy. Kupiła też chleb z ziarnem, bo lubi. Był niedrogi, po ledwo 2,50 zł/bochenek.

Indianka nabyła też swój ulubiony napój marchewkowy w cenie 1,70 zł za 750 ml tym samym zdobywając zasilanie dla swego nadwyrężonego 5cio godzinną jazdą na rowerze organizmu.

Szklana butelka po soku zaś przyda się do wyrobu koziego jogurtu.

Takim to oszczędnym sposobem Indianka gospodaruje swoimi skromnymi zasobami. Ucz się ciemny ludu! :)

Indianka

Ścinki

Dziś na śniadanie ścinki z najlepszej możliwej wędlinki :-)
Do tego tanie bułeczki z kauflandowej półeczki :-)

Indianka zaopatrzyła się też w dwie nowe, duże, nieprzywieralne blachy,
na których zimową porą będą powstawać ciasta, pizze, zapiekanki i wielkie chlebachy :-)

Czwarteczek

To ulubiony dzień Indianki. Dziś słoneczny, choć zimny jak na koniec października przystało. Indii dziś zjadła na śniadanie jabłecznik i sernik własnego wyrobu i popiła herbatą miętową z liści mięty zebranych latem nad swoją rzeczką.

Zaraz idzie robić obchód swej licznej zwierzyny, a potem się zabierze za mycie kolejnych dwóch okien. Tym razem w graciarni. W świetle słońca widać doskonale jak bardzo zapyziałe są.

Zmęczona

Indianka zmęczona i znużona, ale odwaliła dzisiaj i wczoraj kawał ważnej roboty. To zaprocentuje. Dzięki niewielkiemu zapasikowi energii udaje jej się lepiej kontrolować swoje sprawy.

Poza tym napaliła w piecu, nagrzała wody, zmyła naczynia, gotuje zupę, piecze chleb i ciasto na jutro. Będzie świeże pieczywko na śniadanie i gotowa zupa na obiad.

Prezydent Duda (PiS) zawetował 3 ustawy

Jakie? Te złe i szkodliwe dla naszego kraju!
Wystarczy wyłowić z internetu komentarze oświeconych patriotów polskich by wyrobić sobie zdanie o szwindlach platfusów i ich przydupasów.
Teraz z praworządnym PiSowskim składem Senatu Polska ma szansę obronić się przed całkowitym demontażem gospodarki i zniszczeniem majątku i zasobów naturalnych kraju. Mamy większość parlamentarną!
Naród na wyborach spisał się na medal. Mamy szansę przetrwać rozpad gospodarki europejskiej jeśli właściwie zadbamy o swoją, polską.
Dziękuję tym, którzy głosowali na Prawo i Sprawiedliwość.
Dzięki Wam ocalimy nasz Kraj.

Cytat:
"W nocy z dnia 17 na 18 grudnia 2014 roku miała miejsce próba zmiany Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która umożliwiałaby w przyszłości sprzedaż Lasów Państwowych na zasadach zapisanych w ustawie. Za uchwaleniem zmian głosowało 291 posłów, przeciw było 150 a 2 wstrzymało się od głosu. Do uchwalenia zmian zabrakło zaledwie 5 głosów. Za przyjęciem zmian w konstytucji głosowało PO, SLD, PSL, TR, BiG oraz 11 posłów niezrzeszonych. Przeciw był PiS, KPSP Zbigniewa Ziobry i Jarosława Gowina oraz 8 posłów niezrzeszonych.
W czasie kiedy mainstreamowane media karmiły nas nagonką na jedną z posłanek opozycyjnych, która na sali sejmowej spożywała drugie śniadanie, w sejmie trwała debata o przyszłości polskich Lasów Państwowych i polskiej ziemi. 18 grudnia o godzinie 0:45 obecna koalicja rządząca razem ze swoimi "odnogami" próbowała bez konsultacji ze społeczeństwem zmienić Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej.

A tak naprawde społeczeństwo wyraziło swoją opinię na ten temat. Do tej pory zebrano 2,5 mln podpisów w sprawie przeprowadzenia referendum, które dotyczyłoby utrzymania statusu Lasów Państwowych w dotychczasowym charakterze oraz uniemożliwiłoby obcokrajowcom obrotu polską ziemią. Tymczasem kilka godzin wcześniej miało miejsce głosowanie na temat przeprowadzenia takiego referendum. I oczywiście 2,5 mln podpisów nie zrobiło na nikim wrażenia. Za przeprowadzeniem referendum opowiedziały się partie: PiS, KPSP, 30 posłów SLD, 11 posłów niezrzeszonych, 7 posłów BiG oraz 4 posłów TR. Przeciwko była koalicja PO-PSL, 1 poseł SLD, 6 posłów niezrzeszonych oraz 3 posłów BiG.

Czym tak właściwie był odrzucony projekt zmian w konstytucji RP? Przyjęcie tego projektu zmian oznaczałoby otwarcie tylnych drzwi umożliwiających sprzedaż Lasów Państwowych, jeżeli wymagałoby tego "dobro publiczne". W praktyce chodzi prawdopodobnie o pozyskiwanie środków ze sprzedaży lasów na podtrzymywanie bankrutującej III RP. Gdyby doszło do uchwalenia tych zmian to najprawdopobobniej umożliwiałoby to także ostateczne wyrzucenie do kosza 2,5 mln podpisów Polaków, którzy sprzeciwiają sprzedaży naszych lasów i naszej ziemi podmiotom zagranicznym oraz osobom prywatnym.
Czy więc możemy się obawiać, że za kilka lat nie wejdziemy do lasów bo będą one ogrodzone a na ogrodzeniu będzie wisiała tabliczka: TEREN PRYWATNY WSTĘP WZBRONIONY? Wystarczy pojechać do Niemiec żeby zobaczyć jak to tam wygląda. Przed wieloma terenami leśnymi wisi informacja "Verboten". Do takiej sytuacji prowadzi polityka obecnego rządu PO więc to Polacy zdecydują przy urnach czy lasy będą w przyszłości dobrem wspólnym czy będą one zarezerwowane tylko dla najbogatszych."

Zdecydowali :-)
Po wyborach rząd PO pójdzie won i skończy się rozkradanie naszego kraju.
Nareszcie! :-)

Berta w zaawansowanej ciąży

Bercia bardziej przypomina krówkę lub lochę niż kozę.

Gabaryty ma zaiste potężne - zwłaszcza jak na kozę.

Będzie rodzić lada moment. Indianka zaprowadziła ją do porodówki i pilnuje jej. To raczej sędziwa koza i może mieć problem z porodem. Być może trzeba będzie wyciągać koźlęta z niej. Berta to mądra i spokojna, inteligentna, przyjazna, pewna siebie, dostojna koza. Oby szczęśliwie urodziła zdrowe koźlęta. 

Na pewno będą wspaniałe jeśli się tylko szczęśliwie urodzą.

Czernidlaki?

Czernidłak zwyczajny

Czy to czernidlaki kołpakowate?

Jadalne?