Białopióra Indyka

Śliczna. Z wielkim wdziękiem strosząca i czyszcząca swe śnieżnobiałe piórka. Fajny ptaszek i jej indycza, popiskująca gromadka :)

Indianka

Mama Indyczka wodzi indyczęta

Indysia troskliwie dogląda i wodzi swoje potomstwo :)

Rozczulający widoczek :)♡♡♡

Indianka

Siódma owieczka ostrzyżona

Runo srebrnej wrzosówki

Kamyk ćwiczy ręczne strzyżenie owiec

Dzisiaj Indianie ostrzygli dwie kolejne owce maszynką elektryczną, a trzecią Indianka podeszła z nożycami owczarskimi, gdy owca drzemała na podwórku. Indianka ostrzygła ją do połowy sama delikatnie ścinając kosmyk za kosmykiem, a gdy Kamyk wstał ze swojej drzemki poobiedniej - pomógł owcę ostrzyc do końca. Spróbował nożyc po raz pierwszy i stwierdził, że są niemniej skuteczne niż maszynka elektryczna. Ostrożnie dał radę dokończyć owcę.

Wcześniej była walka z Misią która strasznie obficie uwełniona była.

Indianka przewidując szarpaninę z wielką i silną merynoską zarządziła uwiązanie jej do stabilnego drzewa. Kamyk uparł się, by przywiązać ją do nogi stołu roboczego, który służy do strzyży. Indianka odradzała. Ostrzegała, że owca pociągnie stół i wywróci. Pociągnęła :)

Z merynoski zebrała wielką furę runa. Szalenie dużo długiej, gęstej, kremowej wełny. Będzie przędzenia, że hej! :)

Indianka

Niebezpieczny drut kolczasty Wąsa

Indianka wezwała policję na interwencję zaniepokojona niebezpiecznym kolczastym drutem Wąsa, który jak sądzi Wąs celowo i złośliwie zamontował by kaleczyć jej zwierzęta i dziką zwierzynę obficie tu występującą w postaci saren i jeleni oraz dzików.

Miała być siatka naciągnięta, a nie sam kolczasty, ostry jak brzytwa drut. 

Wąs kazał Indiance zdemontować jej słupki i ogrodzenie obiecując, że postawi swoje ogrodzenie składające się z betonowych słupków i siatki. Tymczasem dwa tygodnie temu zamiast siatki naciągnął niebezpieczny drut kolczasty stwarzając zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt Indianki. Zwierzątka kaleczą się o ten drut, a typ nie reaguje na apele Indianki, by założył obiecaną siatkę. Zdesperowana rolniczka wezwała patrol policji na interwencję.

Pokazała obu policjantom te złowrogie zasieki. Żaden z policjantów nie odważył się dotknąć ostrego kolca, ani przeciągnąć gołą ręką po kolczastym drucie.

Wydaje się jednak, że Wąs ma szerokie plecy. Będzie potrzebne wsparcie organizacji prozwierzęcej walczącej o prawa zwierząt.

Jakie Państwo polecacie? Indianka byłaby wdzięczna za podpowiedzi.

Indianka

Nadeszła pora by ostrzyc potwora

Pora ostrzyc barana Bodzio de Balejaż rasy wrzosówka. Będzie trudno i niebezpiecznie, bo zwierz wali rogami z siłą tarana wojennego. Trzeba bardzo uważać na kończyny by nie połamał.

Refleks ponadświetlny wskazany. Indianka taki ma, inaczej by miała ręce przetrącone już rok temu.

Póki co przerwa w strzyży. Agregat zastrajkował, a Indianie umordowani powrotem na piechotę z Olecka leczą zakwasy.
Stopy spuchnięte i bolesne. Rozpadające się buty.
Pora pomyśleć o własnym środku transportu. Indianka myśli o ujeżdżeniu Indiany i Dakoty. Denver by robiła za konia kulbacznego. Indianka ma furę podręczników do treningu koni.
Trzeba się zmobilizować do ułożenia swoich wierzchowców.
Wczoraj kupiła 10metrową linkę na lonżę i piłę do nacięcia słupów na maneż. 

Indianka

Klaczuś sprawdza jakość wełny :-)

Denver wsadziła nos w świeżo ostrzyżone runo i z lubością go zanurzyła głębiej :-) Werdykt: wełna mięciutka! Jedwabista i przyjemna w dotyku :-)

Strzyżenia ciąg dalszy

Kolejne dwie owce Indianie ostrzygli. Tym razem Indianka zaczęła pracę od wielkiego i cięzkiego jak kłoda barana o imieniu Misiek. Misiek wykazał morze anielskiej cierpliwości gdy Indianka walczyła z jego potężnym i grubym jak kołdra runem. Ufff... strzygła i strzygła a morze jasnokremowej wełny zalewało plandekę na której stał, a następnie leżał Misiek.

Barankowi bardzo ulżyło gdy Indianka zdjęła z niego niezwykle długie i elastyczne futro.

Następnie dla złapania oddechu Indianka postanowiła ostrzyc małą brązową wrzosóweczkę. Jednak Kamyk się uparł, że on chce się nauczyć strzyc. Zabrał Indiance maszynkę i przystąpił do strzyżenia. Trochę miał docinek runa, ale ogólnie dobrze mu poszło. Suma sumarrum dwie kolejne owce ostrzyżone i lżej im.

Indianka

Pokój z widokiem

Witam serdecznie :-)
Udostępnie za darmo na okres pobytu wakacyjnego pokój z widokiem na Rancho na Mazurach Garbatych. Warunek: odgracenie, odnowienie i urządzenie tego pokoju.
Pozdrawiam mazursko :-)
Tel. 607 507 811 Indianka
Rajdy.Konne@tlen.pl

Kotlet aresztanta

Indianka zainspirowana opowiesciami Kamyka o ubogim menu aresztu w Suwałkach postanowiła stworzyć coś na podobieństwo kotleta więziennego stworzonego z bułki tartej. 

Swoje kotlety ulepiła z kaszy jęczmiennej wygniecionej z siekaną cebulką i kiszonym ogórkiem.

Kamyk ocenił, iż kotlety Indianki i tak miały smak mięsa dzięki gęstemu sosowi mięsnemu który wchłonęła kasza podczas gotowania. Natomiast to coś co serwowano w areszcie tylko z wyglądu przypominało kotlet, natomiast panierka z bułki tartej nie tylko spowijała kotlet od zewnątrz, ale i wypełniała go od środka.

Niech nie zmyli was ilość kotletów na talerzach indiańskich. U Kamyka w areszcie na talerzu był tylko jeden pseudo kotlet i dwa ziemniaki. Chłopak chodził ciągle głodny i dostał anemii z niedożywienia. 

Indianka

Narodziny burasków :)

W sobotę 30 maja kicia Tygrysia urodziła gromadkę kocich burasków :) Są dwa bure, jeden typowo tygrysi, jeden czarny i jeden rudy. Tym samym zastęp ochrony przyszlych zbiorów warzyw i zapasów Indian mazurskich został wzmocniony.

No, najpierw trzeba maluchy odpoić i odkarmić.

Indianka

Runo najukochańszej owcy

Jest kremowo-srebrzyste z brązowymi pasemkami urozmaicającymi wełnę. Ta owieczka jest bardzo oswojona i sympatyczna :-)

Maleńka wrzosóweczka

Brązowa owieczka historycznej rasy wrzosówka po ostrzyżeniu zrobiła się o połowę mniejsza :-) Tyyyle runa na niej było :-)
Zwierzątko zadowolone i wdzięczne z uwolnienia jej z tego gorącego ciężaru :-) Inne owce nie poznały jej :-) :-) :-) Ale jej jagnięta - tak :-)

Wełna wrzosówki

Nadaje się do przędzenia i filcowania :-)
Kołderka jaka cieplutka będzie :-)

Stalowa wełna

Runo tej ostrzyżonej zręczną rączką Indianki owcy wrzosówki od zewnątrz jest brązowe, a od wewnątrz stalowe ze srebrzystym połyskiem :-) Ta dwubarwność u wrzosóweczek jest fajna :-)
Piękny sweter będzie z tej cudownej wełny :-) Piękny i cieplutki :-)

Runo owcze

Na foto runo owcze jednej z owiec rasy wrzosówka. Piękne i ciepłe że hej :-) Runo ostrzyżone indiańskimi rękami :-)
Kamyk pochwalił Indiankę, że szybko opanowała strzyżenie maszynką. No ba! :-) :-) :-) Normalka :-) Indianka szybko chwyta nowe umiejętności :-)

Postrzyżyny

Rano Indianka z Kamykiem posadzili trzy kolejne rządki ziemniaków.
Szczeniaczki towarzyszyły.
Indianka wydoiła kozy. Kamyk je trzymał by nie wierzgały.
Wynieśli stół do strzyżenia owiec i barracudę.
Wieczorem zabrali się za strzyżenie owiec. Kamyk odpalił barracudę i trzymał owcę na stole. Indianka ostrzygła dwie owce. Po raz pierwszy strzygła maszynką elektryczną. W tym roku szybciej jej poszło, ale nie wie ile jej to czasu zajęło, gdyż nie sprawdzała godziny. Dwie owce ostrzyżone. Dwóm lżej o kilka kilo. Piękne płaty futra owczego suszą się. Masa w nich tłustej lanoliny idealnej do prania wełny lub przędzenia na tłusto.

Indyczęta Indianki rosną

... i ćwierkają zawzięcie wystawione na słoneczko poprzez szybę w pokoju :-)

Indianie słabi i senni, ale wkopali kolejną partię ziemniaków...
Pora przymierzyć się do strzyżenia owiec...

Zasieki

Zasieki Wąsa

Niebezpieczny drut kolczasty Wąsa

Ogrodzenie Wąsa od północy włości Indianki

Tydzień temu, od strony północnej Wąs zainstalował coś takiego kolczastego.

Zmusiło to Indian do wykopania swoich słupków, gdyż nagle po wznowieniu granic gospodarstwa znalazły się one po stronie Wąsa. Indianie poświęcili kilka godzin na usuwanie swoich słupków. Godzin, które pierwotnie były zaplanowane na sadzenie ziemniaków. No, ale okay. Przynajmniej od północy stoi solidne ogrodzenie - praktycznie niezniszczalne.

O ile same betonowe słupki są solidne i niezniszczalne, to zastosowanie kolczastego drutu zdolnego pokaleczyć zwierzęta budzi duży niepokój i zastrzeżenia Indianki. Po stronie Tomka stanął podobny płot, ale od razu z wysoką siatką, która jest praktyczna i bezpieczna oraz skuteczna. Natomiast drut kolczasty nie jest ani bezpieczny, ani skuteczny. Jest za to niebezpieczny. Grozi pokaleczeniem zwierząt Indianki, jak i zwierząt dzikich takich jak sarny, jelenie, dziki. Zwłaszcza sarny i jelenie mogą sobie pokaleczyć nogi, pozrywać ścięgna o takie ostre zasieki.

Indianka

Nadobna kurka jarzębatka

Na foto wielkiej urody skrzydlata piękność - kurka jarzębatka.

Szare piórka cudnie cieniowane. Indianka uwielbia swoje ptaszki.

Zaś dziś się coś nowego urodziło :)

Zgadniecie co? :)

Indianka

Kochane kurczęta

Kurczęta Indianki bardzo się z nią zżyły i nie odstępują jej na krok. Są kochane. Wtulają się w nią niczym w mamę kwokę.

Towarzyszą jej wiernie na podwórku. Indianka dziś je wystawiła 

poza kurnik, w którym się juz dobrze zadomowiły. Same nie miały śmiałości wyjść, mimo, że okno było otwarte i wyjście z kurnika dostępne od wielu dni codziennie od 5.oo rano do 22.oo. Potrzebowały pomocnej dłoni Indianki by wydostać się na zewnątrz. Teraz poznają zielony, słoneczny świat wokół kurnika.

Indianka

Stan zdrowia Indian Mazurskich

Kamyka w ostatnim tygodniu nie było kilka dni, gdyz pojechał załatwiac swoje sprawy formalne w Kętrzynie. Gdy wrócił, zastał wyklute indyczęta przy których tańczyła Indianka. Kamyk wrócił bardzo zmęczony. Bolała go głowa, miał zawroty, źle się czuł i zapadl w sen na cały następny dzień. Takie stany zdarzają się mu od momentu pobicia na farmie w Gębalówce gdzie pracował 3 tygodnie zanim został pobity i zamknięty do aresztu na półtora miesiąca bez diagnozy i leczenia. Indianka pomaga Kamykowi ile moze, ale juz nie ma siły. Sama potrzebuje pomocy, ze względu na stan swojego zdrowia i deficyty niedoinwestowanej farmy. Nadal nie moze wyjechac do pracy za granice. Nie ma komu zaopiekowac sie farma i zwierzętami. Nie ma też żadnej pomocy w grodzeniu ogrodu i pastwisk. Samej ciezko, do tego doszedł ciezar utrzymywania niepelnosprawnego przyjaciela. Indianka ma dosyć. To ponad jej siły...

Indianka

Indyczęta

Indiance szczęśliwie wykluły się indyczęta. 

Na 13 jaj wykluło się 10 żywych piskląt.

Pierwsze jajo jak to zwykle jest było niezalężone.

Z dwóch jaj dwa pisklęta prawie się wykluły, ale podczas klucia padły. Szkoda :(
 Tak bywa...

Teraz walka o odchowanie tych piskląt co żyją. Dostały siekane jajko i powoli zaczynają dziobać i pić.

Rodzice ich śledzą młode przez okno gabineciku gdzie maluchy zostały tymczasowo umieszczone. Indor i indyczka nawołują pisklęta przez okno reagując na ich popiskiwania.

Na dworze słonecznie, ale za chłodno na spacer maluchów.

Muszą poczekać na cieplejsze dnie. Póki co, grzeją się w nagrzanym słońcem gabinecie i skubią paszę: drobnosiekane: jajko, krwawnik, pokrzywę, kaszę jęczmienną i śrutę owsiano-pszenną z dodatkiem mielonej kukurydzy.
Najchętniej wydziobują jajeczko i krwawnik.

Na noc wracają pod opiekuńcze skrzydła mamy indycy, która za nimi bardzo tęskni. Obok indyczki przytulony czarny kurczak - najmniejszy i najmłodszy z zakupionych na ryneczku. Widać mu jeszcze samemu za zimno, więc wtula się w indyczkę chowając się za nią. 

Indianka

Chudzina i szczeniaczki

Ta chudzina na foto to zagłodzony przez Areszt Śledczy w Suwałkach biedny Kamyk :(((

Kamyk trzyma na rękach nowy nabytek Indian - szczeniaczki: Sabusię i Czarusię zwaną Perłą. Sabusia jest Indianki, a Czarusię upodobał sobie Kamyk. Szczeniaczki rosną jak na drożdżach obficie karmione przez Indiankę, ale i tak będą malutkie po rodzicach. Za to szczekliwe i kąśliwe :)

 Przydałaby się jeszcze szczeniaczka rasy duzej, stróżującej. Poprzednie psy Indianki były idealne. Duze i bojowe.

Niestety źli ludzie porwali je z gospodarstwa. Lisy i wilki wokół. Trza się zaopatrzyć w duzego psiego obrońcę - kaukaza np.

Indianka

Chcemy nowego rzecznika praw obywatelskich!

Aktualna rzecznik praw obywatelskich - Irena Lipowicz - według mediów walczy o stołek na drugą kadencję. My jej nie chcemy! Uważamy, że zamiast walczyć o stołki powinna była walczyć o prawa obywatelskie! Po to dostała tę posadę.
Powinna była walczyć o prawa osób poszkodowanych przez policję w aktach przemocy policyjnej i nadużyć stanowisk funkcjonariuszy na służbie! Nie zrobiła tego. Naszym zdaniem nie wywiązała się ze swoich podstawowych obowiązków. Nie chcemy takiego beznadziejnego rzecznika. Won!

Indianka i Kamyk

Wygłaskane

W sobotę ziemia ogrodowa, przyszłe kartoflisko, herbarium i wybieg dla kur wygłaskane bronami. Kartoflisko zryte radełkami do pielenia.

Nic tylko sadzić ziemniaki. Jednak nie dziś. Niestety. Indianie chorzy. Zjadliwy wirus kętrzyński zaatakował ich wyziębione podczas bronowania organizmy.

Wczoraj Kosiarz całkowicie się zrehabilitował w oczach Indianki.
Przyjechał wieczorową porą ze swoim młodym sąsiadem Przemkiem by zabronować ogrody Indianki oraz by wyryć poręczne rowki na ziemniaki. Cześć mu i chwała za to. Niech mu Bóg wynagrodzi tę pomoc koleżeńską.

Dzisiaj Indianka podziwiała wygłaskaną glebę z trudem unosząc ciężkie powieki. Chyba jutro się za sadzenie ziemniaków weźmie, pod warunkiem, że serduszko przestanie ją boleć i sił nabierze. Leje deszcz. Zimno. Wieje. Kamyk szykuje pożywny obiadek. On trochę silniejszy niż Indianka. Wrócił z wczasów odchudzających, wybyczył się to niech pomaga :-) :-) :-)

Grypa dopadła włościan

Dziś, czyli w niedzielę włościan dopadła grypa.
Indianka ledwo dycha. Kamyk nie lepiej. Gardła, głowy, mięśnie bolą. Indiankę także serce boli.
Niefartownie, że grypsko zaatakowało, gdyż przed ziemianami piętrzy się stos prac pilnych i pilniejszych.

Kosiarz pyta, czy ziemniaki już rosną :-) Jeszcze nie, gdyż najpierw trzeba je umieścić w zgrabnych rowkach które za sprawą Kosiarza wyrył Przemek :-) Póki co ziemianie ruszają się z trudem po podwórku i siedlisku angażując się w pilniejsze prace gospodarskie.

Powrót Kamyka

W piątek Indianka przywiozła Kamyka z Kętrzyna.
Był problem z powrotem do domu, bo Areszt w Bartoszycach ani Sąd w Kętrzynie nie wypłacił Kamykowi pieniążków na bilet powrotny do domu.

Cudem udało się jakoś wrócić na gospodarstwo z pomocą szlachetnej sąsiadki i jeszcze jednej osoby. Bóg zapłać dobrym istotom!

Kamyk podczas pobytu w Areszcie Śledczym w Suwałkach schudł 9 kilo w ciągu ledwo miesiąca. Głodowe racje żywnościowe to rys charakterystyczny tego miejsca. Kamyk niestety nie miał kasy by się dożywiać w kantynie na swój koszt, więc głodował i chudł w oczach. Indianka gdy go prowadziła z Sądu przez Kętrzyn musiała go mocno trzymać za rękę by go wiatr nie porwał.

W obecnej kondycji do jakiej doprowadził go Areszt Śledczy w Suwałkach Kamyk nadaje się znakomicie do ról więźniów takich miejsc jak Obóz Zagłady w Oświęcimiu. Jest przeraźliwie chudy. Kości obciągnięte skórą. Indianka zrobi foto dla niedowiarków (głównie odmóżdżonych lemingów, które naiwnie sądzą, iż żyjemy w praworządnym, uczciwym państwie prawa i sprawiedliwości i poszanowania wartości humanitarnych).

Gleba po kultywatorze

Jeszcze jest co robić. To nie jest gleba przygotowana do siewu.

Te łęty i korzenie trzeba wybrać ręcznie lub rozwalić cięzkimi bronami. Stawiam na brony. Za 3 dni Słońce wysuszy trawę i korzenie. Łęty łatwiej się rozpadną. Brony wyczeszą glebę z łęt i korzeni.

Prawidlowo aby przerobić łąkę na działkę warzywną nalezy uzyc takich maszyn i w takiej kolejnosci:

talerzowka do pociecia darni na wąskie paski

orka

bronowanie

kultywatorowanie

czas wykonania: jesień, po wywiezieniu obornika na pole

wtedy talerzówka i głęboka orka aby zniszczyc nory krecie i nornic, by wywalić na wierzch pasozyty warzyw na wydziobanie przez ptaki i wymarzniecie zimowe

by wystawić chwasty na wymarzniecie ich korzeni

by napowietrzyc i nawodnic glebe oraz by ja spulchnic

na wiosne powinno byc bronowanie po to by wyrównać glebę i rozbić skiby

by rozerwac i wyczesać łęty i korzenie chwastow

na koniec kultywator by spulchnic glebę i przygotowac ją pod siew

A potem mozna siac maszynowo lub ręcznie :)

Indianka

Warzywniak

Plany uprawne są ambitne i pracochłonne.

Samo przerobienie gleby pod warzywa pochłonie mnóstwo czasu. Dla jednej osoby to masa pracy. Dlatego mega ważna jest uprawa przygotowawcza gleby. Te wielkie, zbite skiby trzeba rozdrobnić i oczyścić z trawy i chwastów.

Indianka

Herbarium

Pod kuchennymi oknami powstanie herbarium...

Ma zawierać wonne zioła i przyprawy do kuchni indiańskiej :)

Indianka

Ogrodzenie

O my God! Jeszcze szybko ogrodzenie trzeba dokończyć budować...

Indianka

Stara wanna

Tam pod murem stara wanna do podlewania warzyw :)

Czyli ogród wyposażony w wodę podręczną :)

Indianka

Karpa

A tu proszę Państwa jedna z jebitnych karp wyrwanych z ziemi pługiem trójskibowym... :)

Indianka

Zasilanie wodne ogrodu

A tu woda do podlewania ogrodu... :)

Indianka

Kartoflisko

A tu miejsce na kartoflisko. Tylko trzeba dobrze ogrodzić aby dziki z lasu nie wlazły... :)

Indianka

Herbarium

A tu powstanie przydomowe herbarium... :)

Ale wpierw wybieg dla kur :)

Indianka

Ogród Indianki

Oto owoc wieczonej i nocnej orki. Ziemia pod ogród została zaorana. Yahoo! :))) 

Orka szła ciężko, bo to zadarniona łąka była. Ale ścisły dywan trawy podarty juz jest :) Na strzępy! :)))

Indianka

Zaorane! :-) :-) :-)

Co w lokalnych zawistnych warunkach graniczy z cudem :-) :-) :-)
Woźnej i pedałom wątroby zgniją ze złości :-) :-) :-) Nie udało im się przeszkodzić w tym uprawnym zacnym dziele! :-) :-) :-)
Woźna zaciesza, że Indiankę wygryzła ze świetlicy. Nic podobnego.
Indianka tam wróci i zrobi porządek z krętaczem i jej przekrętami.
Nie będzie babsztyl nikomu blokował dostępu do internetu. Póki co Indianka ma zajęcia i milsze towarzystwo na swojej wiosce i to ją obecnie pochłania. A z nieuczciwością woźnej rozprawi się w stosownym czasie i synalek policjant jej w tym nie przeszkodzi.

Zaorane! :-) :-) :-) iiihaaaa! :-) :-) :-)
Była to zaiste orka partyzancka :-) Traktor z łapanki okazyjnej. Nocna orka :-) Wiele przeszkód. Finał tuż przed północą. :-)

Indianka wczoraj zaszła do zaprzyjaźnionej gospodyni. Wchodząc na podwórko usłyszała ożywione głosy, a w tym głos Kosiarza, który swego czasu kosił Indiance trawę na siano. Tym razem targował się z sąsiadką o upatrzony sprzęt. Przyjechał z przyczepką samochodową na której już stał zakupiony opryskiwacz. Na przyczepce było jeszcze miejsce na krajzegę i wannę. "A tu cię mam!" - Pomyślała Indianka :-)

Kosiarz z transportem i tak był na podwórku sąsiadki, miejsce na przyczepce było - więc Indianka uprosiła go, by jej krajzegę i wannę zawiózł pod dom.

Krajzega i wanna stara i zdezelowana, ale potrzebne. Krajzega do cięcia drewna na opał i tarcia drewna na deski, krokwie, łaty, słupki itp. Wanna na zapas wody do podlewania warzyw lub do pojenia koni. Krajzegę trzeba jeszcze wyposażyć w silnik spalinowy lub siłowy, jeśli Indianka odzyska prąd w domu. Przy okazji też stary drut od pastucha Indianka zabrała. Wykorzysta go do swojego pastucha. Nabyła też gigantyczną tarczę do tarcicy. Przyda się do tarcia krokwi i słupów oraz desek. Indianka potrzebuje materiał do remontu budynków gospodarczych i dechy oraz łaty na ogrodzenie.

Sprzęt został zawieziony na siedlisko Indianki i rozładowany oraz ustawiony. Krajzega póki co posłuży jako stół do strzyżenia owiec.
Wanna stanęła na ogrodzie.

Indianka dogadała się z Kosiarzem, że jej zaorze trzy kawałki ziemi.
Pod ogród warzywny, pod ziemniaki i pod herbarium :-)
Kosiarza bratanek orał. Traktor ciężko szedł po mokrej trawie i ziemi. Ślizgał się. Z trudem darł darń i odwracał skiby.

Wyrwał z ziemi trzy karpy po drzewach owocowych, które tu dawniej rosły. Drzewa były chore na zarazę ogniową, więc Indianka je usunęła przed laty. Zostały zmurszałe pieńki z korzeniami. Wczoraj zostały wyrwane. Karol orał do północy. Miał światła, ale po nocy to chuj nie robota. Po ciemku nie zauważył jeszcze jednej karpy i wjechał na nią kółkiem od pługa, zamiast pługiem. Pług by karpę wyrwał, ale karpa wyrwała kółko. Na szczęście Kosiarz umie spawać, więc nie lamentował. Kółko sam przyspawa, bo dobry z niego mechanik i spawacz.

Potem padł akumulator. Gdy zrobiło się całkiem ciemno bratanek włączył halogeny i one dobiły akumulator. Na pomoc przyjechała jeepem sąsiadka. Chłopy wykręcili akumulator z jeepa i podpięli klemami do akumulatora traktora. Podładowali akumulator traktora i traktor ruszył dalej orać.

Na sam koniec orki spadł przewód paliwowy i zassał powietrze. Traktor stanął. Trzeba było go odpowietrzać. Sąsiadka która była już w międzyczasie wybyła do siebie - przez telefon udzielała fachowych instrukcji, jak skutecznie i szybko odpowietrzyć traktor. Zaimponowała tym Indiance. Chłopom chyba też :-) No, w końcu prawie sama prowadziła gospodarkę przez lata, to wie co i jak. Sprzętu wszelkiego mieli oni to się i gospodyni na nim dobrze poznała. Bo musiała mając niepełnosprawnego męża i chciała bo ambitna jest. Ambitna, energiczna, obrotna i pracowita, do tego dusza człowiek. Mało takich ludzi stąpa po tej planecie. Wielka strata dla wsi, że taka wspaniała osoba z niej odchodzi. Szkoda, że Indianka tak późno ją poznała.

Tymczasem pola Indianki poszarpane, sponiewierane pługiem. Trza to wyrównać maszynowo, gdyż grabkami tego ona nie przerobi. Za dużo tego i za duże skiby. Trzeba pole jeszcze porządnie spulchnić kultywatorem i prawidłowo wpierw bronami wyrównać. Orka była płytka, bo ciężko orało się. Inaczej się nie dało. Ziemia mocno zbita i zadarniona. Kolejne orki będą lżejsze. Ta była ciężka. Bardzo ciężka.

Taką darń trzeba byłoby wpierw talerzówką przelecieć lub kultywatorem porwać. No, ale tego sprzętu nie było pod ręką. Był pług, więc pługiem się pracowało. Zbita gleba rozbita. Teraz będzie lżej do niej się dobrać. Kosiarz tym razem skóry z Indianki nie zdarł. To była ekonomiczna akcja. Orka partyzancka - z łapanki, z nienacka i wieczorową porą :-) :-) :-)

Indiance minął wkurw :-) Indianka kontentna jest :-)

Jeepem na zakupy

Miła sąsiadka dała znać, że rano wybiera się do Olecka i chętnie zabierze Indiankę ze sobą. Auto zajechało na skarpę pod sosną i zaczekało na Indiankę aż ta przejdzie przez ogromną, górzystą łąkę. 

Gdy Indianka wsiadła do auta przywitala się z 3ma sąsiadkami.

Auto ruszyło po żwirówce z kopyta i z kultową piosenką Jamala pt. "Policeman", która to piosenka jest ulubionym szlagierem Czukt stanowiącym wręcz hymn tej niewielkiej wioski. Z tą energetyczną i rozkołysaną piosenką Czukcianki wesoło przejechały drogę do pobliskiego miasteczka. Na full glośnikach ;) Raczej nie inaczej się tu słucha Jamala :)))

W Olecku Indianka miała wpierw zapłacić za rachunki, a potem kupić deski na płot. Ale tego dnia był jarmark, a na nim młode kurki i kurczaki. Indianka skusiła się na 13 kurek i trzy kogutki.

Zainwestowała w 8 negrów, 5 jarzębatek i po kogutku kazdy z innej rasy.

Nabyła kogutki ras: rhode island, jarzębatek i sussex. Oczywiscie same nioski. Najwyzsza pora na remont jej kurzego stadka. Jej obecne kwoki niosą wielkie jaja, ale coraz mniej.

Zanim stare kury przestaną się nieść - mlode odchowa i one zaczną składać jaja. 

Teraz kurnik trzeba podzielić na dwie części, aby stare kury nie dziobały młodych kurek. 

Indianka w miasteczku kupila tez pędzel do wapna, nowe grabie do ogródka, szczotę do zamiatania budynków gospodarczych i podwórka. Wapno wczoraj zalała wodą. Jutro omiecie z pajęczyn i kurzu ściany i sufit kurnika i pobieli wapnem. Także zrobi przegrodę dla drobiu, bo dziś juz nie da rady.

Bieganie po sklepach w pośpiechu ją wykończyło, ale za to kupiła sporo podstawowych artykułów codziennego użycia, choć i tak za bogato jeść w tym miesiącu nie będzie, bo jednak pieniążków za mało było.

Kupiła rzeczy na prawdę podstawowe takie jak lizawki dla koni, kóz i owiec, klamki do pastucha.

Rozliczyła się też z sąsiadką za drobne zakupy które ta przemiła osoba zrobiła Indiance wcześniej, a także się dorzuciła do paliwa i postawiła sąsiadce piwo.

Bryka zajechała na podwórko i sąsiadki pomogły się Indiance rozładować z jej zakupami. Indianka zaraz zaniosła kurczaki do kurnika by je wypakować i dać im pić i jeść.

Sama zrobiła sobie kanapki i poszła odpocząć.

Desek już nie kupi, bo nie ma kasy, ale kupiła ręczną piłkę do żerdzi. Żerdziami się ogrodzi :) Wszystko to zajmie sporo czasu, ale ten ogród powstanie. Niestety będzie musiała ręcznie kopać ziemię, bo na wynajęcie traktora też już nie ma kasy.

Sąsiadka mówi, że gdyby miała traktor to by Indiance zaorała.

Ale nie ma już niestety. Sprzedała. Zatem trzeba sobie radzić inaczej. Najciężej będzie przekopać łąkę w tym roku. Chyba całej nie da rady. No i ogrodzić się trza pilnie.

Indianka

Mega wkurw i rośnie

Dzisiaj Indianka zmaga się z sennością, zmęczeniem, zastojem, stratami i niepowodzeniami w interesach. Narasta zniecierpliwienie, frustracja, a wraz z nimi mega wkurw :-) :-) :-)
Jest to wkurw twórczy, który podnosi ciśnienie i wytwarza gwałtowny dopływ energii który niebawem eksploduje twórczo. Podczas eksplozji może zostać ranny przypadkowy oponent. Zatem lepiej nie podchodzić :-) :-) :-)
Indianka mając przyblokowane swoje ogrodowe plany rozważa atak twórczy na ganek. Ganek zostanie zdewastowany artystycznie i przemieniony w powalające cudo. Tymi rękami :-)
A co? Kto mi zabroni? Jakiś pedał z Krakowa? :-) :-) :-)

Ognisko majowe 2015

W niedzielę Indianka zaszła do sąsiadki która dała jej znać, że jest u niej bezdomny człowiek chętny do pomocy w zamian za dach nad głową i wyzywienie. Był zainteresowany wprowadzeniem się do Indianki.
Na miejscu okazało się, że to 67 letni inwalida ze śrubą w nodze bez prawa do zasiłku. Dwuzębny człowiek z trudem poruszający się, oczekujący zameldowania na cudzym adresie. Wiadomo, że jak taki zamelduje się, to potem nie można się go z chaty pozbyć :-) :-) :-)

Na miejscu u sąsiadki Indianka zorientowała się, że ów dziadek to ten sam człowiek co u Heleny kiedyś był dwa tygodnie żerując na jej gościnie i nie pomagając jej nic a nic, nie dokładając się do wyżywienia, mimo, że miał wtedy zasiłek, co więcej obarczał ją dodatkowmi zajęciami np. zażyczył sobie, by mu robaków ukopała gdy miał chęć iść na rybki. Po prostu urządził sobie darmową agroturystykę cudzym kosztem.

I takiego typa Helena chciała wcisnąć Indiance, jakby Indiance nie dość ciężko było samej :-) :-) :-) Indianka się absolutnie nie zgodziła. Już woli sama kopać te dołki niż brać sobie na barki takiego ciężara.

Z tą śrubą i tak by dołka nie wykopał, albo by kopał cały dzień jeden dołek. Bez sensu takiego brać sobie na utrzymanie i na dom.
Z dziadkiem można miło przy ognisku pogawędzić, ale brać na chatę - NIE :-)

Na ognisku był też mężczyzna z Ełku, który gęsto się tłumaczył ze swego durnego smsa do Indianki, gdzie zarzucał Indiance rzekomy "problem z prawem". Bardzo go ubodło, że Indianka po tym pomówieniu nie chciała mu ręki podać. Sam zrozumiał, że to wredne pomówienie było i dążył do zgody. Indianka najpierw mu dogadała, ale ostatecznie wybaczyła i nadal są koleżeństwem :-)

Na ognisko przybyła też zapłakana sąsiadka z centrum wsi. Wójt Locman z żoną chcą jej córkę zabrać. Najechali na dom sąsiadki w niedzielę po południu. Wleźli do domu sąsiadki i zrobili jej kontrolę.

Córka zadbana, mądra, śliczna, fajna, wygadana dziewczynka bez oznak jakiegokolwiek zahukania czy nie daj Boże niedożywienia. Ładnie i czysto ubrana. Kocha zwierzęta, a zwłaszcza konie. Rodzice kupili jej kucyka. Kochają ją i dbają o nią. Nie ma podstaw do zaboru dziecka. Oderwanie jej od rodziny byłoby wielką krzywdą dla małej i jej rodziny.

Na ognisko przyszła też 97 letnia babcia Jadwiga - mama organizatorki ogniska. Śpiewała i żartowała rozbawiając towarzystwo. Pamięta stare harcerskie piosenki lepiej niż młodsze pokolenia.

Czas przy ognisku i kiełbaskach minął miło i szybko. Szkoda, że gospodyni ogniska opuszcza swą gospodarę. Ale potem będą mogły organizować ogniska u Indianki.

O zmierzchu Indianka pożegnała się z towarzystwem i powędrowała na swoje rancho spać. Musi być wyspana i sprawna, gdyż duzo pracy przed nią.

Plotkarze

Plotkarze nie mają wyobraźni, sumienia, ani marzeń.
Karmią się niezdrową, wyssaną z palca sensacją.
Przemawia przez nich trywialna nieżyczliwość i często niegodziwość.
Plotkarze nienawidzą tego bloga, gdyż zadaje on kłam ich durnym, wrednym i często podłym pomówieniom. Ten blog obnaża ich nikczemność i niewyobrażalną głupotę.

Kwitną drzewa

Niestety - plan znów niewykonany - Indianka znów osłabła. Oj musi iść do lekarza się zbadać.

Ani jednego dołka nie wykopała. Jutro sprobuje. Dziś cały dzień w łóżku leżała. Za to kury pasły się cały dzień na dworze i dały 6 jaj. Na ziemi indiańskiej zakwitły śliwy. Jak przymrozek nie zetnie kwiatów to będą owoce.

Odezwał się kolega z Holandii. Ma wpaść w odwiedziny.

Miły gest po tym, jak pewien typek z Ełku zaoferował Indiance przyjaźń po to tylko by szybko się wypiąć na Indiankę gdy jego sprośny plan wpadnięcia "na ciepłe nóżki" nie wypalił, gdyż dostał zimną odprawę. Do tego głupio tłumaczył się, że ktoś mu wmówił, "że Indianka uciekła z miasta bo miała problemy z prawem". Indiance się flaki wywracają gdy słucha takich debilnych plotek. Ale najbardziej wkurzające jest to, że plotkarz kryje plotkarza. Za plecami mają odwagę pieprzyć trzy po trzy, ale w twarz już nie, a tym bardziej na ławie sądowej im mowę odbiera. 

Indianka

Trawa rośnie

Popadało. Super. Trawa rośnie. Ziemia miękka - da się wkopać pozostałe słupy. Dziś Indianka rusza na łąkę ze szpadlami, grabiami, miarką i taczką. Każdy dołek musi mieć co najmniej pół metra głębokości.

Ziemia twarda, zbita, gliniasta. Ciężko wykopać dołek. Tylko po deszczu idzie kopać. Indianka ma kilka dołków nadkopanych. Teraz po deszczu je pogłębi i wkopie słupki.

Może w poniedziałek uda się zorganizować deski, a we wtorek nająć traktor do orania.

Indianka

Wiosna, wiosna... wiosna ach to ty! :)

1 maja 2015 roku to był piękny, długi i ciepły dzień majowy zakończony odżywczym dla trawy i drzew deszczem.

Indianka ten dzień pracy na rancho zaczęła o 5.30 rano, a skończyła o 15.oo. By tak szybko pracy nie kończyła, ale zadzwoniła sąsiadka, że wyjeżdża, a Indianka chciała jej zdążyć podrzucić jaja zanim pojedzie i porozmawiać chwilę.

Indianka zadowolona z dzisiejszego dnia pracy.

Celebrowała to święto pracy w pełnym rynsztunku bojowym: z widłami i taczką do gnoju. Wywiozła 20 kopiastych taczek obornika. Na dłoniach pojawiły się odciski i bąbel - ślady rzetelnej, uszlachetniającej pracy.

W międzyczasie Indii także wyniosła na dwór indyczkę wysiadującą z poświęceniem 12 indyczych jaj coby zmusić ptaszynę do jedzenia i picia. Ogarnęła też owce i kozy.

W kurniku zawiesiła wyszorowany i umyty karmnik dla drobiu i wsypała do niego zboże. Do poidła wlała świeżą wodę.

Klacze grzecznie stały w stajni gdy Indianka wybierała i ładowała obornik. Odwiedzały je kury, kozy i owce.

Jedna klacz szwendała się luzem po podwórku i wokół siedliska raz po raz zaglądając do stajni i stojącej tam na uwiązach końskiej rodziny.

Gdy Indianka skończyła pracę wpierw zagnała do kurnika drób. Pozamykała zwierzynę w budynkach.

Zapakowała jaja w plecak i ruszyła na wieś. Po drodze spotkała inną sąsiadkę świętującą dzień pracy w bardziej typowy dla narodu sposób ;) Sąsiadka znajdowała się w stanie dużej nieważkości. Indianka pomogła jej trafić w bramę i oddaliła się pośpiesznie w kierunku farmy gospodyni, do której się wybierała z jajami. Z jajami zdążyła. Sąsiadka zrobiła się na eleganckie, czarne, połyskliwe bóstwo i pojechała na imprezę podwożąc Indiankę do wsi.

Indiance wcisnęła smakowite ciasto swego wypieku.

Indianka wróciwszy do domu wskoczyła do łóżka z ciachem i świeżo zaparzoną herbatą i tym miłym akcentem zakończyła ten pracowity dzień. Och jak bosko wyciągnąc się w łóżku po całym dniu pracy :)

Indianka

Sprzedam koźlęta po mlecznych matkach

Sprzedam śliczne, młode, zdrowe koźlęta po bardzo mlecznych matkach (kolczyki do wykupienia).

Cena 300 zł/koźlę lub zamienię na inne zwierzęta, ale tylko zdrowe, dorodne i nie wybrakowane.

Sprzedam też czarującą, śliczną, tłuściutką i oswojoną pieszczochę kózkę miniaturkę o żadkim umaszczeniu - czarną z białymi skarpetkami. Unikat.
Idealna do małego zoo przy agroturystyce.
Cena: 700 zł lub zamiana na alpakę lub cieliczkę lub inne ciekawe zwierzę np. na daniela lub świnki rasy Mangalica.

tel. 607 507 811

Indianka

Plan wykonany

6 dodatkowych słupów wkopane. Uzupełniony rząd drewnianych słupów zaczyna przypominać ogrodzenie. Pastuch już można instalować, ale Indianka chce jeszcze kilka słupów wkopać by było do czego stabilnie deski przymocować.

Indianka

Nauka stania na uwiązie

Indianka uczy swoje klacze podstaw. 

Już potrafią stać na lince od zeszlego roku. Indiana i Dakota nauczone chodzić na lince w ręku. Indiana była lonżowana w trzech chodach i przyjęła siodło i jeźdźca. Konie Indianki reagują na wołanie. Wołane przylatują z odległego pastwiska co koń wyskoczy :)

Potrzebny ktoś, kto poćwiczy z Indianą jazdę i nauczy Indiankę jeździć konno. Do ujeżdżenia jest też cudowna, bajecznie ubarwiona, energiczna i śmiała Dakota. Konie doskonale do wycieczek i rajdów po okolicy. Wybiegane na maxa. Dzielne i zdolne.

Nagrodą za ich przyuczenie do pracy w siodle będą cudowne konne wycieczki po przepięknych, dziewiczych Mazurach Garbatych. Kto chętny do przygotowania ślicznych, zdrowych, bystrych i pełnych wigoru klaczy do jazdy w teren? :)

Indianka

tel. 607 507 811

rajdy.konne(@)tlen.pl

(usunąć nawiasy z emaila)

Plan nie został wykonany

Indianka zasłabła. Nie wkopała słupów. Zmorzył ją obezwładniający sen. Zapadła w ciężki letarg by obudzić się po kilku godzinach. Może to wiosenne osłabienie. Może niskie ciśnienie. Cokolwiek to było powaliło ją totalnie. Wiało mocno.

Indianka ma nadzieję, że gleby nie wysuszyło. Jutro wkopie zaplanowane słupy. Ona nigdy się nie poddaje. 

Indianka

Nadszedł ten dzień...

Nareszcie porządnie popadało i znacznie spadła temperatura.
Idealne warunki do kopania dołów pod słupki ogrodzeniowe.

Indianka wykopała 5 dołów w twardej, gliniastej glebie i przytargała 5 ciężkich słupów olchowych. Trochę się zmęczyła. Ciężko się kopało i targało słupy.
Zrobiła sobie przerwę na późne śniadanie i regeneracje sił.

Po śniadaniu wkopie słupy i tym samym powstanie rząd słupów ogrodzenia północnego, do którego trzeba będzie zorganizować deski lub naciąć żerdzie poprzeczne do których z kolei przytwierdzi gęstą siatkę.

Po deszczu ruszyła trawa. Kury dziobią rośliny i robaki zapamietale.
Będą jaja! :-)

Kicia Tygrysia mruczy i uparcie molestuje Indiankę nie dając napisać w spokoju posta :-)

11 taczek gnoju

Indianka ten dzień poświęciła na porządki w stajni i użyźnianie ogrodu. Wywiozła 11 kopiastych taczek gnoju. Wyrzuciła je na łące która jest zaplanowana do transformacji w niebiański ogród :-)

Te proste prace na świeżym powietrzu poprawiły jej samopoczucie.
Kury pasły się cały boży dzień na siedlisku i niosły ogromne, smakowite jaja w kurniku.

Indyczka zniosła dziesiąte jajo. Błękitny indor błyskał czerwonymi koralami i rozczapirzał pióra przed indyczką zalecając się do niej w ten sposób.
Owce i kozy leniwie wylegiwały się na podwórku. Sielanka.

Klacz Driada brykała wokół siedliska. Pozostałe klacze stały na uwiązach w stajni. Dwie spokojnie, a trzecia niecierpliwie grzebała kopytem. Indianka raz po raz podchodziła do nich i głaskała je krążąc z taczką. Robota wciągnęła ją tak, że wyrobiła ją ponad plan - wywiozła 11 taczek, a nie 10 jak sobie zaplanowała.

Indianka przygotowała ogród do zaorania. Jeszcze musi dołożyć obornika. Rozciągnęła sobie też sznurek wyznaczający rząd słupków ogrodzeniowych od strony północnej. Gdy spadnie deszcz i zwilży ziemię - wykopie kilka dodatkowych dołków pod słupki.

Wieczorem zaniosła zaprzyjaźnionej sąsiadce 10 dużych, świeżo zniesionych jaj i zaoszczędzone piwo. Indianka, jak skwitowała zdegustowana babcia sąsiadki: "marny pijak jest" - w sensie z trudem i grymasem wlewa w siebie jakikolwiek alkoholowy trunek - dzięki czemu udaje jej się zaoszczędzić piwo podarowane czasem przez kolegę. I tak stało się tym razem. Puszeczka z piwkiem została zaniesiona dla podniebienia które docenia smak piwa :-)

Indianka piła ulubioną owocową herbatkę, a sąsiadka piwko.
Gospodynie ponarzekały sobie na nieodpowiedzialnych, nieuczciwych i szkodliwych pomocników farmerskich i wymieniły swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami dotyczącymi tychże.

Indianka zauważyła, że sąsiadka ma w sobie morze spokoju i cierpliwości do lewusów i trutniów. Indianka nie ma :-)
Indianka jednego pasożyta wyprosiła z chaty już po kilku godzinach.
Sąsiadka ze swoim pasożytem męczyła się aż dwa tygodnie zanim go pożegnała :-)

Szkoda, że sąsiadka opuszcza wieś. Mają wiele wspólnych tematów i podobnych doświadczeń. Razem zawsze raźniej.

Jak zatuszować pobicie przez policjanta?

Prosto. Wystarczy sfałszować protokoły policyjne, karetki i pogotowia oraz zamknąć pobitego na dwa miesiące do aresztu bez dostępu do pomocy prawnej i medycznej.

Po dwóch miesiącach ślady zewnętrznego pobicia zanikną.
Ślady wewnętrzne zaś nie zostaną wykryte, bo do tego trzeba specjalistycznych badań do których poszkodowany nie ma dostępu.

Na wszelki wypadek podsuwa się pobitemu do podpisu oświadczenie ze on zdrów i zadnego leczenia nie ząda. Zmusza się go do podpisu groźbą zrobienia krzywdy w areszcie jeśli nie podpisze.

Etap kolejny, to oskarżenie pobitego o naruszenie i znieważenie policjanta.

Mozna tez próbować przykleić poszkodowanemu inny artykuł np. wyssane z palca pomówienie o spowodowanie zagrozenia pozarowego np. w oborze.

Za wszelką cenę nalezy podwazyć wiarygodność poszkodowanego i zastraszyć go grozbami wytoczenia zarzutów opartych na fałszywych zeznaniach.

Zastraszony poszkodowany odstępuje od oskarżenia policjanta.
Jesli tego nie zrobi - prokurator umarza dochodzenie w sprawie o pobicie nie znajdując podstaw do jego wszczęcia. "Brak dostatecznych danych popełnienia przestępstwa" itp. slogany są w nagminnym użyciu.

Tak funkcjonuje mafia organów ścigania. Przestępczość zorganizowana. Nie do ruszenia.

Niniejszym wzywam Sejm Rzeczypospolitejpolskiej do zrobienia z tym porządku! Macie nas obywateli chronić, a nie gnoić! :(((

Widzenie

Indianka była dziś pierwszy raz w życiu w areszcie i na widzeniu aresztanta. Pojechała stopem z 5cioma kilogramami żywności.
Przywiozła smakowite ciasta i dwa kilogramy cukru oraz kawe.
Z całej tej paki żywnościowej tylko kawę areszt zaakceptował dla aresztanta. Smakowite ciasta domowej roboty które upiekła dla Kamyka z sąsiadką zostały odrzucone. Także cukier kupny oryginalnie zapakowany. Tylko kawie się udało przejść przez okienko.

Indianka próbowała dowiedzieć się, dlaczego nie wolno cukru dać aresztantowi.
"Bo sypki" - usłyszała.
"Ale kawa też sypka a można dać"
"Taka procedura. Nie mozna i juz, ale w kantynie mozna kupić"
(ale w kantynie jest 3 razy drozej wszystko)
"A czemu ciasta nie mozna dać? Przecież to tylko ciasto. Nie narkotyki, nie wóda, ani żadna inna zakazana kontrabanda?"
"Bo musi być pakowane próżniowo"
"Ale jak, w kosmosie ma być pakowane próżniowo czy wystarczy na księżycu aby było łatwiej? :-) " - zapytała Indianka.
Odpowiedzi nie było. :-)

Musiała w szafce bagazowej zostawić wszystko co miała przy sobie.
Z kieszeni wyjąć wszystko.

Wprowadzono ją na teren aresztu. Budynki odnowione, wypiaskowane. Teren aresztu zadbany.

Zaprowadzono ją do kantyny i kazano zająć miejsce przy stole i czekać na Kamyka.
Po chwili nadszedł strażnik i powiedział, ze Kamyk to tymczasowo aresztowany i dlatego widzenie bedzie przez szybę.

Indianka weszla do wąskiego akwarium i zajęła miejsce. Obok siedział chlopak na stanowisku bez szyby i rozmawiał ze swoim ojcem.

Kamyk zaś traktowany jak groźny Talib został doprowadzony do szczelnego akwarium ze słuchawką. Indianka wzięla słuchawkę i zaczęli rozmawiać. Jakość techniczna słuchawki jest marna i ledwo było Kamyka słychać. Kamyk wyglądał tak samo mizernie jak ostatnio na rozprawie 22 kwietnia 2015. Blady jak ściana. Osowiały. Skarżył się na bóle i zawroty głowy nie leczonej po pobiciu w dniu 25 i 26 marca 2015, na kłopoty z koncentracją, oraz na ból ręki w obojczyku, jak także na ból w boku tułowia i w tyle pleców.

Zdaniem Indianki ma powikłania po nieleczonym wstrząsie mózgu.
25 marca 2015 roku jeden ze współpracowników Kamyka (nawiasem mówiąc stary kryminalista) pięścią z całej siły uderzył go w głowę i rozciął mu łuk brwiowy który krwawił i zalał mu krwią oczy i twarz.

Przyczepił się do Kamyka, gdy Kamyk tego dnia wrócił ze spotkania z Indianką. Typek wulgarnie ubliżał Indiance i wszczął bójkę z Kamykiem.

Po pobiciu Kamyka i uderzeniu go w głowę Kamyk stracił przytomność, a gdy ocknął się - błąkał się w ciemnościach nocy po podwórku farmy krowiej na której pracował, ledwo kontaktując co się z nim dzieje. Zadzwonił wtedy do Indianki, a ona go skierowała do obory, by się położył na słomie. Zrobił to i gdy rozmawiał przez telefon z Indianką zemdlal. Wtedy Indianka wezwała pogotowie.

Pogotowie przyjechało, ale nie udzieliło dostatecznej pomocy. Kamyk powiedział co go boli, pokazał obrażenia, ale ku jego zdziwieniu ludzie z karetki tylko obmyli mu z krwi twarz i zostawili na wpół przytomnego na farmie zamiast zabrać do szpitala na tomografię mózgu i zapewnić adekwatne leczenie. Kazali mu zaplacic 350 zl za przyjazd. Gospodarz wziął wypłatę Kamyka i zapłacił. Kamyk został bez grosza i bez opieki medycznej na cały miesiąc.

Następnie przyjechał patrol policji prawdopodobnie wezwany przez karetkę lub dyspozytora pogotowia. Podczas przewożenia na komendę jeden z policjantów bił ledwo żywego Kamyka w głowę i oparzył go dwukrotnie paralizatorem w chore nerki.

W areszcie w Suwałkach podczas miesiąca pernamentnego bólu pobitych i kontuzjowanych oraz nie prześwietlanych i nie badanych i nie leczonych obrażeń części ciała Kamyk dostał jedną tabletkę od bólu - pyralgin. Ot, cała opieka medyczna w areszcie. Zero prześwietleń. Zero badań. Zero leczenia. Będzie kaleką. :(((

Oto czego nie udało sie doreczyć aresztowanemu. Gdzie jest rzecznik praw człowieka? To aresztowanemu nawet sie bronić nie wolno?

Ciast domowych też nie pozwolili dać człowiekowi niedożywionemu... :(((

Biedny Kamyk :(((

Indianka widziała Kamyka dziś w Olecku na jej rozprawie.

Był trupio blady. Osłabiony. Z trudem się poruszał i wysławiał. Mówił cicho i niewyraźnie. Cień człowieka. Miał widoczne obrażenia głowy. :(((

Indianka chciała mu wręczyć jego pisma procesowe, które Sąd w Kętrzynie każe mu podpisać by nabrały mocy prawnej i doczekały się rozpatrzenia. Sędzia olecka nie zgodziła się.

Także nie pozwolili dać mu papeterii i długopisów ani kodeksów karnych. Traktują aresztowanych jak śmieci bez żadnych praw. Pamiętajcie, że nie został on skazany, a siedzi. Aż dwa miesiące aresztu tymczasowego.
Bez opieki lekarskiej i pomocy prawnej. Bez kontaktu z bliskimi.

Wam też się to może przydarzyć. Przepisy w Polsce są bardzo restrykcyjne, nadmiernie restrykcyjne i wysoce dehumanitarne.

Nienawidzę tych, którzy takie wymyślili. Nienawidzę tego prawnego wynaturzenia prawa polskiego. Nienawidzę tego systemu programowego, okrutnego, bezwzględnego zła :(((

Sen Indianki

Indianka po całym dniu pracy oraz po zeszłotygodniowej wyprawie do Giżycka i Kętrzyna wyczerpana jest nieziemsko. Wczoraj bardzo osłabiona była. Rano obrządek zrobiła i położyła się zmęczona do łóżka by zapaść w długi, ciężki acz czujny sen.

Wieczorem zaszła do sąsiadki, która piecze boskie ciasta i torty.
Indianka poprosiła ją, by upiekła pyszne ciasto dla Kamyka. Zaniosła sąsiadce mąkę i cukier, a wcześniej swojskie jaja. Poprosiła też, by kupiła w Olecku worek chleba. Indianka będzie robić paczkę dla Kamyka, bo głodny.

U sąsiadki tego dnia był typek który z Kamykiem w Gębalówce pracował. Ten sam, co Kamyka z drugim typkiem skatowali 25 marca 2015. Był proszony, by przywiózł rzeczy Kamyka z tamtej farmy. Nie przywiózł. Zamiast tego doczepił się do Indianki i jej wygrażał, że ją zabije, a na Kamyka w więzieniu napuści mordercę by go tam zabił.

Zażalenie na nielegalne zatrzymanie

Indianka była wcześniej złożyła zażalenie na nielegalne zatrzymanie jej przez policjantki w dniu 26 kwietnia 2013 roku.

W czwartek 16 kwietnia 2015 roku sędzia w Giżycku po raz drugi odmówiła zajęcia się sprawą nielegalnego zatrzymania przez policję.
Nadto groziła Indiance ukaraniem za rzekomą obrazę Sądu, gdy Indianka poproszona do pokoju posiedzeń na odczytanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przeciwko policjantkom zostawiła swoje rzeczy na biurku w sekretariacie.

Torba i kurtka Indianki obraziła biurko w sekretariacie :-) :-) :-)
Biurko zostało zbrukane rzeczami obywatelki która śmiała dochodzić swych praw przed sądem wobec policjantek... :-) Chore to. Szczyt hipokryzji.
W sądzie już było pusto - były tylko sprzątaczki, strażnik, sędzia i protokolant oraz Indianka czekająca na wydanie postanowienia.
Zabrała swoje rzeczy z korytarza do sekretariatu, gdyz nie wiedziała, jak długo to zajmie owe odczytanie postanowienia.

Od tego postanowienia nie należy się według prawa odwołanie, więc policjantki nie staną przed sądem i sprawiedliwości nie stanie się zadość.
Policjantki po zatrzymaniu w dniu 26 kwietnia 2013 sporządziły protokół zatrzymania, w którym mataczyły zawierając w rubrykach nieprawdę. Indianka poprawiła treść protokołu i uzupelniła braki. Wówczas one wydarły jej ten protokół z rąk i podarły.

Dały nowy do podpisu tak samo kłamliwy jak ten pierwszy, który Indianka uzupełniła była wcześniej. Tego nowego nie dały jej uzupelnić, tylko kazały w ciemno podpisać. Nie podpisała fałszywych treści. Wówczas zabrały jej ten protokół. Nie czytała ani nie dostała pouczeń. Nie wiedziała, jakie prawa jej przysługują w przypadku zatrzymania. Nie wiedziała, że należy złożyć zażalenie na zatrzymanie. Dlatego złożyła je po terminie.

Ten fakt wykorzystał prokurator który wnioskowal o nie uwzględnianie zażalenia Indianki z uwagi na wniesienie jego po terminie. Prokurator występował wbrew interesowi prawnemu Indianki.

Prokurator, który jako oskarżyciel publiczny powinien stanąć po stronie osoby pokrzywdzonej, a w tym przypadku po stronie Indianki - wnioskował na szkodę Indianki, a na korzyść policjantek czyli sprawczyń nielegalnego zatrzymania. Sędzia uwzględniła niekorzystny dla Indianki wniosek prokuratora i tym samym uniemozliwiła Indiance dochodzenie jej praw od policjantek przed Sądem.
***
Zatem wnioskuję do Sejmu by nie ograniczał czasu na składanie zażaleń na nielegalne zatrzymanie przez policję.

Jest to w interesie obywateli którzy podczas zatrzymywań są traktowani przez policję źle i często nieuczciwie. Osoba zatrzymana, a zwłaszcza aresztowana - nie ma możliwości złożenia zażalenia, gdyz nie jest świadoma swoich praw i nie wie jak dane pismo powinno wyglądać, ani nie ma czym i na czym napisać zażalenia i nie wie do kogo.

Nie wie - zwłaszcza jeśli nie dostanie pouczenia do ręki - o przysługujących jej prawach.

Tego typu postanowienia sądowe, gdzie blokuje się obywatelom drogę prawną do dochodzenia swoich praw powinny być podważalne.
Obywatel powinien mieć zabezpieczone prawo do rozpatrywania jego zażaleń bez względu na termin składania takiego zażalenia albowiem czynnikiem istotnym w danej sprawie winna być zasadność zażalenia, a nie termin jego wniesienia. Skoro policjantki złamały prawo nielegalnie zatrzymując osobę powinny ponieść karę.

Policjantki nie miały prawa mnie zatrzymać czy aresztować w sytuacji braku popelnienia przestępstwa. Zrobiły to jednak i to w sposób bardzo brutalny z narażeniem mojego zdrowia i życia, za co nie zostały ukarane - ba, nawet policja, prokurator i sędzia - nie dopuścili do wszczęcia postępowania przeciwko policjantkom łamiącym prawo, albowiem zatrzymanie jest wówczas zatrzymaniem, a nie bandyckim napadem, gdy jest podstawa prawna do zatrzymania - a tu nie było żadnej. Mało tego - nie odczytaly mi moich praw, nie przedstawiły zarzutu, nie umożliwiły kontaktu z adwokatem. Po prostu znienacka na mnie napadły, poturbowały i uprowadziły z ulicy.
Te policjantki powinny ponieść karę. Jeśli nie ponoszą one kary to oznacza, że zyjemy w panstwie policyjnego bezprawia, a organy ścigania to wróg numer jeden porządnego obywatela. To nasz wróg.

Organy ścigania w Polsce to wrogie siły wymierzone w Polaków. :(((
To są organy terroru i zastraszania obywateli polskich.
Takie jest ich prawdziwe oblicze. :(((

Nie chronią, nie bronią a wręcz przeciwnie - napadają i zastraszają. :(((

Paczka marihuany

Nie chce mi się dla was pisać postów bo w większości (takie odnoszę wrażenie czytając złośliwe komentarze lesb i ich przydupasów ustawicznie spuszczających się pod moimi postami, a które to wypociny kretynek moderuję) jesteście beznadziejnymi kreaturami o wyssanych przez nienawiść mózgach niegodnymi by dzielić się z wami moim życiem za pośrednictwem tego bloga. Nie dla was piszę tego bloga. Nie wy jesteście jego adresatami.

Nie życzę sobie, by na mój blog wchodziły takie osoby.
Miejsce kanalii jest w kanale. Stworzyłyście odrażający kanał w postaci dwóch antyblogów - więc w nim siedźcie i taplajcie się w waszym chorym błocie nienawiści i zwyrodniałej podłości.

Ja was na swojego bloga nie zapraszam, ani do mojego życia.
Blog piszę dla siebie i dla mojego bezpieczenstwa.
Na moim blogu dzielę się moim życiem z ludźmi normalnymi, poczciwymi. Chore z nienawiści szantrapy niech stąd spadają.

***

W ostatnim tygodniu, bodajże 14 kwietnia 2015 roku Indianka dostała dziwną przesyłkę. Kontrowersyjną przesyłkę. Niejaki Julian Wawszczyk zamówił na jej adres domowy paczkę z marihuaną. Oszust co prawda sprowadził na jej adres rzekomo tylko nasiona, ale to może być próba wkrętu Indianki w większe przestępstwo, więc zgłosiła ten fakt na policji i u dzielnicowego.

Dzielnicowy poprosił, aby Indianka nic nie mówiła na wsi o tej trefnej paczce. Chciał poczekać, aż gościu posieje i uprawi marihuanę, by mieć wówczas podstawy by go zgarnąć za handel narkotykami.

Jednak Indianka nie posłucha, gdyż u typka policja znajdzie opakowania po paczkach nasion marihuany z jej adresem i wykorzysta to przeciwko niej wrabiając ją w handel narkotykami.

Według kuriera typek przedstawiający się jako Julian Wawszczyk,
kilkakrotnie zamawiał na adres Indianki podobne przesyłki.
Odbierał je w Sokółkach, gdzie się telefonicznie umawiał na odbiór z kurierem firmy UPS. Po paczki podjeżdżał samochodem. Kurier nie musiał dowozić przesyłek pod adres. Tym razem odbiorca telefonu od kuriera nie odebrał, w wyniku czego kurier paczkę przywiózł do Indianki na podwórko.

Indianka nie wie, czy to prawdziwe nazwisko dwudziestoparoletniego mężczyzny mieszkającego w okolicy jak go opisał kurier. Wie natomiast, że oszust posługuje się jej adresem bez jej wiedzy i zgody, z narażeniem jej samej na zarzuty o handel narkotykami.

Indianka nie życzy sobie, by ktokolwiek posługiwał się jej danymi w jakimkolwiek celu.

Paczka zawierająca pół kilograma nasion marihuany wyjechała z rancza Indianki wraz z kurierem UPS. Była to paczka za pobraniem, zamówiona przez internet. Sprawa przekazana na policję w Olecku. Czy ruszyli dupy, by znaleźć oszusta - nie wie. Pewnie nie.

Łatwiej zedrzeć mandat z bezbronnego kierowcy niż zająć się oszustem.

Indianka o zawartości paczki dowiedziała się od nadawcy. Zadzwoniła do niego.
Poprosiła sprzedającego, by wykreślił jej adres ze swojej bazy odbiorców.
Poprosiła, by na jej adres nie przysyłano marihuany. Poinformowała nadawcę, że odbiorca jest oszustem podszywającym się pod adres Indianki.

Moi mili... :-)

... Dlaczego wśród was jest tak wielu nikczemników i debili?... :-)

Uczciwość i humanitaryzm organów ścigania

Ja nie rozumiem. Czlowiek został skatowany, zmasakrowany, ma połamany obojczyk, rozbitą, pociętą głowę, obrażenia wewnętrzne tułowia - a sąd go bezzasadnie, bez udowodnienia winy, bez wyroku zamyka do aresztu na aż dwa miesiące bo chlopak sie na dozór nie stawial, a nie stawial, bo siedzial - izoluje od opieki lekarskiej,

izoluje od pomocy prawnej zamiast go normalnie przesluchac na sprawie i puscić do domu lub wyslac do szpitala?

Przeciez oni go doprowadzą do śmierci albo z niego kalekę zrobią... :(((

Połamany obojczyk - powinien miec podany zastrzyk przeciwzakrzepowy, zrobione przeswietlenie, nastawione kosci, usztywniony ten obojczyk, podane leki przeciwbolowe - a tu nic.

Zero opieki lekarskiej. Do tego głodowe racje żywnościowe...

Normalnie masakra. Czy jest w Polsce jakas organizacja obrony praw czlowieka? Przeciez on jest traktowany gorzej jak zwierze.

Odcieli od osób bliskich jak jakiego groźnego terroryste.

Zero widzeń. To nie jest normalne. To jest samo zlo ukierunkowane na zniszczenie niewinnego, bezbronnego czlowieka... :(((

Paskudna pogoda

Wściekły wicher. Deszcz zacinający pod wszystkimi kątami. Masakra :-) Indianka zamierzała tego dnia wywalić obornik ze stajni, ale w tych drastycznych warunkach zajęła się porządkami w domu. Zebrała 9 worków ciuchów do prania :-) Posegregowała je kolorami. Będzie wielkie pranie i suszenie :-)

Trzeba też przesypać owies z worków do kasty, aby był pod ręką i miał dostęp powietrza.

Na piecu gotuje się obiadek i grzeje woda do zmywania.

Indianka wczoraj przed imprezą wykąpała się u sąsiadki. Jest czysciutka i pachnąca, a włosy puszyste i falujące :-)

Impreza była super. Zaczęło się od babskiego wieczoru z sąsiadkami, a skończyło na baletach z przyjezdnymi panami - kolegami gospodyni imprezy :-)

Imprezę trzeba powtórzyć :-)

Bezpłatne wakacje na rancho! :)

Bezpłatne 1-2 tygodniowe pobyty na rancho w zamian za pomoc przy rozbudowie ogrodzeń ogrodu i pastwisk, robieniu opału na zimę, porządkowaniu i konserwacji stajni, budowie boxów, pomoc w domu, pomoc przy strzyzeniu owiec, pomoc przy udoju kóz, pomoc przy treningu koni, pomoc w zakładaniu bajecznego ogrodu marzeń :)

Mile widziane osoby z umiejetnoscia obslugi pily spalinowej.

Mile widziane osoby potrafiace szkolic konie.

Mile widziane osoby z umiejetnosciami budowlanymi i wykończeniowymi.

Zapraszam osoby sympatyczne, entuzjastyczne i pracowite kochajace nature i zwierzeta oraz ludzi.

Oferty na rajdy.konne@tlen.pl

tel. 511 945 226
Przyjazd na rancho tylko po wcześniejszym kontakcie emailowym i telefonicznym na indywidualne emailowe zaproszenie.
Rancho to moja prywatna posesja i nie życzę sobie nieproszonych gości. 

Indianka

Rancho na Mazurach Garbatych do wydzierżawienia

Rozwaze wydzierzawienie rancha wraz z inwentarzem lub bez.

Do dzierzawy cale rancho tj. 11 ha i 3 budynki w tym dom mieszkalny lub czesc rancha np. 5ha i budynek lub dwa.

Mozliwosc dzierzawy klaczy malopolskich oraz drobnego inwentarza typu kozy, owce, drób.

Ewentualnie przyjmę zlecenia na odchów koni sportowych.

Oferty kierować na email rajdy.konne@tlen.pl

Indianka

Wiosenne porządki siedliska

Indianeczka zabrala sie za wiosenne sprzatanie siedliska.

Wygrabila slome spod ganku. Wyzbierała zrębki spod ganku.

Wyzbierała gruz spod domu. Poprawiła inspekty.

Poscielila na bogato: koniom, owcom i kozom.

Klacze ładnie i spokojnie stały na uwiązach podczas obrządku.

Az serce rosnie jakie mądre klacze wyhodowała Indianka :)

Indianka tego dnia przeprowadzila kilka obiecujacych biznesowych rozmów. Coś twórczego się wydarzy niebawem... :)

Indianka

Tygrysia wróciła :-)

Tygrysia to tygryskowato umaszczona kicia. Bardzo sympatyczna i łowna. Kicia przytulanka. Łóżka indiańskiego stała mieszkanka. Indianka i Kamyk przygarnęli ją razem kilka tygodni temu, gdy wyruszyli na wieś w poszukiwaniu swoich zaginionych kotów. Swoich kotów nie znaleźli, ale za to znalazła ich kicia Tygrysia.

Kicia po krótkiej aklimatyzacji zżyła się z gospodarzami i wsiąkła w nowy dom jak w swój. Kamyk uwielbia Tygrysię. To jego ulubienica.
Noc przed uprowadzeniem i pobiciem go przez pachołków Matrixa czule się z nią przywitał i pożegnał. Jakby czuł, że już jej nie zobaczy.

Kicia Tygrysia całkowicie oswojona z nowym domem została wypuszczona na spacer. Była już kilka razy na takich spacerach.
Dwa dni temu jednak znikła. Wcześniej miała starcie z nową kicią Trikolorką. Wystawiona była na dwór do spaceru. Może źle to odebrała? Może się obraziła na obecność i fory dla nowego kota?
Znikła na dwa dni, a Indianka się zamartwiała, że poszła na wieś, a tam psy ją rozszarpały. Wczoraj w nocy gdy Indianka wracała do domu obok siedliska sołtyski - na drogę wyskoczył agresywny, czarny, podpalany pies i rzucił się na Indiankę. Ten sam co ją pogryzł kilka miesięcy temu. Z całym impetem wbił się w nogi i biodro Indianki nabijając jej dużego siniaka. Jakby taki pies spotkał Tygrysię - pewnie by ją rozszarpał na miejscu. Indianka przestraszona i zaniepokojona o kicię wróciła do domu. Tygrysi nadal nie było. Gospodyni poszła spać. Trikolorka zajęła miejsce Tygrysi w łóżku Indianki.

O świcie Indianka została obudzona głośnym i intensywnym miałczeniem. To Tygrysia wróciła i dobijała się do drzwi :-)
Indianka otworzyła drzwi. Do domu wpadła z impetem stęskniona kicia. Pośpiesznie zajęła miejsce w nogach łóżka Indianki. Teraz śpi razem z Indianką :-) Tu jej miejsce :-)

Pracowity wtorek

To był niezwykle pracowity wtorek.
Indianka zarówno ogarnęła obrządek jak i pisma procesowe.
Wdała się w emocjonalną polemikę z sędzią, który nie chce rozpatrywać wniosków Kamyka, a także nie chce przydzielić mu pełnomocnika z urzędu, który by Kamyka w Sądzie reprezentował i chronił jego interesy prawne. Indianka uważa, że dzieje się wielka krzywda i niesprawiedliwość Kamykowi. Ona nie może przejść obok krzywdy obojętnie. Musi walczyć o jego prawa, o jego dobro. Ktoś powinien się za nim wstawić i go bronić. Kamyk ma tylko ją. Ona go nie zawiedzie.

Tożsamość Indianki

Już rano, przed interwencją policji 26 kwietnia 2013 roku policja w Giżycku znała tożsamość Indianki.

Zanim przyjechały policjantki, Indianka stojąc przed bramką ogrodzenia schroniska w Bystrym dzwoniła kilkakrotnie na komendę w Giżycku prosząc o interwencję w związku z tym, że schronisko przetrzymywało jej psa wbrew jej woli i nie pozwalało wejść jej na teren schroniska by mogła psa zobaczyć.

Za każdym razem gdy Indianka dzwoniła na komendę w Giżycku przedstawiała się z imienia i nazwiska oraz mówiła skąd jest i w jakiej sprawie przyjechała do Bystrego.
26 kwietnia 2013 roku policja w Giżycku znała tożsamość Indianki.
Nie było zatem pretekstu do pobicia i aresztowania Indianki. Nie było żadnych podstaw do aresztowania Indianki.
Policjantki nieprawnie aresztowały Indiankę.
Aby aresztowanie było legalne musi być wykroczenie, muszą policjantki podać osobie aresztowanej powód aresztowania, odczytać Indiance jej prawa, umożliwić kontakt z adwokatem. Tego nie było. Nie dopełniły formalności. Nadużyły swoich stanowisk ze szkodą dla Indianki. Indianka domagała się kontaktu z adwokatem. One jej tego kontaktu nie umożliwiły. Na komendzie zaś podsunęły jej protokół w którym brak było istotnych informacji tj. wzmianki o złym stanie zdrowia i domaganiu się adwokata. Indianka te braki uzupełniła. Wówczas policjantki podarły protokół z tymi danymi i podpisem Indianki i podsunęły jej nowy, bez wzmianek o złym stanie zdrowia wywołanym brutalnym aresztowaniem i bez wzmianki o tym, że Indianka domagała się lekarza i adwokata. Tego nowego protokołu fałszującego rzeczywisty obraz zatrzymania Indianka nie podpisała. Próbowały ją do tego nakłonić, ale Indianka nie dała z siebie robić głupka.

Po wejściu do radiowozu usłyszała znienacka obcesowe: "idziesz siedzieć".
Na pytanie Indianki: "Na jakiej podstawie?"
Usłyszała z ust policjantki "Na komendzie się dowiesz".
Indianka bródzia z tymi policjantkami nie piła. Zdziwiła ją ta poufałość i brak szacunku z jaką obce kobiety się do niej zwracały, tym bardziej, że ona Indianka zwracała się grzecznie do policjantek per "pani". Pewnie policjantki sądzą, że wolno im poniewierać cywilami jak się im żywnie podoba. :(

Policjantki mają obowiązek podczas aresztowania poinformować osobę aresztowaną pod jakim zarzutem ją aresztują. Poinformować ją o jej prawach, w tym prawie do adwokata oraz umożliwić kontakt z adwokatem na żądanie osoby zatrzymanej. Nie zrobiły tego. Tym samym nadużyły swoich stanowisk. Złamały prawo. To one powinny być sądzone, a nie Indianka.

Na komendzie się dowiedziała, że policjantki oskarżyły ją o pobicie!

Gdy Indianka poza schroniskiem weszła do radiowozu poproszona o to przez policjantki, sądziła że jest poproszona po to, by złożyć zawiadomienie w sprawie znęcania się przez schronisko nad jej psem. Miała też podać do wglądu swój dowód osobisty, który znalazła w plecaku. Chwilę wcześniej domagała się od policjantek, aby zainterweniowały na widok zaniedbanej przez schronisko jej suczki Satji, którą jeden z pracowników schroniska wyprowadził na moment z jakiegoś strasznego miejsca - jakby z piwnicy z węglem. Psina - naturalnie biała w czarne centki - tego dnia była cała czarna z brudu. Przedstawiała swoim wyglądem obraz nędzy i rozpaczy, mimo ze schronisko ma płacone za utrzymanie psa ok. 240 złotych miesięcznie. Wstrząśnięta strasznym stanem swojego psa Indianka głośno domagała się interwencji policjantek. Te jednak stały jak wryte wybałuszając oczy na zaniedbanego psa i nie reagowały. Odmówiły interwencji. Mimo to Indianka i towarzyszacy jej Sven i Everdina oświadczyli że osobiście jadą na Komendę w Giżycku by tam złożyć zawiadomienie o znęcaniu się nad psem Indianki.

No i w tym momencie policjantki zażądały, aby Indianka weszła do radiowozu.

Chciały przeszkodzić Indiance złożyć zawiadomienie na komendzie na właściciela schroniska o zaniedbywaniu i znecaniu się nad jej psem? Dlatego, że znały właściciela schroniska, który jak sam przyznał na rozprawie jest osobą znaną w Giżycku? Nietykalna krowa? Policjantki podczas tej interwencji nie wylegitymowały obu stron sporu. Nie wylegitymowały właścicieli schroniska ani ich dwóch pracowników obecnych w schronisku podczas interwencji.
Wylegitymowały tylko Svena i Indiankę.

Nie sprawdziły dokumentów psa. Nie sprawdziły dokumentów schroniska. Nie sprawdziły na jakiej podstawie schronisko weszło w posiadanie psa Indianki. Nie sprawdziły czy zrobiono to legalnie. Nie dopełniły formalności.
Natomiast z uporem maniaka drążyły temat dowodu osobistego Indianki. Indianka na terenie schroniska podała im ustnie i w formie pisemnej swoje dane, a dowód powiedziała, że pokaże im na osobności w radiowozie. Dlatego, że policjantki w sposób nonszalancki obchodziły się na jej oczach z dowodem Svena, a także dlatego, że głośno powtarzały dane osobowe Indianki w obecności osób trzecich.

 Tego dnia w Bystrym był dzień otwarty dla zwiedzających. Na terenie schroniska i przed nim znajdował się tłumek gapiów. Obowiązuje ustawa o ochronie danych osobowych. Policjantki ją złamały głośno i publicznie podając dane osobowe Indianki. Nie miały prawa zdradzać danych osobowych Indianki obcym. :(

Po aresztowaniu i wywiezieniu Indianki na komendę w Giżycku, po złożeniu zeznań w sprawie pobicia przez policjantki - w sumie dwóch zeznań do dwóch spraw tj. do sprawy gdzie policjantki ją pomówiły o "czynną napaść" oraz do sprawy gdzie Indianka skarżyła się na pobicie przez policjantki - Indianka też złożyła zawiadomienie o znęcaniu się i zaniedbywaniu jej psa w schronisku w Bystrym. W wyniku tego zawiadomienia właściciel schroniska jako prezes TOZ sam siebie skontrolował i wydał sobie sam dobrą opinię na podstawie której policja umorzyła dochodzenie w tej sprawie. Komedia a nie prawo. :-) :-) :-)
Zwykłe bezczelne bezprawie w wykonaniu lokalnych szyszek. Tyle w temacie.

Bez wyroku dwa miesiące więzienia!

12 lutego 2015 roku Kamyk wnioskował o wyznaczenie adwokata z urzędu. Do dziś dnia sędzia nie rozpatrzył jego wniosku!
Nie wyznaczył mu adwokata z urzędu!

Zamiast rozprawy wyznaczonej na 31 marca 2015 roku na którą się wybierał Kamyk by się stawić osobiście o czym sąd został poinformowany przez niego 12 lutego 2015 roku - odbyło się posiedzenie sądu tylko w sprawie wydłużenia aresztu! Zamiast go dowieźć na rozprawę skoro go zamknęli w więzieniu - wydłużyli o dwa miesiące areszt! Sprawa się nie odbyła.

Wkurzeni świadkowie odeszli z kwitkiem. Przyszli zeznawac na darmo bo sąd ich nie przesluchał. Jeden ze świadków pieklił się, że stracił pieniądze nie obsługując klientów tego dnia, bo musiał stawić się na wezwanie okraszone pogróżkami, że jak się nie stawi, to zapłaci karę grzywny lub zostanie siłą policyjną przywleczony na rozprawę.

To gorliwy prokurator Duczmalewski wnioskował o wydłużenie aresztu o kolejne dwa miesiące! :((( Sędzia Walentynowicz się przychylił do jego wniosku. :(((
Prokurator też polazł straż na Indiankę napuścić, aby ją usunieto z Sądu! Na szczęście straż nie przyszła. Do sędziego też wnioskował o usunięcie Indianki z sali rozpraw.

Indianka salę opuściła sama na wezwanie sędziego podpuszczonego przez prokuratora. Sędzia i tak nie chciał jej słuchać ani czytać wniosków Kamyka o uchylenie aresztu, przyznanie adwokata, itd.

Kamyk w rękach organów ścigania z winy organów ścigania nie został dowieziony na rozprawę. Przez organy ścigania nie odbyła się zaplanowana na dziś rozprawa.
Proszę o pomoc prawną dla Kamyka, bo czuję że dzieje się tu coś bardzo złego :(((
Chlopak bezzasadnie przetrzymywany w więzieniu. Bez wyroku dostał dwa miesiące więzienia!

Bez możliwości uzyskania pomocy prawnej :(((

Stan jego zdrowia wymaga niezwłocznej hospitalizacji! Nikt nie chce mu pomóc. :(((
Indianka po posiedzeniu Sądu poszła na skargę do prezesa sądu w Kętrzynie i do przewodniczącej sędzi II wydziału karnego. Prosiła o interwencję.
Pokazała dokumenty. Prezes sądu nie miała czasu. Przewodnicząca też nic nie pomogła. Chłopak zamiast do szpitala trafił do aresztu w Suwałkach. Na dwa miesiące bez należytej opieki lekarskiej. Bez prześwietleń i profesjonalnej analizy stanu zdrowia. Bez adekwatnego leczenia. Stalinizm! Bezduszny, zimny, nieludzki stalinizm! Skona tam albo zostanie kaleką na całe życie! :(((

On potrzebuje zaangażowanego adwokata pro publico bono. Sam się nie uratuje... Indiance nie pozwalają mu pomóc :(((