Moja wioska

Moja wioska, to maleńka liczebnie jeśli idzie o mieszkańców, a rozległa jeśli idzie o obszar, osada wiejska. Czukty składają się z luźno rozrzuconych wśród pagórkowatych pól i pastwisk kolonii. Na koloniach swoje siedliska mają poszczególne gospodarstwa. Praktycznie co kolonia, to inne gospodarstwo. Siedliska sąsiadujących gospodarstw są oddalone od siebie o setki metrów. Ja z mojego gospodarstwa widzę dachy 5 pobliskich siedlisk. Tylko w głównych Czuktach znajduje się kilka domów wiejskich stojących w zabudowie szeregowej tak zwanej ulicówce, pozostałe domy wiejskie znajdują się właśnie na oddalonych od Czukt o setki metrów, a nawet kilometry koloniach. Moja kolonia znajduje się 1,5km za wsią, a mój dom stoi w sercu gospodarstwa mego i znajduje się 2km od głównych Czukt.

Moja wioska to piękna osada wiejska, niezwykle malowniczo położona, o zachowanej jeszcze staromazurskiej (pruskiej) zabudowie kamienno-ceglano-dachówkowej. Obszar wioski obfituje w urzekające krajobrazy.

O każdej porze roku rozległe pastwiska i pola wioski tchną spokojem. Wiosną i latem łąki i zagajniki rozbrzmiewają intensywnym śpiewem dziesiątków gatunków ptactwa, a na pastwiskach pomrukuje głównie mleczne bydło. Ponieważ jest tu dużo wody w postaci kanałów melioracyjnych, strumyków, rzeczek, oczek wodnych i stawów – na duże odległości roznoszą się te dźwięki, także ja na swoim podwórku słyszę jak u sąsiada posiadającego siedlisko kilometr ode mnie pieje kogut lub ryczy bydłująca krowa, czy szczeka pies. Niekiedy nawet słychać podniesione głosy czy nawoływania gospodarzy.

Moja wioska to miejsce piękne zarówno pod względem przyrodniczym jak i architektonicznym.
Odpowiada mi jej także wybitnie rolniczy charakter - hoduje się tu głównie bydło mleczne.
Jeden gospodarz zajmuje się hodowlą ryb, a ja zajmuję się wszystkim po trochu: hoduję konie, krowy, kozy, kury, króliki i zakładam ekologiczny sad w tym roku. Gospodarstwo prowadzę metodami ekologicznymi. Moje gospodarstwo to jedyne ekologiczne gospodarstwo w tej wsi.