Filmowy wieczór

Alem zaszalała ;) Boska kąpiel w wannie wypełnionej gorącą wodą, kubek mleka koziego na głowę w roli odżywki dla włosów, potem wieczór filmowy do trzeciej nad ranem, aż wszystko wokół zaczęło się robić abstrakcyjne. Oczywiście w międzyczasie pozmywałam, poprałam i ugotowałam obiad, a nawet upiekłam świeży chleb.

 

Nie ma masztalerza, nie ma inseminatora, nowy wolontariusz jeszcze nie dojechał – mam czas i dom tylko dla siebie. Bosko było zanurzyć się w wodzie i moczyć się do woli bez stresu, że ktoś zapuka i będzie coś chciał. To wygospodarowywanie czasu dla siebie narzucili niektórzy wolontariusze, którzy domagali się dni wolnych i ograniczonych godzin pracy. Ja przeważnie o tym zapominam, bo jest tu TYLE do zrobienia, że szkoda mi każdej chwili na nicnierobienie. Dzięki niektórym wolontariuszom, nauczyłam się robić sobie dnie wolne od pracy, lub przynajmniej nie tak wyczerpujące. Jak ktoś tu powiedział: „Nie samą pracą człowiek żyje”. Ja akurat żyję samą pracą, jestem pracoholikiem, więc powinnam się nauczyć wypoczywać, dla własnego dobra. Więc dzisiaj pozwoliłam sobie na relaksowy wieczór – długą kąpiel i oglądanie filmów jeden po drugim. Były dość ciekawe, więc czas szybko zleciał.

 

Chyba niebawem zacznę skąpo pisać tego bloga, lub całkiem zaprzestanę na rzecz kontemplacji dnia powszedniego. Przestanę pisać – zacznę bardziej celebrować me dnie wynajdując w nich jak najwięcej powodów do zadowolenia.

 

Blog jest pomocny w uświadamianiu sobie, co danego dnia pożytecznego zrobiłam, dlatego go zaczęłam pisać.

 

Dzisiaj bacznie przyglądałam się oknom w kuchni. Chyba wstawię tu parapety, aby móc na nich stawiać moją ceramikę póki mebli nie kupię do kuchni.