RANCHO NA MAZURACH GARBATYCH - Życie w harmonii z Naturą... Blog dzielnej kreatywnej romantyczki z miasta, gorącej patriotki kochającej swą Ojczyznę i jej piękną Naturę oraz życie w harmonii z nią, wielbiącą tradycję i tradycyjną kuchnię polską, historię, zwyczaje, obrzędy i polskość oraz jej słowiańskie korzenie, wiodącej sielskie życie na rancho pełne pracy i wyrzeczeń, realizującej z pasją swe marzenia o cudownym raju na Ziemi :) Blog Serbii (Indianki) to jedyne źródło prawdy w tym kraju.

piątek, 24 sierpnia 2018

Cywilizacje wymierają, a psy pozostają?

Badacze słowiańszczyzny, zwróćcie uwagę na psy.
Na psy typu molosy. Na miejsca, kraje ich występowania.

Akbash dog

Akbaş (akbasz, oryginalna nazwa akbaş çoban köpeği) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana w zachodniej Turcji jako pies pasterski. Nazwa rasy pochodzi od zbitki słów języka tureckiego ak – biały i baş – głowa. Takie psy nazywane są w Turcji çoban köpeği – pies pasterski.

Akbaş

Inne nazwy

tur. akbaş çoban köpeği, akbaş
ang. akbash dog

Kraj pochodzenia

Turcja

Wymiary

Wysokość

73–83 cm

Masa

38–60 kg

Klasyfikacja

UKC

Grupa 1 – Guardian dog

Wzorce rasy

UKC

Multimedia w Wikimedia Commons

Spis treści

Rys historycznyEdytuj

Jest to bardzo stara rasa o niejasnym pochodzeniu^[1]. Jej przodkowie na teren dzisiejszej Turcji przybyli wraz z Grekami, kiedy wAzji Mniejszej tworzono kolonie greckie. Obecnie akbash występuje na zachód od Ankary. Chroni stada owiec przed wilkami i innymi drapieżnikami^[1].

Prawdopodobnie ma wspólne pochodzenie z większością europejskich białych psów pasterskich takich jak węgierski kuvasz ikomondor, słowacki czuwacz, włoski owczarek maremma oraz owczarek podhalański^[2]. Od roku 1970 zainteresowali się tą rasą Amerykanie, ponieważ psy te dobrze odganiały kojoty od stadowiec i kóz^[2].

KlasyfikacjaEdytuj

Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI), nie uznaje rasy akbaş, gdyż uwzględnia te psy jako odmianę rasy anatolian.

W 1998 rasa została zarejestrowana w United Kennel Club. Zaliczono ją do Guardian Dog Group^[1].

WyglądEdytuj

Budowa akbasha łączy charakterystyczne cechy molosa i charta. Jest to pies wysoki, długonogi i muskularny, o imponującej wielkości zdradzającej dużą siłę. Długość ciała jest nieznacznie większa od wysokości w kłębie. Głowa szeroka, klatka piersiowa głęboka. Psy są zwykle wyższe i masywniejsze od suk^[1].

Szata i umaszczenieEdytuj

Szata jest koloru białego, niekiedy z kremowym nalotem. Sierść gęsta dwuwarstwowa z miękkim poszyciem, włos średnio długi prosty lub lekko falujący. Odmiana krótkowłosa jest bardzo rzadko spotykana.

Zachowanie i charakterEdytuj

Odważny i niezależny obrońca zwierząt hodowlanych. Szybki i zwinny. Potrafi bronić stada nawet przed niedźwiedziem. Rozdrażniony lub sprowokowany może być nieobliczalny, a tym samym niebezpieczny. Ma silnie rozwinięty instynkt terytorialny. Jako towarzysz domowy jest wierny i łagodny. Akceptuje dzieci i zwierzęta domowe. Pozostaje powściągliwy i podejrzliwy w stosunku do obcych^[1].

UżytkowośćEdytuj

Wykorzystywany jest głównie w swojej ojczyźnie jako pies stróżująco-obronny.

Zdrowie i pielęgnacjaEdytuj

Potrzebuje ciągłego zajęcia, nie nadaje się do trzymania w warunkach miejskich. Bardzo odporny na niekorzystne warunki klimatyczne, rzadko choruje i ma niewielkie wymagania bytowe.

Psy molosy

Molosy (z łac. molossus – z krainy Molossów^[1]) – nazwa dużych psów z ras o ciężkiej, zwartej budowie, silnie umięśnionych, zwykle o krótkim pysku, wywodzących się prawdopodobnie od jednego przodka. Nazwa pochodzi od greckiego plemienia Molossów (psy Molossów^[1]). Współczesne rasy psów molosowatych są użytkowane głównie jako psy pasterskie i stróżujące.

Spis treści

Rys historycznyEdytuj

Dokładne pochodzenie przodków współczesnych molosów nie jest znane. Prawdopodobnie przybyły z Azji(Asyria lub Tybet) i zostały sprowadzone do Europy przez starożytnych Rzymian, a następnie rozprzestrzeniły się po kontynencie. Zyskały dużą popularność jako psy bojowe, myśliwskie i stróżujące^[1].

W Historia animalium Arystoteles określił molosy jako rasę (ang. Molossian breed of dogs^[2]), która w pogoni nie różni się zasadniczo od innych, ale w roli psów pasterskich jest lepsza z powodu rozmiarów i odwagi, z jaką te psy odpierają ataki dzikich zwierząt^[2].

Molosy wykorzystywano w bitwach i do psich walk^[1]. Z czasem wyselekcjonowano rasy psów mniejszych oraz łagodniejszych, użytkowanych do pilnowania stad zwierząt hodowlanych, a także w ratownictwie górskim i wodnym.

Głowa mastifa angielskiego pręgowanego

Mastif tybetański

Selekcja ukierunkowana na małe rozmiary zaowocowała uzyskaniem takich ras jak buldog francuski

Molosy w klasyfikacji FCIEdytuj

W klasyfikacji FCI psy molosowate zaliczono do grupy II, w sekcji Molossoid breeds – molosy, oraz w sekcji małych psów molosowatych (small molossian type dogs)^[3].

Sekcja molosów została podzielona na dwa typy:

typ mastifa, do którego zaliczono rasy:

typ górski, do którego należą:

Rasy zaliczone do sekcji małych psów molosowatych:

Rasy nierejestrowane w FCIEdytuj

akbash dog (w klasyfikacji FCI uznawany za odmianę owczarka anatolijskiego)
alano español
american mastiff
boerboel
buldog amerykański
dogo sardo

Fałsz Kozłowskiej

Ta głupia pinda z fundacji Molosy Adopcje, gdyby była porządnym człowiekiem przysłałaby mi dobrego psa do obrony owiec, zamiast mi kraść całe stado na podstawie oszczerstw, które sama wymyśliła.

Subskrybuj: Posty (Atom)

German Death Camps

W czasie Powstania Warszawskiego Niemcy zabili 160 000 ludzi,

tysiące z nich były dziećmi.

Niemcy to mordercy i złodzieje.

Zaprojektowali i zbudowali w Polsce niemieckie obozy śmierci.

Wymordowali 6 milionów Polaków.

Okradli nasz kraj z zabytków i dzieł sztuki oraz wszystkiego co cenne.

Zniszczyli nasz kraj. Stolicę zrównali nalotami z ziemią.

Od 70 lat migają się od zapłacenia nam reparacji wojennych.

Polskie źródła szacują, że hitlerowcy zniszczyli miliony książek, podczas gdy historyk Dariusz Matelski przygotował opracowanie, na podstawie którego niemieccy okupanci przechwycili 11 000 polskich obrazów, 2800 europejskich obrazów, 1400 rzeźb, 75 000 rękopisów, 25 000 map, 22 000 antyków i 300 000 historycznych tekstów.

kontakt via Facebook i Gadu Gadu

Proszę nie nachodzić mojego gospodarstwa bez mojej zgody.

Aby odwiedzić mnie na moim Rancho należy umówić się ze mną telefonicznie lub emailowo.

Strona na Facebooku (RRdeSyf), podszywająca się pod moje gospodarstwo i mnie, nie jest upoważniona, do zapraszania kogokolwiek na moje gospodarstwo. To strona przestępcza, łamiąca wiele praw. Jej założycielki to zwyrodniałe kryminalistki.

Droga polna biegnąca przez moje gospodarstwo, to moja droga prywatna, wobec czego proszę się na nią nie pakować.

Zaś dawna droga polna, znajdująca się pomiędzy gospodarstwami moich sąsiadów, to moja działka rolna i proszę po niej nie łazić.

Indianka

Orange: 511 945 226

Gadu Gadu:

rajdy.konne (51767938)

PolskaNatura(@)tlen.pl

Proszę autami parkować poza moim gospodarstwem, nie na terenie gospodarstwa, bo konie i inne zwierzęta mają wybieg i pastwisko na całym terenie gospodarstwa i nie mogę wykluczyć, że aut nie porysują. Nadzór nad autami należy do ich właścicieli.

Za ewentualne szkody nie odpowiadam.

Wjeżdżasz na gospodarstwo, na własne ryzyko.

Zgodnie z poniższym przepisem, kto wtargnie na moje gospodarstwo bez mojego indywidualnego zaproszenia lub mojej zgody, poniesie tego czynu konsekwencje.

Moje gospodarstwo jest ogrodzone, oznakowane tablicami zakazującymi wstępu, więc wara od mojego gara!

Korzystając z zagwarantowanego mi przez Konstytucję prawa do swobody gospodarczej, polegającej na dowolności transakcji, to ja decyduję i wybieram, kogo zaproszę do siebie na bezpłatne lub płatne wakacje.

Żadna nachalna, złośliwa, dokuczliwa menda nie ma prawa mi niczego narzucać, a tym bardziej nachodzić mnie i moje gospodarstwo.

Naruszenie miru domowego (art. 193 k.k.)

Zgodnie z art. 193 k.k.kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

o blogu i antyblogu

Ten blog to relacja na żywo z mojego życia.

Jest on także moim warsztatem pisarskim.

Podstawą powieści. Staram się tutaj na bieżąco zapisywać zdarzenia z mojego codziennego życia. Piszę możliwie wiernie oddając rzeczywistość. Niekiedy moją szczerością wzbudzam u niektórych przerażenie i strach. Stąd ten blog jest jedyny w swoim rodzaju, gdyż absolutnie szczery. Tak jak ja :-) Nawet ci, których moja szczerość przestrasza i przerasta - wracają tu ukradkiem, by czerpać ze źródła czystej prawdy. Dzięki szczerej prawdzie tu zawartej - wartość poznawcza tego bloga jest wysoka.

Czasem piszę tu o sprawach ważnych dotyczących naszego kraju. Jestem maleńką cząstką Polski i chcę by mój kraj był miejscem szczęśliwym, bezpiecznym, praworządnym, rozwijającym się, bogatym. Nie potrafię przejść obojętnie wobec zbrodni na narodzie naszym, bezprawia, patologii, zwalczania polskości i polskich wartości, niszczenia polskiej gospodarki i majątku narodowego. Uważam, że każdy Polak powinien znać swój kraj i nie tylko wiedzieć, ale i rozumieć co się w nim dzieje. Ja zaliczam się do wytrawnych obserwatorów i WIEM, co się w moim kraju dzieje. Dlatego cieszę się, że władzę zdobyła partia Prawo i Sprawiedliwość.

Wyrażając moje opinie korzystam z prawa:

Każdy ma prawo do wolności opinii i wyrażania jej; prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów bez ingerencji oraz do poszukiwania, otrzymywania i przekazywania informacji i idei wszelkimi środkami, bez względu na granice." Artykuł 19 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ RezolucjaZgromadzenia Ogólnego, 10 grudnia 1948.

Od pewnego czasu celowo zazwyczaj piszę go w 3 osobie liczby pojedynczej. Umożliwia to dystans do bohaterki i narracje obecną w powieściach oraz zaoszczędzi mi czasu na przerabianie go z 1 osoby liczby pojedyńczej na 3 osobę liczby pojedyńczej, gdy zechcę przerobić blog na powieść.

Życzę ciekawej lektury,

Indianka :-)

Uwaga:

Autorka tego bloga jest pod intensywnym atakiem dwóch wynaturzonych kobiet z Nowej Huty pod Krakowem. Wściekłym atakom oraz praniu mózgu w brudnym wiadrze pomówień i oszczerstw podlegają także osoby, które w jakikolwiek sposób okazują Indiance swą przychylność lub choćby zainteresowanie na blogu lub jakimkolwiek forum. I te osoby są nękane i obrażane przez te zawistne kobiety.

Izabela U. oraz Marta P. są inicjatorkami i realizatorkami podłej nagonki i internetowego linczu wymierzonego w Indiankę. Kieruje nimi wyłącznie nienawiść i chęć szkodzenia. Umiejętnie manipulują ludźmi nieświadomymi ich przebiegłej intrygi. Z premedytacją posługują się kłamstwami, pomówieniami, oszczerstwami, głupimi insynuacjami, dwuznacznymi niedomówieniami. Grają na emocjach naiwnych ludzi, zasłaniając swoją wstrętną robotę rzekomą troską o zwierzęta, które nic je nie obchodzą.

No, tyle co dodatek do darmowej agroturystyki, którą sobie chytrze wyszukały na portalu gościnnym Couchsurfing. Po co płacić za noclegi i wyżywienie, skoro można naciągnąć na darmowy pobyt biedną rolniczkę, by potem bez żenady i sumienia obsmarować ją wszędzie gdzie się da, w tym na portalach nie mających nic wspólnego z Couchsurfingiem i ich prywatną wizytą u Indianki?

Celem tych dwóch narcystycznych lesbijek jest bezczelne ingerowanie w prywatne sprawy Indianki (w realu!), zatruwanie jej życia za wszelką cenę (donosami, niegodziwymi insynuacjami, fałszywymi pomówieniami, oszczerstwami, pejoratywnymi opisami i interpretacjami niewinnych faktów itp.).

Celem Izabeli U. i Marty P. jest doprowadzenie do totalnego odrzucenia i alienacji Indianki.

Celem ich szczucia jest doprowadzenie do samobójstwa niewinnej, wrażliwej, głęboko odczuwającej istoty, która w dobrej wierze, z dobrego serca udzieliła im darmowej gościny w ramach portalu Coachsurfing.

Couchsurfing to portal towarzysko-noclegowo-grzecznościowy, oparty na wzajemnym zaufaniu użytkowników - zaufaniu, które te dwie kobiety nadużyły.

Couchsurfing to portal przez który ją wykorzystały i oszukały, a następnie nikczemnie złożyły serię donosów do wszystkich możliwych instytucji mając na celu wyłącznie zawistne szkodzenie.

Te dwie lesbijki to osoby wyjątkowo wyrachowane, zimne, nikczemne. Udaje im się kontynuować ich parszywy proceder między innymi dlatego, że tchórzliwie i zdradziecko występują anonimowo i umiejętnie posługują się napotkanymi w sieci hejterami typu Andrzej Bernard S. - niespełniony absztyfikant, którego nieudolne zaloty Indianka odrzuciła, po czym się natręta z domu pozbyła - którzy bez namysłu chętnie podchwytują ich mowę zakamuflowanej pod elokwentnym językiem, nienawiści.

Ich przestępczy proceder trwa już od 2012 roku. Był kilkakrotnie zgłaszany na policji i w prokuraturze.

Niestety bez powodzenia, wbrew istniejącemu prawu.

Nie bez znaczenia jest tu wręcz podejrzana, ogromna pobłażliwość lokalnej policji (a raczej niedopełnienie obowiązków służbowych), która nie robi nic, by ująć te dwie notoryczne przestępczynie regularnie łamiące prawa Indianki.

Wygląda na to, że lokalnej policji jest bardzo na rękę to co one wyprawiają w sieci.

Stąd ich rosnące, przestępcze rozpasanie.

Kryminalistki czują się absolutnie bezkarne.

Już nie jeden antyblog, ale funkcjonuje kilka antystron zajmujących się zawodowo szarganiem dobrego imienia Indianki, podrywaniem jej wiarygodności, złośliwym przedstawianiem jej osoby w krzywym zwierciadle i szczuciem na nią przypadkowych ludzi, w tym nawoływanie do składania donosów.

Doprowadziły one do uciążliwych kontroli na Indianki gospodarstwie, do krzywdzącego zaboru psa (urzędnik, który skwapliwie wykorzystał donos lesbijek, by urządzić szopkę, już dawniej postępował nieuczciwie wobec Indianki tym chętniej skorzystał z okazji by jej dopiec), do sprawy z policjantkami w Giżycku, do donosów bambra zza miedzy, do masowych banów na wszystkich forach, do bezzasadnego okazywania wrogości przez nieznane Indiance osoby, do setek ataków werbalnych w sieci i kilkunastu poza nią.

Moim zdaniem to osoby psychicznie chore. Chore z nienawiści i zawiści. Z tego co zauważyłam, to nie mogą one ścierpieć popularności Indianki. Popularności Indianki i jej poczytnego bloga.

Popularności, o którą nigdy ta skromna osoba nie zabiegała, w żadnych konkursach udziału nie brała, by sobie podbić ranking.

Blog Indianki uplasował się na szczycie wyszukiwarki samoistnie, bez żadnej specjalnej kampanii reklamowej czy jakiejkolwiek. Widzę, że te dwie chore narcyzki nie trawią tego i prawdopodobnie ta popularność tak je drażni, że zrobiły absolutnie wszystko, by zanurzyć Indiankę w niesławie.

Wszystko co te dwie oszczercze zakłamane do bólu lesbijki rozpoczęły i kontynuują z zacietrzewieniem spowodowało falę nienawiści, najzwyklejszego internetowego linczu na konkretnej, uczciwej osobie.

Ten rozbuchany przez te dwie wyrachowane kobiety stalking to przestępstwo czynione z wielką zajadłością świadczącą o wrodzonej nikczemności lub fobii.

One powinny za to siedzieć - jak nie w więzieniu, to w psychiatryku.

Proszę by osoby nastawiane przez te kobiety przeciwko Indiance nadsyłały dowody i opisy sposobów, działań, manipulacji którymi były poddawane, bo najwyższy czas by przestępczynie i ich wspólnicy typu Andrzej Bernard S. trafili za kraty - po tym morzu zła, w jakim utopili bezbronną osobę.

Odpowiedź na to, co na mój temat wypisują lesby i Andrzej Bernard S. znajduje się tu:

http://obronaindianki.blogspot.com

Proszę nie nachodzić mojego gospodarstwa bez mojej zgody.

Aby odwiedzić mnie na moim Rancho należy umówić się ze mną telefonicznie lub emailowo.

Indianka

511 945 226

RUNO OWCZE SPRZEDAM

Sprzedam naturalne runo owcze zestrzyżone z owiec historycznej rasy wrzosówka, oraz współczesnych owiec mięsno-wełnistych rasy merynos, corridale, czarnogłówka.

Bardzo miękka i miła w dotyku, cieplutka wełna.

Zwłaszcza runo wrzosówkowe doskonałe do filcowania na mokro i sucho. Wspaniałe wypełnienie współczesnych pikówek i historycznych przeszywalnic.

Nadaje się także do przędzenia, zwłaszcza na brudno (runo zawiera duże ilości naturalnej lanoliny ułatwiającej proces przędzenia).

Barwy naturalne niebarwione: popielata, szara, grafitowa, brązowa, czarna, kremowa, biała oraz odcienie tych barw, w przypadku run barwnych przeważnie występuje efekt balejaż. Te barwy się nie spiorą. Gwarancja trwałości koloru. Można także wełnę przefarbować na inne kolory, ale szkoda rozstawać się z pięknymi, naturalnymi barwami :-)

Do przędzenia polecam jak najbardziej runa współczesnych ras owiec (merynos, czarnogłówka, corridale).

Oferuję do wyboru:

1. Runo nieprane z dużą zawartością naturalnej lanoliny,

2. Runo prane we własnej lanolinie

3. Runo wyczesane i uprane we własnej lanolinie

Zamówienia: 511945226, runo.runo(@)tlen.pl

(Usunąć nawias z emaila)

Sprzedam:

Łatwoprzyswajalne mleko kozie i jogurt kozi idealne dla karmiący kocic i młodych kociąt oraz dla karmiących suk i szczeniąt:

Mleko kozie 10 zł/litr (po skwaszeniu nadaje się do wyrobu twarogu)

Jogurt kozi 20zl/litr (może stać do 2 tygodni)

Jaja od kurek z naturalnego chowu:

0,70 zł - 1 zł / jajo :)

ser kozi 50zl/kg

Nabiał wysyłam! :)

ZAMÓWIENIA

tel. 511945226

PolskaNatura((@))tlen.pl

(proszę usunąć nawiasy z emaila)

GG: Indianka Mazurska (20473683)

Skype: CreativeIndianka

http://www.romanticapermacultureecovillage.blogspot.com/2013/07/uroczysta-inauguracja-sezonu-jajecznego.html