RANCHO NA MAZURACH GARBATYCH - Życie w harmonii z Naturą... Blog dzielnej kreatywnej romantyczki z miasta, gorącej patriotki kochającej swą Ojczyznę i jej piękną Naturę oraz życie w harmonii z nią, wielbiącą tradycję i tradycyjną kuchnię polską, historię, zwyczaje, obrzędy i polskość oraz jej słowiańskie korzenie, wiodącej sielskie życie na rancho pełne pracy i wyrzeczeń, realizującej z pasją swe marzenia o cudownym raju na Ziemi :) Blog Serbii (Indianki) to jedyne źródło prawdy w tym kraju.
Indianka w nocy się kąpała i nadal jest jakby taka mokrawa, chociaż w zasadzie sucha, ale niemniej jednak nie ma ochoty wychodzić na dwór w tę zawieruchę ;) W domu ciepło, ale ostatnia kłoda się spala i trzeba będzie przynieść kolejne. Na dworze wiatr głowę urywa i targa przedmiotami nie przymocowanymi do ziemi.
No, ale trzeba wyjść, wypuścić konie i dać im jeść. Jeszcze troszeczkę Indianka się zagrzeje w domu i ubierze cieplej – wtedy odważy się wyjść na dwór.
Piękny, słoneczny dzień się skończył. Indianka zdołała nakarmić zwierzęta. Jej śliczne dziewczynki jedzą siano na podwórku. Kozy w swoich boxach. Indianka zmęczona – musi odpocząć, zanim zamknie konie. Jeszcze za wcześnie by je zamykać. Niech się przewietrzą porządnie. Siana mają wielką kopę nawaloną, więc sobie przy niej stoją. Dziś ciepło.
Dzień był pełen Słońca. Idzie przedwiośnie :)
Dziś po raz pierwszy w lutym mnóstwo Słońca. Śniegi topnieją. Trzeba się spieszyć z transportem drewna z pola, póki śnieg jest, bo taczką będzie ciężej targać drzewo z pola poprzez miękką śniegowo błotną-ziemię.
Indianka dzisiaj nie powalczy ani rolniczo, ani polityczno. Bolą ją jajniki i będzie cierpieć, chyba że zrobi sobie wywar z kwiatów krwawnika, który zapobiegliwie zebrała latem. Najpierw jednak spróbuje się poruszać po dworze i rozruszać ten ból. Może sam zniknie. Tak bywa niekiedy.
Koniom i kozom dała owsa, także gęsiom i królikom. Kozom trzeba zanieść wody, tzn. jednej kozie. Druga jeszcze ma w wiadrze wodę. Na ganku leży sterta wczoraj natarganego drewna. Leży na przejściu, więc najpierw trzeba to przesunąć na bok.
W czajniku gotują się jaja na śniadanie. Na twardo.
Konie już zjadły swój owies i wyszły na słoneczko. Indianka już im nałożyła siana, ale trzeba dołożyć i pościelić w stajni.
Indianka zjadła śniadanie: jajeczko i pastę dyniową. Bardzo smaczna ta pasta. Indianka pierwszy raz robiła w zeszłym roku przetwory z dyni i nie spodziewała się, że aż takie smaczne wyjdą. Pasta dyniowa znakomicie rozsmarowuje się na kromce chleba i z powodzeniem może zastępować wegetarianom pasztet drobiowy. Jest równie smaczna, choć różni się smakowo od pasztetowej, ale jej smak jest bardzo przyjemny dla najwybredniejszego podniebienia.
Indianka narobiła trochę tych przetworów dla siebie. Te w dużych słojach to otworzy przy okazji odwiedzin gości – dla siebie otwiera małe słoiczki, aby je zużyć szybko, bo lodówka nie działa.
Indianka jedząc późne śniadanie słuchała radia Białystok jednym uchem, a drugim uchem swoich myśli. Podeszła do doniczki z porzeczkami, gdzie patyki wypuściły zielone pączki listków. Stała przed nimi i przyglądała się nim skąpanym w promieniach zimowo-przedwiośnianego Słońca. i w tym samym czasie głos z radia opowiadający o swoim pisarstwie zaczął mówić o młodych pączkach pączkujących na patykach itd. Niesamowita zbieżność! :) Indianka odebrała to, że radio z nią flirtuje odpowiadając na jej myśli. Głos przemawiał jeszcze jakiś czas rozwijając temat pączkujących listków na patykach, a na koniec powiedziano..., że to literat Wiesław, który właśnie zmarł... Indiance zrobiło się dziwno... To tak jakby flirtował z nią duch... Słyszała głos ducha przemawiającego do niej z radia... mówiącego o jej sadzonkach, a wcześniej o jego potrzebie pisania.
Ps. Qumbas, Indianka toleruje pedałów, ale nie chce by ich na siłę lansowano w jej katolickim kraju i stawiano za wzór do naśladowania dla młodzieży. Młodzież musi budować normalne, zdrowe rodziny. Rodzina to kobieta i mężczyzna oraz ich dzieci. Innej opcji nie ma. Każdy inny układ to tylko układ, ale nie rodzina. Poza tym to nie czas na to. Są ważniejsze sprawy niż sprawy homoseksualistów w Polsce. Mamy w Polsce duże większe grupy które wymagają natychmiastowej uwagi, bo dzieje im się wielka krzywda. Te grupy rząd olewa ostentacyjnie w tym samym czasie rozczulając się nad homoseksualistami. Homoseksualiści i ich sprawy mogą poczekać, tym bardziej, że moda na pedalstwo to import ze zgniłego Zachodu Europy.
A to, że wśród katolików jest trochę złych katolików chodzących do kościoła tylko na pokaz, a nie praktykujących na co dzień przykazań chrześcijańskich, to nie jest wina samego Kościoła, tylko 40 lat degenerowania polskiego społeczeństwa przez chorą komunistyczną propagandę. To komuchy są odpowiedzialne za 40 lat demoralizacji naszego społeczeństwa. To wtedy uczono donosicielstwa i napuszczano członków rodziny na siebie, byle tylko wyciągnąć z nich zamierzone zeznania. Komuna to był młyn, który łamał ludziom charaktery i skrzywiał ich moralnie. Więc się nie wyżywaj na katolikach, za to, że są teraz tacy niedoskonali. Tak ich uczono. Na przykład tutaj na Suwalszczyźnie uczono ludzi znieczulicy przez dziesięciolecia, a nawet dłużej, bo wielu z nich przybyło z odczłowieczonej głębi Rosji sowieckiej w tym zimnej Syberii. Także efekt ich znieczulicy to efekt działania nie tylko dziesiątków, ale niekiedy i setek lat spędzonych na zsyłkach, w obozach pracy, w zimnie i głodzie oraz chorobach. Ci ludzie, jeśli nawet zachowali katolicyzm, to ich potomkowie już mieli inaczej poukładane w głowach. Narzucone inne uwarunkowania z miejsca, w którym musieli funkcjonować, zanim przybyli na ziemie odzyskane Polski. Ta zbieranina i ich potomkowie często mają wypaczone widzenie świata. Postrzegają świat i ludzi przez pryzmat szyderstwa i znieczulicy, na które byli wystawieni oni lub i ich przodkowie. Dlatego tutaj, gdy się komuś dzieje krzywda lub nieszczęście, to pierwszy odruch ziomali mieszkających wokół – jest pusty śmiech i szyderstwo. Zamiast podejść podać pomocną dłoń – takie typki jeszcze podstawią ci nogę, abyś upadł. Nie ma tutaj żadnego szacunku ani dla kobiet, ani dla głębokich wartości chrześcijańskich. Muszą minąć dekady, aby się to zmieniło na korzyść i ludzie zaczęli być wrażliwi na los drugiego człowieka. Być może to się nigdy nie stanie, jeśli będą wzrastać w atmosferze szyderstwa z wartości chrześcijańskich i samego Kościoła, co ma miejsce obecnie w mediach publicznych i na salach sejmowych.
Większość, zdecydowana większość katolików w Polsce to ludzie wartościowi. Nawet ci, którzy chodzą do kościoła na pokaz – coś tam w nich zostaje z tych mszy i dzięki temu nie są ostatnimi łachudrami, jak te lesby co przyjechały na moją gospodarkę i zdradziecko nakablowały na mnie w zamian za moją gościnność. Pedały to nie tylko odmieńcy seksualni, ale to też ludzie bez żadnych zasad moralnych – osobniki pozbawione zwykłej przyzwoitości ludzkiej.
Młodzież, tzw. pokolenie JPII – to dobrzy ludzie. Dobrze się stało, że mieliśmy swojego papieża, swojego mądrego guru, który odświeżył chrześcijaństwo i nadał mu nowe oblicze. Który dodał nadziei i wiary uciśnionym Polakom za komuny, dzięki czemu tej komuny już nie mamy – rozpadła się po tym, jak ludzie – jak katolicy zobaczyli ilu ich jest i jaka siła w nich drzemie. “Niech wstąpi duch Twój w ten naród”. Duch wstąpił. Ludzie posłuchali. Dzięki Janowi Pawłowi II – powstały ruchy wyzwoleńcze w Polsce, powstała solidarność i w efekcie zrzuciliśmy z siebie kajdany komuny plus daliśmy przykład innym uciśnionym w bloku socjalistycznym narodom – jak to zrobić. Jan Paweł II – to wielki Polak i wielki papież. Jego wybór zaskutkował zmianą ustrojów politycznych w Europie.
To wielki katolik, wielki chrześcijanin. Więc przestań pluć na wszystko co katolickie, chrześcijańskie i na samych chrześcijan. Gdyby nie oni, nie nasz Papież, nasi mądrzy kardynałowie i arcybiskupi oraz wierni chrześcijanie – nadal byśmy gnuśnieli w zapyziałym PRLu, albo skończyłby się on krwawą wojną domową – być może także okupacją sowiecką i totalnym zniszczeniem naszego kraju i wymordowaniem ich wszystkich obywateli. Być może jeśli byś przeżył – to zostałbyś wywieziony na Sybir do ciężkich robót w kołchozie lub obozie pracy i w najlepszym razie skończył jako pastuch od świń, a w tej gorszej opcji padłbyś z wycieńczenia i zimna lub z wyruchania przez miejscowego oprawcę kacyka kołchozowego.
Polska podpisując pakt z Unią – podpisała pakt z diabłem.
Ten twór nas niszczy od środka, narzucając nam obce, wrogie przepisy, nakazy i zakazy działające na szkodzę obywateli polskich.
Unia tyranizuje nasz naród – zamienia nas w niewolników bez prawa głosu.
Nasz rząd w kolaboracji z Unią – niszczy nasz kraj i naród od środka.
Unia łamie prawa człowieka w podstępny sposób narzucając narodom w niej zrzeszonym akceptowanie praw i przepisów mających na celu zabezpieczenie interesów wielkich, wrogich koncernów i korporacji, których jedynym celem jest robienie forsy kosztem zdrowia, życia i wolności narodów. Musimy się uwolnić z tego negatywnego układu!
Obecnie tworzone prawa są tworzone nie po to, by poprawić sytuację społeczeństwa i działać na jego korzyść oraz eliminować ryzyko ewentualnych sporów i konfliktów społecznych, ale są tworzone wyłącznie po to, by kontrolować naród w każdym, absolutnie każdym aspekcie życia - kontrolować i tyranizować - bezwzględnie narzucać mu swoją wolę w każdej sferze życia. Rządzić tyranicznie i bez poszanowania jakichkolwiek elementarnych praw ludzkich przyrodzonych każdemu człowiekowi w sposób naturalny.
“Nadane człowiekowi przez Boga prawo do wolnej uprawy żywności zostało zaatakowane w Nowej Zelandii, gdyż grupy specjalnych interesów i inni usiłują obecnie przepchnąć ustawę o “bezpieczeństwie żywności” w narodowym parlamencie, która pozbawi osoby indywidualne prawa do uprawy żywności, zachowywania nasion, a nawet dzielenia się owocami swojej pracy z przyjaciółmi i członkami rodziny.”
Woda na piecu gorąca – pranka ciąg dalszy. Pojedyncze sztuki odzieży wiercą się w maleńkiej praleczce wirnikowej po 15 minut. Co 15 minut trzeba je ponownie załączać. Kilka mokrych ciuchów już wisi na sznurze nad piecem i się suszy.
Kilka już suche i zdjęte. Złożone w kostkę i schowane do szafy. Pranie w takim tempie zajmuje dnie, a nawet tygodnie, ale powoli się wypierze, to co ma się wyprać.
Dziś jak co dzień – Indianka nakarmiła wpierw zwierzęta, potem przywiozła opał, a następnie zabrała się za sprzątanie stajni.
Lewaki szykują się na stołki unijne. Jednoczą siły :) A niech jadą w pizdu i nie wracają! Tylko szkoda Polski uwikłanej w pakt fiskalny, który nie daje jej żadnych uprawnień, a tylko nakłada kosztowne obowiązki na Naród. Teraz Indianka zrozumiała sens nacisku lewej strony Sejmu na wejście do paktu fiskalnego. Chodziło o stołki!!! Posłowie na stołkach unijnych zarobią znacznie więcej, niż jako posłowie polscy zarabiają. To ogromna kasa. Łakomy kąsek dla żądnych forsy tłuściochów. Dla swojej prywaty wpuścili Polskę w maliny... Pożałowania godne!
A kolejarzom przycinają ich wiekowe uprawnienia... Tyra dla dołów i niech siedzą robole cicho i się cieszą, że w ogóle mają pracę - a profity dla władz ;))) Premie po pół miliona, stołki unijne z ogromnymi apanażami... Żyć nie umierać
:)))Jak się lewaki dobrze urządziły! :) Podziw! ;) Za ich rządów komunistycznych pół wieku rujnowali Polskę i ciemiężyli naród, a na starość trafią im się cieplutkie fotele unijne ;). Niech młodzież patrzy, uczy się i wyciąga wnioski. A gdy przyjdą wybory – niech idzie głosować na prawicę, zamiast zaciągać się maryhą i uganiać się za rolnikami z aparatami fotograficznymi, bo konik czuprynkę ma zmierzwioną, to znaczy że biją albo cóś ;)))
Indianka nakarmiła suto duże zwierzęta. Nawaliła wielką kopę siana koniom i także duże kopy siana zaniosła kozom.
Kozy dostały wodę i owies. Konie także. Indiance podoba się, jak jej trzy piękne gracje zgodnie wchodzą do stajni by zająć stanowiska przy swoich żłobach. Nie potrzeba zakładać im kantarów ni uwiązów. Same karnie stają w rzędzie każda przy swoim owsie i zgodnie zjadają swoje porcje, nie bijąc się o nie. Gdy są za stajnią, podczas gdy im Indianka nakłada owies (tak najbezpieczniej) – po nałożeniu owsa Indianka woła najstarszą klacz:
“Indiana! Owies! Chodź! Niam!”
Indiana z reguły radośnie odpowiada głośnym rżeniem i biegnie truchtem do stajni, a za nią podążają pozostałe klacze.
Indianka nawiozła ściółki koniom. Pościeliła. Kozy jeszcze mają suchą ściółkę. Indianka zaczęła sprzątać stajnię. Usunęła taczkę obornika z jednego boxu.
Przywiozła też taczkę opału, ale to mało – trzeba więcej przywieźć. W piecu się nadal tli wczorajsza potężna kłoda. Indianka dołożyła trochę drobniejszych polan, i spalają się one powoli razem z wielką kłodą. Piec gorący, ale nie szaleje.
Indianka musi odpocząć. Potem przytargać drewno z pola i nakarmić drób i króliki.
Dziś na obiad zupa dyniowa. W piecu tym razem odpowiednio mocny żar, że potrawy w garnkach się gotują. Indianka przyniosła z piwnicy butelkę z zupą dyniową i dolała ją do gorącej wody w garnku. Dodała ziemniaki, listek laurowy i przyprawy, wkroiła marchewki i garnek zupy gotuje się na dwa dni. Na patelni obok podsmażone plasterki ziemniaków duszą się z marchewką i imbirem. Dzisiaj i jutro wegetariańskie potrawy, bo mięsko się skończyło.
Indianka posadziła sztobry porzeczek w doniczkach. Ciekawe czy się ukorzenią do wiosny :)
Trzeba dołożyć koniom siana i iść po opał. Kręgosłup boli, ale nie ma co się ociągać, bo na ganku znów pusto – cały opał spłonął w piecu. No, jeszcze się pali i jedna wielka gruba kłoda leży na ganku, ale tę kłodę to trudno będzie spalić bo jest wyjątkowo gruba.
Z tym, że odpoczynek w stylu Indianki, to nie jest prawdziwy odpoczynek, bo gdy ona na chwilę przysiada przed komputerem by odsapnąć, to w tym czasie coś robi – np. przeszukuje Internet w poszukiwaniu pożądanych wiadomości.
Lepiej dla niej byłoby się położyć i pozwolić całemu ciału odprężyć się, ale nie da się tak w ciągu dnia, bo w ciągu dnia jest ubrana w ciuchy robocze, wiec nie może się w nich położyć do łóżka, a szkoda jej czasu na przebieranie się.
Same buty zajmują sporo czasu by je założyć i zdjąć. Są to wysokie, wiązane kozaki. Trudno się je zapina i sporo czasu Indiance schodzi na tę czynność.
Indianka zaniosła z paszarni do koziarni wielki i ciężki snop siana. Nałożyła kozie do jej boxu. Weszła na strych i znalazła linkę do wiązania dużego kozła. Kozioł bezczelnie wpycha się do boxów kóz gdy im nakłada ona siana czy niesie owies, więc trzeba go uwiązać w jego boxie, aby tam siedział i jadł, a nie przeszkadzał. Jego box jest otwarty – nie da się go zamknąć, więc kozioł musi być w nim uwiązany.
Kicia dostała mnóstwo smakowitego jedzenia dziś. Je i warczy. Zupełnie jak pies :D
Na piecu podgrzewa się wczorajsza potrawa. Jeszcze letnia jest, bo i piec nie szaleje wielkim ogniem, lecz spala niewielkie polana powoli i bez wytwarzania wielkiej energii. W domu ciepławo dzięki temu. Posiane w doniczkach zioła wykiełkowały. Także tulipany w doniczkach rosną.
Zielistka w butelkach rozrasta się intensywnie pora ją posadzić do doniczek. Ale to potem. Najpierw trzeba złapać kozła, uwiązać go w boxie i przytargać mu tam snop siana. Na polu czeka opał przysypany grubą warstwą śniegu. Przed Indianką wycieczka z saniami po ten opał. Już jedną taczkę przywiozła, ale to mało. Co najmniej dwie jeszcze musi przyciągnąć pod dom. Czas tak szybko leci. Trzeba iść.
Indianka dzisiaj się z łopatą do śniegu wybrała pod stajnię, odśnieżyć drzwi
do stajni, bo zaspa urosła taka, że nie dało się ich w pełni otworzyć ni potem zamknąć. Wejście odśnieżone. Konie i kozy dostały owsa. Także króliki i drób. Pies już jadł. Dla kici trzeba jajko ugotować, gdy tylko kura je zniesie. Dzisiaj wieje. Zaspy rosną wielkie. Nikt tu nie dojedzie, choćby skisł :)Indianka rozdzieliła kozy samice ciężarne. Każda dostała po osobnym, dobrze wymoszczonym słomą boxie. Kozły też dostały osobny box. Jedna koza dostała już siano, owies, wodę, obierki ziemniaczane. Druga na razie dostała wodę i owies, a siano skubała na dworze, ale od dzisiaj nie będzie wypuszczana na dwór, więc trzeba jej zanieść snop siana i napakować do jej boksu, by miała pod dostatkiem paszy.
Oj, jeszcze trzeba przytargać opału z pola. Co najmniej dwie misy sanne.
