Bojowa niedziela

Dziś z rańca przywdziałam strój bojowy czyli różowe klapki, błękitną bluzeczkę z dekoltem, cieliste szorty by sąsiad myślał, że latam po polu z gołą dupą ;P (podglądają mnie sąsiadujący wieśniacy), słomkowy kapelusz i ruszyłam w bój dzierżąc w dłoni damski szpadel (mój ulubiony - jest ostry, czubaty i nie ciężki – dobrze mi się nim kopie). Zanim zaatakowałam wczoraj nadkopane dołki, zaniosłam jednemu z psów karmę. Drugiemu psu postanowiłam, że zaniosę podczas przerwy w kopaniu, bo znajduje się w drugim końcu sadu.

Przy okazji spaceru do psa, przycięłam nieco gałązki wcześniej posadzonych drzewek i skontrolowałam stan gleby i przyjmowania się drzewek. Wiśnie tak sobie wyglądają. Niektóre się przyjęły, niektóre jeszcze nie. Zapowiadali deszcz. Oby spadł i dobrze je podlał.

Wróciłam na pole i w słońcu kopałam. Temperatura znośna, jakby tego słońca nie było, kopało by się lepiej, ale dałam sobie z tym radę. Wykopałam z 10 dużych dołów i poszłam założyć dodatkową taśmę przy drodze, by krowy puścić z łąki do wodopoju i cienia.

Już południe. Najgorętsza pora dnia. Sensownym było usunąć się w cień i zrobić sobie przerwę na inne czynności. Wycisnęłam i rozwiesiłam pranie i wstawiłam nowe do prania. Zrobiłam sobie wodę z sokiem do picia. Kury nakarmiłam wcześniej, ale wodę muszę im zmienić. Potem zanieść drugiemu psu karmę i wrócić na pole wkopywać drzewka. Czuję się tak średnio dziś, więc sobie chwilę odpocznę w domu.

Na zdjęciu widok na rancho od strony południowej - to na tej widocznej na pierwszym planie łące posadziłam śliwy. Zdjęcie jest jeszcze z zeszłego roku, jeszcze przed sadzeniem. Nie mogę zrobić nowych ujęć, bo ładowarkę do akumulatorów do cyfrówki gdzieś mi wcięło, a nie mam czasu szukać.