Już wiadomo, co to za roślina :) Indianka jest szczęśliwą posiadaczką kilku rozłożystych klombów tej cennej rośliny o wysokości od 20 cm do 80 cm, o różnych liściach, zarówno ząbkowanych jak i zielono kremowych :)
Hurra! :)))
Lebiodka pospolita jest rośliną wieloletnią, o pokładających się pędach. Rozrasta się przez rozłogi i tworzy duże kępy. Rośnie dziko w Afryce Północnej, Europie i Azji. W Polsce w stanie dzikim można ją spotkać na brzegach lasów, na polanach i słonecznych stokach. Lubi miejsca zaciszne i nasłonecznione, glebę ciepłą, żyzną, przepuszczalną i wapienną (gliniasto-piaszczystą lub piaszczystą). Jej drobne liliowe kwiaty zebrane są w niewielkie kwiatostany. Jest rośliną przyprawową – liście i kwiaty po zgnieceniu wydzielają przyjemny zapach.
Lebiodka pospolita jest powszechnie spotykana na terenie Polski. Jest podobna do blisko z nią spokrewnionego majeranku ogrodowego. Nazywana jest także majerankiem dzikim i macierzanką wysoką, a przede wszystkim - oregano. Charakteryzuje się przyjemnym zapachem oraz korzennym smakiem. Bez wątpienia jest jedną z najlepiej znanych przypraw.
Lebiodka pospolita jest byliną o drobnych biało-różowych kwiatach barwy biało-różowej.
Roślina dorasta do 80 cm wysokości. Posiada poziomo rozrastające się kłącze. Łodyga jest 4-kanciasta, czerwonawa. Liście są całobrzegie, od spodu ciemno nakrapiane.
Lebiodkę rozmnaża się zazwyczaj przez wysiew nasion bezpośrednio do gruntu w kwietniu. Można ją także rozmnażać przez podział wiosną lub jesienią lub przez sadzonki pędowe i korzeniowe w okresie lata.
Odmiana 'Diabolo' dorasta do 50 cm i tworzy zwarte kobierce, a jej liście mają smak ostrzejszy niż u gatunku.
Odmiana 'Variegatum' ma liście kremowo-zielone, a kwiaty barwy lilaróż rozwijają się od lipca do września. Osiąga wysokość 20-50 cm.
Lebiodka pospolita
Origanum vulgare
grupa roślin:
Zioła
Charakterystyka rośliny
- pokrój: krzaczkowaty
- zapach: kwiaty, liście
- trwałość liści: zimozielone
- przydatność do spożycia: kwiaty, liście
- stanowisko: słońce
- zastosowanie: balkony, małe ogrody, ogrody przydomowe, pojemniki, roślina jadalna, w grupie
- http://www.zielonyogrodek.pl/przyprawy/lebiodka-pospolitalebiodka-pospolita
Lebiodka pospolita (Origanum vulgare), zwana popularnie oregano – gatunek rośliny wieloletniejnależący do rodziny jasnotowatych. Rośnie w Afryce Północnej, Europie i Azji[2]. W Polsce występuje na całym terytorium i jest pospolity. Inna nazwa: dziki majeranek[3].
Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, prosta, sztywna, czterokanciasta, rozgałęziona, o wysokości do 80 cm. Cała jest owłosiona, czasami wybarwiona na purpurowo. Cała roślina wytwarza silny, charakterystycznyzapach.
- Liście
- Wszystkie liście ogonkowe, jajowate, tępe, całobrzegie, czasami słabo ząbkowane. Ulistnienie naprzeciwległe. Na liściach występują drobne, przeświecające punkty. Są to gruczoły wytwarzające olejki eteryczne.
- Kwiaty
- Wyrastają w szczytowych podbaldachach. Są przedprątne, jedno, lub obupłciowe, zapylane przez błonkówki. Ich kielichma jajowatotrójkątne, zaostrzone ząbki, korona o długości 4-6 mm ma różowoliliowy kolor i jest wargowa. 3 klapy dolnej wargi są okrągłe, warga górna i środkowa klapa dolnej wargi są nieco wycięte. Występują małe przykwiatki, o szerokości większej niż ich długość.
- Owoc
- Rozłupnia zawierająca 4 brunatne, kulistojajowate rozłupki.
- Kłącze
- Silnie rozgałęzione, z licznymi rozłogami.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Świetliste zarośla, zwłaszcza nadrzeczne, widne lasy liściaste, suche wzgórza i zbocza. W górach rośnie aż do piętra kosodrzewiny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl.Trifolio-Geranietea.
Zastosowanie
- Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski: ziele (Origani Herba). Głównym składnikiem jest olejek eteryczny zwanyolejkiem tymolowym, zawierający tymol, karwakrol i seskwiterpeny. Ponadto jako składniki czynne występują garbniki, flawonoidy (apigenina, luteolina), kwas kawowy, kwas ursolowy,kwas rozmarynowy[4] i fitosterole. W owocach obecny śluz (ok. 6%).
- Działanie: wykrztuśne, dezynfekujące, przeciwbiegunkowe, moczopędne, przeciwskurczowe, wiatropędne, odtruwające. Zewnętrznie olejek tymolowy wykorzystuje się do płukania gardła, wzmacniających kąpieli oraz przy trudno gojących się ranach skóry i świądzie. Napar z mieszanki lebiody (zazwyczaj w mieszance z innymi ziołami) działa wiatropędnie i stosowany jest przy atonii jelit, nadmiernej fermentacji jelit, bębnicy, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, niedoczynności wątroby.
- Zbiór i suszenie: zbiera się ziele w okresie kwitnienia i suszy w przewiewnym miejscu (zawieszone w pęczkach).
- Sztuka kulinarna: roślina przyprawowa w kuchni wielu narodów, głównie zachodnich. Wchodzi m.in. w skład ziół prowansalskich. Lebiodki używa się do sosów, pizzy, przyprawiania mięsa, sałatek.
- Używana jest do przyprawiania niektórych wódek, wina wermut, likierów.
- Wchodzi w skład niektórych kosmetyków, jest składnikiem płynów do kąpieli i do płukania ust.
Ciekawostki
- Jest jedną z najdawniej znanych roślin leczniczych. Jej właściwości lecznicze znał jużHipokrates i Arystoteles.
- W zielniku z XII w. odnaleźć można ryciny i opis oregano[5].
- W 2005 r. Federalna Komisja Handlu Stanów Zjednoczonych wniosła powództwo przeciwko firmie utrzymującej m.in., że olejek z oregano zapobiega przeziębieniom i grypie, a zażywany doustnie leczy infekcje bakteryjne oraz wirusowe i ich objawy[6]. Sąd uznał, że twierdzenia te były nieprawdziwe lub nie zostały potwierdzone naukowo w momencie ich publikacji i nakazał zorganizowanie akcji umożliwiającej dotychczasowym klientom zwrot zakupionych towarów[7]. Koszt akcji oszacowano na 20 mln dolarów (jebane korporacje farmaceutyczne zapewne maczały w tym palce).
- Jej zielem farbowano dawniej tkaniny na czarno. Kwiaty były doskonałej jakości pomarańczowym barwnikiem do wełny.
- W średniowieczu ziele lebiodki zabezpieczać miało przed czarami.
- Używano jej jako namiastki zamiast herbaty i tytoniu.
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Lebiodka_pospolita