wtorek, 5 listopada 2019

Rozbicie dzielnicowe


Gdyby Konfederacja nie miała w swoim składzie wybitnego polityka będącego w stanie wygrać wybory prezydenckie, rozdrabnianie się podczas kampanii prezydenckiej na wielu kandydatów nie byłoby aż tak szkodliwym ruchem.

W sytuacji, gdy konkurencja wystawiła swoich konkretnych kandydatów podważanie kandydatury Bosaka prawyborami może osłabić Konfederację oraz zniweczyc jej szansę wygrania wyborów prezydenckich. W tym wypadku nadmiar demokracji szkodzi organizacji.

Wybory wewnątrz Konfederacji można zorganizować celem wyboru lidera Konfederacji, ale kandydat na prezydenta Konfederacji powinien być  wyznaczony z góry i powinien to być Kandydat, który ma największe szanse wygrać te wybory prezydenckie, który ma szansę uzyskać głosy nie tylko prawicy, ale i lewicy i tym kandydatem jest Bosak.

Indianka

Rozbicie dzielnicowe (inaczej rozdrobnienie feudalne) – okres w historii Polski trwający od 1138 roku do koronacji Władysława Łokietkaw roku 1320. 
Cechą charakterystyczną tego okresu jest postępujące rozdrobnienie państwa polskiego na coraz mniejsze, w znacznej mierze niezależne, władztwa terytorialne. 
Proces ten był związany z rozradzaniem się dynastii Piastów, której każdy członek, zgodnie z polskim prawem zwyczajowym, miał prawo do posiadania części ojcowizny. 
Podobne procesy zachodziły w dziejach państwa piastowskiego już wcześniej, jednak zwykle udawało się je w miarę szybko zahamować.
Długi okres trwania rozbicia dzielnicowego przyczynił się do rozbudzenia partykularyzmów regionalnych, wzrostu znaczenia możnowładztwa oraz wyższego duchowieństwa. 
Brak silnego środka decyzyjnego potrafiącego skupić w swych rękach siły całego królestwa, a także częsty brak współpracy między poszczególnymi książętami przyczynił się do osłabienia państwa, a co za tym idzie, nie tylko zahamowania wszelkich ambicji ekspansjonistycznych, lecz także utraty dużej części terytorium. 
W okresie rozbicia dzielnicowego usamodzielniły się księstwa pomorskie (zachodnie uległo wpływom margrabiów brandenburskich, a gdańskie w XIV stuleciu zostało włączone do państwa krzyżackiego), Brandenburgia zajęła ziemię lubuską, a księstwa śląskie w dużej mierze wpadły w krąg zależności od królestwa czeskiego. 
Rozbicie dzielnicowe de facto poskutkowało przekształceniem Polski w luźną konfederacją księstw, które łączyła jedynie wspólna głowa państwa oraz (w teorii) polityka zagraniczna. 
Po wygaśnięciu zasady pryncypatu "konfederacja" przekształciła się w kilkadziesiąt całkowicie niezależnych państewek.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Witajcie na moim blogu armio czytelników 😊

Zanim napiszesz coś głupiego, ODROBACZ SIĘ!!!

🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎

Do wrogów Indianki i Polski:
Treści wulgarne, kłamliwe, oszczercze, manipulacyjne, antypolskie będą usunięte.
Na posty obraźliwe obmierzłych gadzin nie mam zamiaru odpowiadać, a jeśli odpowiem - to wdepczę gada w błoto, tak, że tylko oślizgły ogonek gadziny nerwowo ZAMERDA. 😈

Do spammerów:
Proszę nie wklejać na moim blogu spamu, bo i tak zmoderuję i nie puszczę.

Please no spam! I will not publish your spam!