Czyste okienka

Tym razem na krótki moment słoneczko rozbłysło dając szansę 

na skuteczne umycie południowych okien na strychu.

Indianka rzetelnie wyszorowała okna wraz z ramami - w kociej asyście. Wszystkie kocięta towarzyszyły Indiance na strychu podczas mycia okien kręcąc się jej pod nogami i rękami oraz wspinając na belki nad nią. 

Indianka

Prawo i Sprawiedliwość wygrały wybory! :D

Indianka obudziła się w wolnym kraju... :-)
Noooo, nareeeeeeszcie skończyła się hujoza rządów platfusów :-) :-) :-)
Pora na kruszenie czerwonego betonu! :-)

Na kogo zagłosowała światła Indianka?

Oczywiście na Prawo i Sprawiedliwość, (na kandydatów PiS - Małgorzatę Kopiczko i Wojciecha Kossakowskiego z okręgu olsztyńskiego) gdyż chce by w Polsce wreszcie zapanowało autentyczne, uczciwe, propolskie prawo i ludzka, chrześcijańska sprawiedliwość.

By zwykłe, skromne osoby takie jak ona nie były poddawane przykrej przemocy typu aresztowanie i przymusowe dowiezienie na zbędne i nikomu niepotrzebne badania - li tylko pod pretekstem nieudowodnionych, błachych, rzekomych wykroczeń fałszywie oskarżonego obywatela, a tak na prawdę dlatego, że stroną sporu jest policjant lub ktoś z rodziny policjanta.

Taka przemoc to grube nadużycie i wyraźne łamanie praw człowieka.
Złośliwe pomiatanie niewinnym człowiekiem w imię krycia przestępczych dup policyjnych i krycia dup przestępczych członków rodzin policjantów! :(((

Tak się fajnie składa, że ta sympatyczna osoba wygrała wybory do Senatu:

1. Kandydatka PiS, dyrektorka szkoły podstawowej w Ełku i radna tamtejszego powiatu Małgorzata Kopiczko została senatorem z okręgu nr 87 obejmującego teren Mazur. Zagłosowało na nią 43 727 wyborców.

Czyli warto było pedałować w tę paskudną pluchę te dłuuugie 13 kilometrów do szkoły w Stożnem :-) (razem w obie strony mordercze 26 kilometrów pod obstrzałem zimnego deszczu... Brrr... Jakże przejmująco zimnego...).
Ten ostatni 43.72siódmy to zapewne głos Indianki, albowiem późnym wieczorem dotarła z wielkim osobistym wysiłkiem i poświęceniem do punktu wyborczego.

Właściwie to tych kilometrów zrobiła dużo więcej niż 26 km, gdyż na wybory wybrała się z Czukt przez Barany i Ciche, Cichą Wólkę, Sokółki, Żydy, Kilianki, Mściszewo... Lekko w sumie z 30 kilometrów zrobiła - o ile nie więcej.
No, ale oczywiście nie musiała jechać dłuższą trasą... Tyle że asfaltem jedzie się lżej, przyjemniej i szybciej, a między Cichym i Sokółkami jest droga równa jak stół :-)
No i w Cichym chciała zajrzeć do sklepu, bo od rana nic nie jadła, a żołądek przyssał się jej do kręgosłupa.

Zagłosowane!

Z trudem Indianka znalazła punkt wyborczy dla swojej wioski ustanowiony aż kilka wsi dalej zamiast w pobliskich Sokółkach. Dawniej chodziło się na wybory 2 km do Sokółek. Teraz trzeba przejechać aż 13 km. Na rowerze. W deszcz i zimno. W sumie w dwie strony jest to 26 km. Trzeba końskiego zdrowia i koziego samozaparcia aby komuś się chciało w taką pluchę jechać tyle kilometrów na rowerze! Indianka się zmusiła do tego wyczynu. Przemokła do suchej nitki i wymarzła. Ale głos oddała.

Ze Sokółek drogą asfaltową do Stożnego jest 8 kilometrów, a z Sokółek do Czukt na kolonię jadąc żwirową drogą jest 5 kilometrów. Daje to razem 13 kilometrów w jedną stronę. Są jakieś skróty przez pola, przez Kiliany, ale nikt przy zdrowych zmysłach samochodem osobowym czy nawet rowerem nie jeździ przez te koleiny i błoto po deszczu i po nocy  - co najwyżej traktorem. Jak ktoś nie zna tych skrótów to może i w dzień zabłądzić, a co dopiero w nocy!

Szkoda, że lesby się nie wpieprzyły w te drogi polne, gdy człapały do Indianki w deszczu 3 lata temu latem. Wdepłyby w jakie bagno i utopiłyby się pożytecznie co uchroniłoby Indiankę od ich obłudnego, judaszowego towarzystwa i zaoszczędziłoby Indiance tony przykrości jakie na nią ściągnęły te dwie gładkie żmije... Och, jaka szkoda, że nie polazły skrótem... Byłby spokój!

Czyste okienko

Dziś słoneczko zaświeciło w okna domku Indianki i pokazało, które należy umyć. Indianka umyła dwa z nich. Dwa kolejne zostały jej na jutro.

Uporządkowała kolejną partię szpargałów rozmaitych.

Zamknęła je w czyste, estetyczne pudełka. Pudełka opisała.

Chora owieczka nadal niedomaga, ale ma się już znacznie lepiej.

Indianka osobno karmi ją i poi oraz przemywa skaleczenie nogi wodą utlenioną.

Indianka przygotowała sobie sprzęt i narzędzia. Jutro skręci nową, mocniejszą instalację solarną. To tylko 55 Watt, a o tej porze roku da pewnie ledwo 5 Watt mocy, ale lepszy rydz niż nic. Chociaż komórkę może się uda naładować. Mieszkając wśród wrogów trzeba mieć własne zasilanie. Niezależność to podstawa.

Indianka

Sobotni coconing

Indianka odpoczywa w kojącym otoczeniu natury i jej zwierząt po wczorajszym maratonie pisania zażaleń na niegodziwe zatrzymanie jej zacnej osoby.

Zmęczona i znużona była, ale zdążyła. Ah, ledwo 7 dni na złożenie zażalenia. Człowiek zanim się otrząśnie z tej przemocy to kilka dni mija. A termin zawity :) Jak się zażalenia w terminie nie złoży to przepada możliwość dochodzenia swoich praw.

Trzeba się śpieszyć, a tu prądu nie ma by pisać.

Ale Indianka zorganizowała sobie zapasik energii i dalej może działać. Nie jest zależna od kaprysów obrzydliwego trolla świetliczanego. Poradziła sobie alternatywnie.

Teraz oczekiwać będzie na sztampowe policyjne i sądowe pierdu pierdu, że nic się nie stało. Ale kiedyś zmieni się władza a wraz z nią nieuczciwi funkcjonariusze i urzędnicy pójdą pod lupę. Kiedyś oko sprawiedliwego dojrzy zażalenia i skargi Indianki i rozliczy z nich policję, sądy i urzędy. Uczciwie i sprawiedliwie.

Indianka

"Dołek"

Poniższy opis dotyczy piątku, dnia 16 października 2015 roku.

Policjantka Bachor i dzielnicowy Wars po uprowadzeniu Indianki z jej domu pozwolili sobie zaprowadzić niegroźną, nieskazaną, niewinną osobę na tak zwany "dołek". Było to nadużycie władzy, albowiem tego typu osób nie prowadza się do takich miejsc, gdyż nie ma to żadnego uzasadnienia i potrzeby.

To nie był groźny przestępca czy pijany awanturnik, lecz zwykła, spokojna osoba. Wystarczyło zaprowadzić na komendę do pierwszego z brzegu pokoju by tam dopełnić formalności. Zaprowadzenie na "dołek" nie miało żadnych podstaw. Był to raczej chwyt psychologiczny mający na celu upokorzenie i zastraszanie osoby typu: "Jak będziesz składać zawiadomienia na matkę policjanta - naszego kolegi - to wylądujesz w więzieniu pod byle pretekstem".

Wpierw weszli na komendę policji w Olecku. W "akwarium" siedział Indianki "ulubiony" dyżurny Grzegorz Mikulski. Z zadowoleniem ujrzał Indiankę w roli aresztowanej. Widać to było już zaplanowane z góry gdzie ma iść niewinna Indianka, bo na retoryczne pytanie Bachora "Na dołek?" - dyżurny skwapliwie i z szerokim uśmiechem bez wahania przytaknął.

Bachor też się świetnie bawiła. Z gęby nie schodził jej złośliwy uśmiech.
Zaprowadzili Indiankę do celi przesłuchań. Przez kratkę Bachor zadawała Indiance pytania pisząc protokół z zatrzymania w przyległym do celi pokoiku. Między innymi zapytała, czy Indianka choruje na coś przewlekle. Indianka wymieniła: zaawansowana niedoczynność tarczycy, reumatyzm, słabe serce, choroba lokomocyjna.

Bachor w protokole wpisała: zdrowa. Czyli skłamała.

Potem Bachor gdzieś poszła, a protokół kończył dzielnicowy Wars.
On na żądanie Indianki poprawił wpis w protokole i dopisał wymienione przez Indiankę choroby.

Indianka zapytała, czy może iść do ubikacji. Bachor ją zaprowadziła i stała nad nią gdy Indianka załatwiała się w odsłoniętej do połowy ubikacji.
Drzwi do tej ubikacji miały tylko połowę wysokości normalnych drzwi, także policjantka widziała Indiankę, gdy ta się załatwiała. To też było nadużycie.
Indianka nie jest groźnym przestępcą który miałby chęć czy powód by uciekać z ubikacji. Nie było uzasadnionej potrzeby by ingerować w prywatność Indianki. Załatwianie potrzeb fizjologicznych to rzecz intymna.
W takiej sytuacji policjantka powinna była wykazać się dyskrecją, a nie nahalnym sterczeniem nad osobą. U policjantki widzimy tutaj ewidentny brak kultury osobistej i wręcz żenujące nadużycie stanowiska.

Indianka czekała na ten transport do Węgorzewa od dawna i dziwiła się, że tak długo go nie było.
Co prawda nie miała ochoty być gdziekolwiek wywożona, ale chciała mieć to badanie już z głowy. Policjanci o tym wiedzieli. Indianka dzielnicowemu już dawno powiedziała, że gdy będzie transport ona nim spokojnie pojedzie. Prosiła, by jej drzwi do domu nie wyważać i okien nie wybijać, tylko normalnie zadzwonić na komókę lub zapukać do drzwi.

Potem dzielnicowy zaprosił ją do pokoiku przyległego do celi (widać uznał, że po zrobieniu kupy w ubikacji aresztu przestała być groźnym przestępcą bezwzględnie wymagającym zamknięcia w celi z kratami), gdzie wyjął akta sprawy kradzieży rowera Indianki i akta sprawy pokaleczenia zwierząt Indianki przez Wąsa. Poprosił, by podpisała swoje zawiadomienia wysłane emailem miesiące temu i do tej pory nie rozpatrzone i pozbawione postępowania.

Za plecami Indianki huknął męski głos: DZIEŃ DOBRY!!!
Obejrzała się nieśpiesznie. To policjant Piotr Kacprzyk - szef dzielnicowych.
Przełożony Warsa i dobry kolega syna świetliczanki z Sokółek.
Chyba liczył na to, że Indianka się zlęknie, ale wymęczona jazdą na komendę Indianka ani drgnęła.

Niedysponowana

Indianka źle się dziś czuje. Musi swoje odleżeć. Zajrzała tylko do chorej owieczki. Dała jej jeść i pić. Wypuściła drób. Przyniosła wodę.
Położyła się. Jajniki bardzo bolą. :(

Uprowadzenie - opis transportu z dnia 16 października 2015

Opis niniejszego transportu dotyczy piątku, dnia 16 października 2015 roku.

Do transportu niewinnego cywila, osoby nieskazanej, nie poszukiwanej listem gończym, nigdy nie karanej, samotnej, ciężko pracującej rolniczki odpowiedzialnej za stado zwierząt, skierowanej postanowieniem sędziny li tylko na parogodzinne badania psychiatryczne i to właściwie nie wiadomo po co, skoro obwiniona (rzekomej winy nie udowodniono) o rzekomo bezzasadne wezwanie policji (faktem jest, iż od półtora roku ma miejsce złośliwe nękanie Indianki przez lokalną świetliczankę, matkę policjanta) oświadczyła na sprawie, że jest psychicznie i umysłowo zdrowa oraz nigdy nie była psychiatrycznie leczona, ani takiego leczenia nie wymagała, ani nie wymaga, mało tego - była już wcześniej dokładnie zbadana przez trzyosobową komisję i biegły psychiatra orzekł, że jest zdrowa zarówno psychicznie jak i umysłowo - podstawiono wielkiego busa z klatką z tyłu.

Indianka cierpi na chorobę lokomocyjną od dziecka. Długa jazda telepiącą się budą, którą rzuca po dziurawych mazurskich drogach jak handlującym Żydem po sklepie doprowadza ją do mdłości a nawet omdlenia lub wymiotów. Nadto ma klaustrofobię - źle znosi małe, ciasne pomieszczenia. Dusi się w nich i wpada w panikę. Poinformowała o tym policyjną parę. Poprosiła by pozwolili jej usiąść na siedzeniu w przedniej części radiowozu. Dzielnicowy odmówił.
Kazał jej usiąść w tej małej, ciasnej, niewygodnej i dusznej klatce.

Mogę zwymiotować. - ostrzegła Indianka.
Nieszkodzi, umyje się auto. - odrzekł rezolutnie dzielnicowy Wars.

Zatrzymana i doprowadzana na badanie psychiatryczne czy psychologiczne osoba, ma prawo powiadomić o tym rodzinę, adwokata - kogo chce. Wszak na farmie zostały jej zwierzęta bez opieki, w sumie na cały dzień. Jest potrzeba, by sprowadzić kogoś do opieki na czas badania skierowanej.

Niestety, policyjna para w składzie Wars i Bachor zabronili Indiance powiadamiać kogokolwiek. Tym samym złamali prawo. Mało tego, gdy ukradkiem zadzwoniła do Kamyka by poprosić go by przyjechał na rancho przypilnować zwierząt i by powiadomił o sytuacji Mamę Indianki - dzielnicowy wyrwał Indiance telefon, zabrał jej plecak z jej rzeczami w tym z drugim telefonem i założył Indiance kajdanki. Zatrzasnął drzwi więziennej klatki i ostro ruszył po wertepach. Jechali szybko. Więzienny bus gwałtownie podskakiwał na wertepach.
Indiance żołądek podszedł do gardła. Zemdliło ją. Zrobiło jej się słabo. Miała odruchy wymiotne. Walnęła w ściankę klatki krzycząc, że się źle czuje, by otworzyli okno.
Nie otworzyli okna. Indianka osłabła. Dostała dreszczy. Żołądek czuła w gardle. Była na czczo, więc nie mogła zwymiotować. Okropnie źle się czuła. Rozpłakała się. Na wpół żywą i zemdloną dowieźli ją na parking przed komendą. Tam oddała dzielnicowemu kajdanki z których się uwolniła w klatce.

Czwartkowy coconing

Indianka miała skupić się dziś na pracy na ganku, ale po wydojeniu dojnych kóz wybrała się na pole po ostatnie jabłka i całe szczęście, bo dzięki temu uratowała z opresji kozę i owieczkę. Koza ugrzęzła w krzakach, a owieczka zaplątała się w drut i sznurek. Kozę uwolniła natychmiast, a by uwolnić owieczkę musiała wrócić do domu po szczypce do drutu i nożyczki do sznurka. Strasznie się w ten drut i sznurek zaplątała, aż rozcięła sobie skórę na nodze. Indianka przemyła skaleczenie wodą utlenioną i podała owieczce antybiotyk. Dała owieczce owsa i pokroiła jej jabłka. Przyniosła wody. Gdy zwierzątko zjadło i wypiło, pomogła mu wstać. Nóżka ją jeszcze boli i zwierzę ma trudności z poruszaniem się.

Indianka uratowała oba zwierzaki i zebrała prawie trzy wiadra jabłek. To już końcówka jabłek. Przerobi je na zapasy konfitur na zimę. Dla jednej osoby konfitur starczy na dłuuugo. Do chleba, na naleśniki, na ciasto.

Garnek mleka nastawiony na ser. Jaja od kur zebrane. Głodomory kocie i psie nakarmione, aż pękate. Koniec pochmurnego dnia. Spać!
Może jutro wreszcie uda się dosprzątać ganek...

Intensywny dzień w mieście

Zaczął się od intensywnego pedałowania na rozprawę w Olecku.
Sprawa obrała korzystny obrót dla Indianki, ale sędzia zepsuł ten efekt ponownie wysyłając Indiankę na badania do Węgorzewa. Powiedział, że ponieważ już raz była badana przez biegłego psychiatrę sądowego w innej sprawie to mimo tego, że jest psychicznie i umysłowo zdrowa - ...będzie kierowana na takie badania przy każdej nowej sprawie.... :-)
Suuupeerrrr :-) :-) :-) :-)
Niech jasny chuj strzeli tego co taki durny przepis wymyślił! :-)
Indianka bardzo prosi PiS by zlikwidował debilizmy w prawie polskim i i przywrócił godność polskim obywatelom!
Niech rzygokomuna i POpaprańcy opuszczą ten kraj raz na zawsze!
My Polacy chcemy godnie i wygodnie żyć w swoim kraju, w poczuciu bezpieczeństwa i szacunku, którego obecne rządy POpaprańców nie gwarantują. Na prowincji rządzą klany policyjne, a nie sprawiedliwość i uczciwość. Trzeba z tym zrobić porządek!

@@@

Indianka mimo niezbyt dobrego samopoczucia (pierwszy dzień miesiączki) obskoczyła dziś w Olecku kilka miejsc i załatwiła wiele spraw - więcej niż planowała.
Ogólnie jest zadowolona z tego dnia. Do domu przywiozła też worek karmy dla swoich głodomorów oraz udka do pieczenia i jedzenia dla swego wybrednego podniebienia. Dzisiaj już nie ma siły cokolwiek robić, ale za to jutro uskuteczni coconing (wymawiaj: kokoninn) :-)
Trzeba wreszcie skończyć sprzątanie ganku i urządzić tu jesienny punkt udojowy i punkt strzyży, a także zgromadzić rozpałkę do pieca na zimę by blisko pod ręką była.

Niedzielny kokoning

Niedzielny kokoning został przerwany krótką wycieczką z kozłem Pręgalem. Koziołek pojechał na występy gościnne do sąsiedniej wsi. Trafił w stadko ślicznych, zadbanych kózek i natychmiast zorganizował panienkom sex party :-) Panienki śmigały po całej koziarni, a jurny Pręgal za nimi pochrząkując i prychając lubieżnie. Zostanie z panienkami, aż je skutecznie pokryje, tj. około tygodnia.

Indianka wróciła szybko na swe włości by wznowić swe domowe czynności. Naniosła gałęzi. Napaliła w piecu. Ugotowała obiad. Usmażyła powidła. Nagrzała wielkie kotły wody. Wykąpała się w gorącej wodzie z ulubionym waniliowo-miodowym mleczkiem do kąpieli i umyła włosy kokosowym szamponem z odżywką. Pachnąca wanilią, miodem i kokosem owinęła się w wielki kąpielowy ręcznik i suszyła przy piecu głaszcząc swoją milutką kociarnię, która wiernie i ufnie ułożyła się pokotem wokół Indianki.

O prozdrowotnych właściwościach wełny

Wełna owcza jest to włókno naturalne pozyskiwane z okrywy włosowej (sierści) poprzez strzyżenie żywych owiec, zwana również owczym runem lub strzyżą. Uzdrawiające właściwości owczej wełny popadły w zapomnienie. Na szczęście dzisiaj coraz częściej powraca się do stosowanych od wieków, ludowych metod. Owce od tysięcy lat dają człowiekowi pożywienie i okrycie w postaci mleka i wełny, którą można ogrzać ciało, a i przy okazji poprawić samopoczucie. W dawnych czasach to pasterze owiec leczyli złamania i nastawiali kości. Świeżo ostrzyżonym runem okładali chore miejsca, by uśmierzyć ból. Wełna owcza w mroźne dni ogrzewa zmarzluchów. Działa odprężająco, wyrównuje poziom ciepła w organizmie i pomaga przy licznych schorzeniach. Neutralizuje działanie żył wodnych i fal elektromagnetycznych. Wełna w swoim pierwotnym stanie – czyli tylko po jednym praniu posiada właściwości lecznicze i oczyszczające, wyrównuje temperaturę, absorbuje negatywnie działający elektrosmog, np. z bezprzewodowego internetu, dlatego warto mieć skóry owcze czy różnego rodzaju narzuty w domu. Owcze runo jest też dobre na infekcje grzybicze oraz otarte pięty i pęcherze na stopach. Ma właściwości antybakteryjne, poprawia krążenia krwi, uśmierza różnego rodzaju bóle, chroni przed wilgocią, sprawia, że coraz częściej sięgamy po nie jako po środek leczniczy.

Źródło:
http://blog.winoiser.com/zapomniana-owcza-welna/

Wrogie wtargnięcie do domu i uprowadzenie

W piątek o świcie do Indianki domu gwałtownie wdarła się para policjantów - dzielnicowy Wars i brunetka Marta Bachor (zaiste nieznośny bachor - ta sama osoba co nielegalnie i wbrew prawu zabroniła Indiance przychodzić do świetlicy gdy Indianka wezwała patrol w związku z dokuczaniem jej przez świetliczankę Krychę nota bene matkę policjanta) - bez nakazu przeszukania domu i bez okazania nakazu zatrzymania. Tym samym dopuścili się nadużycia.
Kazali Indiance z nimi jechać. 

Rozwarli drzwi wejsciowe szeroko wpuszczając mróz i wyziębiając chałupę i nie pozwalali przymknąć.

Policjantka bezceremonialnie minęła Indiankę w drzwiach wejściowych i wtargnęła w głąb jej domu. Rozkraczyła się na środku kuchni. Wyraźnie dobrze się bawiła swą rolą. Była bardzo zadowolona z siebie i z nieprzyjemnej sytuacji jaką stworzyła w domu Indianki. 

Indianka chciała się przebrać i ciepło ubrać.

Rozkraczona policjantka rozkazała, że Indianka ma jechać w piżamie.

Indianka na to, że jest zimno, a ona przeziębiona i się rozchoruje bardziej jak znowu wymarznie. Zaczęła po omacku szukać swoich ubrań.

Policjantka prowokacyjnie stanęła w przejściu tak, że nie było jak przejść by się ubrać. Indianka z trudem przeciskała się obok bezczelnej policjantki, która raz po raz zagradzała Indiance drogę w ten sposób, by maksymalnie utrudnić Indiance znajdowanie ciepłych ubrań i przebieranie się. 

Indianka chciała się załatwić. Na to policjantka, że pójdzie z Indianką i będzie nad nią stała. Oburzona Indianka zrezygnowała. Ubrała się i zaczęła zbierać wpuszczone przez policjantkę z dworu do domu kury i psy. Drzwi cały czas policjanci trzymali otwarte na oścież. Wygonione przez Indiankę kury ponownie szturmowały dom przez szeroko otwarte drzwi. Wiało. Zimny przeciąg przeszywał dom Indianki. Z trudem wygnała kury. Wzięła plecak z dokumentami - oczywiście w natarczywej obecności wrogiej kobiety w mundurze. 

Zamknęła dom. Zamknęła psy na ganku. Spuściła z uwiązów przygotowane do dojenia kozy.

- A kto teraz wydoi kozy? - zaniepokoiła się Indianka.

Kto napoi i wykarmi zwierzęta? Prosiłam pana by mnie pan dzień wcześniej uprzedził, abym się przygotowała do tego transportu! Miał pan dzwonić! - powiedziała z wyrzutem Indianka do dzielnicowego. 

- Dzwoniłem.

- Nie dzwonił pan. Numer by mi się wyświetlił.

- Dzwoniłem wczoraj do urzędu gminy w Kowalach Oleckich i mają kogoś przysłać do opieki nad zwierzętami.

- Kogo przysłać? Kto zadba o moje zwierzęta?

- Sołtysowa ma przyjść pilnować zwierząt.

- Sołtysowa??? Gdzie ona się będzie opiekowała moimi zwierzętami!!!

Jak się później okazało, faktycznie nikt się nie opiekował zwierzętami Indianki. Psy, koty, kury - cały dzień głodne :(((

Owce, kozy i konie jakoś sobie poradziły bo jest jeszcze trawa, a wodopój na Indianki polu. Wieczorem gdy Indianka wróciła przywitały swoją panią stęsknione.

Aresztowania dokonano w związku ze sprawami:

 "bezzasadne wezwanie policji" oraz "wypas zwierząt". 

Szok! W jednej i drugiej sprawie stronami są bliscy krewni policjantów. Matka policjanta ("bezzasadne wezwanie") oraz brat ("wypas zwierząt").
Pytania? Jasne o co chodzi?

Indianka

Bagno

W czwartek Indianka spędziła trochę czasu na bagnach. Zbierała korę wierzby.

Potem zabrała się za swą codzienną pracę oraz porządkowała ganek, zbierała z pola i nosiła gałęzie do pieca.

Ugotowała dobry obiad sobie i zwierzętom. Usmażyła powidła - nową partię.
Pozmywała naczynia i część butelek. Wieczorem już nie miała siły się kąpać. Przełożyła kąpiel na piątek. W nocy nieziemsko nakurwiał ją ząb i pękała czacha. Wyła z bólu. Myślała, że do rana nie wytrzyma i wezwie karetkę.
Zaparzyła zebraną przez siebie salix albę - ziele pomogło. Uśmierzyło ból zęba. Także ból głowy zniknął bez śladu. 

Prządka i dziergaczka poszukiwane

Poszukuję prządkę i zarazem osobę dziergającą fantazyjne swetry.
Powierzę tej osobie swoje runo z owiec rasy wrzosówka celem uprzędzenia grubej nici do wydziergania długiego, rozpinanego swetra z kapturem i frędzlami u dołu. Zależy mi na grubym, wyrazistym splocie, chętnie fantazyjnym. W zamian za usługę oferuję dodatkową porcję przepięknej i ciepłej wełny do przędzenia na tłusto (runo z naturalną lanoliną). Posiadam wiele ciekawych barw i odcieni runa.
Jestem też zainteresowana wydzierganiem dla mnie z mojej wełny skarpet, czapy, komina, rękawic, szala. Te drobniejsze artykuły mogą być wydziergane ze średniej grubości nici. Zapraszam do współpracy.
Kontakt:
Tel. 511945226
runo.runo(@)tlen.pl (usunąć nawias)
Pozdrawiam,
Indianka :-)

Akcja ciepły domek

W domku nagrzane. Miłe ciepełko. Woda nagrzana. Naczynia pozmywane. Bielizna w rękach Indianki wyprana i nad piecem powieszona. Powidła usmażone. Obiad ugotowany. 

Świeczniki wyszorowane. Nowe świece wciśnięte. 

Rano oczywiście kozy wydojone, kury wypuszczone i nakarmione. Jaja zebrane. Koty i psy napojone i nakarmione.

Porządek na ganku zrobiony. Wczoraj okno w gabineciku umyte. Lśni!

Projekt Ciepły Domek ma drugie dno.

Nagrzany piec nagrzewa wodę do mycia i prania oraz zmywania, a to z kolei sprzyja generalnym porządkom.

Zatem w trakcie akcji Ciepły Domek uaktywnia się akcja Czysty Domek. Natomiast obie te akcje implikują realizację docelowego efektu którym jest Projekt Przytulny Domek.

Indianka miała kiedyś ładne, nowoczesne i komfortowe mieszkanko, które sobie sama wyremontowała i urządziła po swojemu w sposób piękny i niebanalny. Po 13 latach niemalże spędzonych na walizkach, w niewyremontowanym domku nabrała ochoty na nieco wygody i maximum przytulności w ramach swoich skromnych możliwości i przy użyciu dużej dozy wrodzonej megakreatywności którą dostała od Boga w hojnym darze. 

Zatem sukcesywnie porządkuje i upiększa swoją siedzibę od kilkunastu dni. Pracy w domu multum, a niewiele czasu na nią, bo obrządek zwierząt codziennie zajmuje czas, tak jak porządkowanie obejścia, a i liczne papierowe ataki policji trzeba odpierać co w sytuacji braku prądu jest trudne i także zajmuje czas. Ataki typu:

1. rzekome naruszenie policjantek (poturbowały bez powodu Indiankę i zawlekły na komendę i tam ją fałszywie oskarżyły o czynną napaść na nie),

2. rzekomo bezzasadne wezwanie policji do świetlicy (świetliczanka dokucza Indiance od półtora roku a policja nic z tym nie robi i jak zwykle pali głupa bo świetliczanką jest matka policjanta),

3. wniosek policji o ukaranie za rzekome wypasanie koni lub owiec na skoszonej łące rolasa (brata policjanta) na którą zwierzaki się przedostały przypadkiem itp. bzdety 

Plus kilka pilnych spraw administracyjnych do ogarnięcia Indianka ma, a nie ma na czym pisać swoich wniosków i odwołań bo stworzony do tego celu PIAP w najbliższej świetlicy okupuje złośliwa zołza która nie daje w spokoju Indiance pracować na dokumentach swoich i Kamyka.

Niemniej jednak Indianka niestrudzenie realizuje swoje zamiary krok po kroku, pokonując wszelkie przeszkody, jednocześnie pomagając Kamykowi stanąć na nogi i ogarnąć jego sprawy, który tej pomocy bardzo potrzebuje.

Indianka

Ciepły domek

Indianka w czwartek wymarzła szukając siedliska do którego została podstępnie zwabiona przez chamskiego fanfarona Zygzaka pod pozorem nauki jazdy konnej.

Do siedziby zadufanego w sobie megalomana miało być rzekomo 2km od miejsca gdzie Indianka wysiadła wracając z Giżycka. Okazało się w sumie 10 km. Na końcu tej nadspodziewanie długiej trasy w starej, rozpadającej się zmurszałej budzie znalazła fagasa i jego rodzinę.

Rodzina wydała się sympatyczna, ale fanfaron ni z gruszki ni z pietruszki dostał pierdolca i bez żadnego powodu wyrzucił Indiankę ze swojej zmurszałej budy w ciemną i zimną noc, nie dając odpocząć ni zagrzać się przed długą i uciążliwą wędrówką z powrotem.

Indianka wędrując do fanfarona i następnie wracając w ciemnościach wymarzła i przeziębiła się przez tego chorego psychicznie chuja :(((

Na szczęście spotkała po drodze dobre dusze, które ją podwiozły mimo nocnej pory. Wpierw do dużej wsi do szosy, a następnie aż pod jej gospodarstwo, za co obiecała świeczkę w niedzielę zapalić i zmówić za dobrego człowieka kilka zdrowasiek.

W piątek napaliła fest w domku suchymi gałęziami i wygrzała się, zagrzała wodę, ugotowała obiad na piecu, usmażyła powidła.
Niestety gardło już chore. Boli. Za to dobra dusza z okolicy sprawiła radość Indiance oferując jej pomoc w zorganizowaniu niewielkiej ilości drewna na zimę. Przynajmniej przez jakiś czas Indianka nie będzie marzła. Dnie już zimne. Trzeba palić. Ciepły domek to taka budująca i podnosząca na duchu rzecz. Indianka nie ma prądu ni bieżącej wody w domu, ale przynajmniej nie zamarznie zimą.
Tej zimy domek Indianki będzie ciepłym domkiem. Taką ma nadzieję.

Przekładaniec

To był ciekawy dzień. Indianka spotkała dziś dobrych i złych ludzi. Zaistniał prawdziwy przekładaniec rodzajów ludzi:

dobry, dobry, dobry, wrogi, nieprzyjazny, nieprzyjazny, nijaki, dobry, dobry, chamski, dobra, bardzo dobry.

W sumie bilans na plus.

Zmarzła i uchodziła się, ale szybko trafiła do domu i jest już w łóżku. 

Rano pojechała do sądu do Giżycka. Zeznawał ostatni świadek.

Trochę nie pamiętał szczegółów zdarzeń z pamiętnego napadu na Indiankę i wleczenia ją na pogotowie, a potem na komendę, ale w sumie zeznał na korzyść Indianki i potwierdził jej wersję zdarzeń w tym jedną bardzo istotną rzecz: 

POLICJANTKI ZNAŁY TOŻSAMOŚĆ INDIANKI! 

Zatem nie było podstaw do aresztowania. Aresztując bezpodstawnie Indiankę dopuściły się nadużycia władzy.

Świadkowie Indianki też to potwierdzili, mało tego, w odniesieniu do zachowania policjantek wobec Indianki użyli opisu: "karygodne!" - moc tego sformułowania mówi sama za siebie. Potwierdzili też, że Indianka nie była agresywna, że była spokojna i po prostu stanowczo domagała się zwrotu swojego psa.

Wersję Indianki, że tożsamość Indianki była znana wszystkim pracownikom schroniska oraz przybyłym na interwencję policjantkom potwierdzili bezwiednie także wrodzy świadkowie strony przeciwnej która zagarnęła suczkę Indianki. Po prostu wygadali się niechcący ;)

Reasumując nie było żadnych podstaw do zatrzymania, a samo zatrzymanie było samowolnym, bezczelnym nadużyciem dwóch policjantek z Giżycka.

Indianka spodziewa się umorzenia sprawy przeciwko niej, 

ale trzeba jeszcze kilka sprzecznosci zeznań wyjasnic i oczywiscie to Sędzia wyda postanowienie w tej sprawie jak i sam wyrok.

Jeśli Indianka wygra sprawę z Policją będzie chyba pierwszą osobą w Polsce której się ta sztuka udała. Przeciętny człowiek z reguły nie ma szans na wygraną z Policją. Indianka jest nieprzeciętna, więc może dzięki temu sprawiedliwość zatryumfuje? Oby!

Rajdy konne po Mazurach Garbatych

Udostępnię moje konie do jazdy osobom doświadczonym na poziomie srebrnej odznaki w zamian za ich ułożenie.

Skype: rajdy.konne
Tel. 511 945 226
rajdy.konne(@)tlen.pl (usunąć nawias)