Ta półka to moja. Sosnowa. Zdobyta na mieście. 😊 Pod nią także moje biurko sosnowe. Także zdobyte na mieście, a raczej pod miastem. Za transport zapłaciłam 100 złotych, ale warto było ten mebel sprowadzić sobie. Fajans też zdobyczny - kruchy, ale ładny. Obraz przepiękny. 😊 Książki - większość zdobyczna. Brakuje mi regałów i półek na nie. Generalnie to jest tu ciasno gdzie mieszkam. Przydałoby się większe lokum.
Uczciwie, kulturalnie i sprawnie, zgodnie z umową odebrałam te rzeczy od ludzi, którzy się ich pozbywali.
Tchnęłam nowe życie w te zbędne komuś przedmioty.
Jestem mega oszczędna i gospodarna, więc wydałam na ich nabycie zero złotych (nie licząc kosztu transportu biurka i zakupu miesięcznych przejazdówek, kosztu kart telefonicznych i kosztu wózków transportowych, które łącznie wyniosły kilkaset złotych).
Zainwestowałam w odbiory mój czas i energię. Przy okazji poznałam dziesiątki sympatycznych ludzi, zwiedziłam miasto i nauczyłam się sprawnie obsługiwać GPS i mapy wirtualne. Jestem dumna z efektów mojej pracy. 😍
Wiecie, na uczelni nie dzieje się za dobrze, także miejskie, kulturalne i życzliwe kontakty z ludźmi oddającymi zbędne im rzeczy dodatkowo rekompensują mi socjalne niedobory uczelniane 🙂
Po prostu te kontakty zaspokajają moje potrzeby socjalne. Można sobie miło porozmawiać, pożartować 🙂
Przeważnie to jest szybka akcja: zgłoszenie się na Facebooku po wystawione na odbiór fanty, ustalenie adresu i terminu odbioru, uruchomienie wirtualnej mapy, jazda po fanty, odbiór.
Grzeczne: "dzień dobry", "dziękuję", "niech służy", "wszystkiego dobrego", "miłego dnia", "do widzenia" 🙂
Ale bywa i tak, że wynikają dłuższe, sympatyczne pogawędki, jak wtedy w ogródku przy odbiorze sadzonek bzu 🙂
Super 🤩
OdpowiedzUsuń