Pokazywanie postów oznaczonych etykietą koszenie. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą koszenie. Pokaż wszystkie posty

sobota, 3 sierpnia 2013

Upalna sobota


Wczoraj bociuś - jeden z trójki młodych boćków - wyfrunął z gniazda po raz pierwszy.
Dziś zwiedzał teren wokół podwórka.
Poznał się tez z gąsiętami. Gorąco. Stawik wysechł i zamienił się w błoto.
Sobota minęła szybko i pracowicie. Co Indianka robiła?

Wykosiła trawę i chaszcze nad odcinkiem strumyka, podlała kwiaty, posiała i posadziła w doniczkach to i owo,

Cebula cała i piętki. Z piętek też wyrośnie szczypior.


Jedyne miejsce gdzie można obecnie wbić szpadel to wyschnięty stawik.
Jest jeszcze na tyle wilgotny, że można tu kopać i wydobywać torf do donic i skrzynek.
Pod grubą warstwą forfu znajduje się tu lita glina.
Materiał budowlany - spoiwo do kamieni.
Chyba się Indianka zacznie bawić w budowlankę tradycyjną skoro tyle tu tego ma :)


wcześniej oczywiście nakarmiła i napoiła zwierzęta. Sklepała młotkiem odkształcone śmigło od wykaszarki, tak, aż je naprostowała. Naostrzyła ostrzałką. Kosiło aż miło. Trawa tylko fruwała na boki. Ugotowała sobie smaczny obiad na białej kiełbasie, cebuli i z młodymi ziemniaczkami... wyrosłymi w piwnicy :D

Obiadek pieczony na białej kiełbasie, cebuli i młodych ziemniaczkach :)

Orzeźwiająca mięta do picia - w upalny dzień dobra na cały dzień :)


Teraz jest noc i pora na kąpiel, relax i sen :)
Ach, jeszcze tylko trzeba chleb wstawić do pieczenia by był gotowy na jutro rano świeżutki :)




Koszenie ścieżek


Indianka wczoraj wykosiła ścieżkę na łąkę i obkosiła dwa odcinki ogrodzenia.

Tu akurat odcinek który wcześniej kosiła.
Bieżące odcinki są dokładniej wykoszone, bo teren na to pozwolił,
a i wprawa Indianki w koszeniu rośnie z każdym koszeniem i coraz niżej i dokładniej wykasza :)
Szykuje sobie dostęp i miejsce pod nowe słupy ogrodzeniowe. Pastuch mocno wali – czyli wykoszenie chaszczy pomogło zlikwidować przebicia. Jeszcze na jednym odcinku musi dokosić. To może wieczorem, bo wieczorem się łatwiej kosi gdy nie ma już takiej spiekoty.

Żar jest taki i ziemia spieczona tak bardzo, że nie idzie wbić szpadla, ba, nawet kolca tyczki plastikowej.
Z musu Indianka musi zrezygnować z planów kopawczych i zabrać się za zbieranie nakoszonego siana oraz koszenie nowej trawy. W takim upale świeżo skoszona trawa szybko wyschnie. Postanowiła sobie, że skosi ręcznie hektar. Na razie udało jej się wykosić dwa paseczki na 26, czyli jeszcze sporo koszenia przed nią.
Paszarnia powoli zapełnia się sianem luzem. Trzeba będzie to wszystko przełożyć głębiej i mocno ubić, aby się zmieściło więcej siana. Tzn. całe musi się zmieścić :)

Podlała kwiaty, napoiła zwierzęta. Pora uszykować sobie obiad.
Potem naostrzyć wykaszarkę i iść kosić tak długo, jak wytrzyma w tym żarze.
Jak będzie miała dość – wejdzie do stajni, bo tam chłodniej i przełoży siano.

Na naturalnych łąkach Indianki rosną różne, ciekawe rośliny.
Wiele wspaniałych ziół, m.in. krwawnik, rumianek, mięta.
Czy ktoś rozpoznaje tę roślinę? 

czwartek, 1 sierpnia 2013

Odcinek ogrodzenia


Powrót do normalności, czyli do prac gospodarskich. Indianka zostawiła wczoraj świat cyborgów cyborgom i wróciła ciałem i duszą do swego ranch’a.

Indianka dzisiaj zajęła się odcinkiem ogrodzenia, który wymaga uporządkowania i rozbudowy. W zasadzie to zajęła się kilkoma odcinkami – z musu, bo potrzebowała ściągnąć z nich drut aby rozciągnąć go na tym wybranym odcinku.

Pod nimi też trawę wycięła częściowo, bo i one będą przerabiane na stałe ogrodzenie, gdy tylko upora się z tym aktualnym odcinkiem.

Trawa pod ogrodzeniem pięknie i starannie wykoszona ręką Indianki ;)

Wykosiła trawę pod tym odcinkiem. Zaniosła ją królikom i kurom oraz koniom.
Dokręciła izolatory. Połączyła odcinki drutu. No i musi coś zjeść, bo ją ssie.
Kurczaki i gąski latają po podwórku i wokół siedliska. Indianka ma na nie oko.
Naostrzyła osełką noże do wykaszarki i je naprostowała młotkiem, bo się powyginały. Dolała czerwonego oleju do benzyny i wlała do wykaszarki mieszankę. Wstawiła sobie do gotowania jakiś szybki obiad i idzie kontynuować pracę z odcinkiem/odcinkami ogrodzenia. Jej cała uwaga jest skupiona na jednym odcinku, ale w sumie pracuje na kilku.

Weszła do domu i zrobiła sobie na prędce przekąskę, póki jeszcze obiad się gotuje. Zalała płatki owsiane wrzątkiem, wymieszała z dżemem jabłkowym, dodała cukru do smaku, bo lubi słodko (no czymś trzeba sobie osładzać to życie) – i właśnie zajadała, gdy na podwórko wkicał biały królik którego dojrzała przez okno gabinetu. Wzięła karmę królicza do miseczki, wyszła z domu i kierując się w stronę królika ostrożnie zbliżyła się do pół dzikiego zwierza. Nigdy nie pozwolił się dotknąć, ale pozwalał się zbliżyć nawet na odległość 1 metra, ale nie bliżej. Indianka pokazała mu smakołyk.

Postawiła go z dala od siebie, by się nie lękał poczęstować. Króliczek spróbował. Zasmakowało mu. Zaczął zajadać. Potem wycofał się nieco, ale nadal był w pobliżu Indianki. Indianka przesunęła miseczkę bliżej siebie ;) Wzięła garść granulek i kusząco nimi podrzucała. Króliczek znowu się skusił i bardzo ostrożnie się zbliżył. Indianka równie ostrożnie i powoli zmieniła pozycję ciała, by móc ruszyć błyskawicznie do ataku. Siadła sobie niewinnie na piętach i po chwili spokojnego i niepozornego przyczajenia - raptownie capnęła królisia za uszy, a drugą ręką za grzbiet. Krzyknął i wierzgnął. Indianka mocno złapała uciekiniera i zaniosła do króliczarni, gdzie wpuściła go do boxu z innymi królikami. Wsypała tam im też tę samą smakowita karmę.

niedziela, 28 lipca 2013

Pierwsze sprzedane jaja!

Kupili państwo z Olecka, którzy przyjechali na ryby obok do sąsiada. Złowili karpika i 10 karasi. Spotkali Indiankę, gdy ta zawzięcie kosiła pobocze przed wjazdem na jej gospodarstwo, aby miejscowi nie plotkowali, że “jest  o s t a t n i a,  bo ma niewykoszoną trawę”.




“My tu się wczasujemy, wypoczywamy, łowimy rybki, a pani pracuje” – zagadnął wędkarz.
“No właśnie! I gdzie tu jest sprawiedliwość?” – odrzekła umordowana koszeniem Indianka.

Niestety, Indianka miała tylko 10 jaj na sprzedaż. No, ale powoli wszystkie kurki zaczną się nieść i jaj będzie więcej. Państwo chcieli kupić 60 sztuk. Z musu zadowolili się tymi dziesięcioma jajeczkami po 60 groszy za sztukę. Jajeczka nieduże, bo kurki młodziutkie, więc Indianka opuściła cenę, choć jej koszt zakupu kurcząt, odchowania ich i zakupu zboża jest duży i w zasadzie nie opłaca jej się sprzedawać tych jaj w tak niskiej cenie. No, ale w ramach promocji – niech straci.

W wiejskim sklepie jaja z przemysłowej fermy są po 50 groszy za sztukę, ale to są jaja od kur karmionych paszą GMO, bo to widać po skorupie. Jest nienaturalnie ciemna. Zapewne duża zawartość kukurydzy GMO w tej paszy jest. Wszystkie gotowe pasze sprzedawana w Polsce zawierają rośliny GMO takie jak kukurydza, soja. Tylko hurtownie oferujące pasze GMO są skłonne dawać swój towar rolnikom na kredyt, więc fermiarze kupują właśnie takie pasze.

Inaczej jest w przypadku drobnych gospodarstw, które trzymają po kilka / kilkanaście sztuk kur. Tutaj nikt nie kupuje gotowych pasz, bo przy zakupach w małych ilościach są bardzo drogie, poza tym większość gospodarstw ma swoje zboże, więc korzysta z niego przy karmieniu drobiu. Daje się pszenicę i puszcza kury na całodniowy żer na wybieg lub podwórko. Jaja od takich kur są smaczniejsze i naturalnie zdrowsze. Niekiedy daje się także taką gotową kupną paszę, bo ma ona wszystkie niezbędne składniki potrzebne kurom do produkcji jaj. Ale to raczej na zasadzie suplementu niż głównej paszy. Główna pasza to pszenica i dobry wybieg pełen smakowitych roślin i owadów. Owadów smakowitych dla kur, które ścigają je pasjami przez całe podwórko :)

Indianka zamiast wymarzonych jaj zjadła dziś na obiad ziemniaki ze skwarkami i ostrą papryką. Danie proste, skromne, ale smaczne. Jaja zbiera dla klientów.

Indianka odkryła, że fotki z komórki są ostrzejsze, niż te z aparatu foto :)
Tyle, że komórka ma małą pojemność na zdjęcia, a aparat sporą.

Musi zapłacić rachunek za Internet i słony rachunek za prąd, za dogrzewanie kurcząt lampami. Za sam prąd będzie kilka tysięcy do zapłaty :(

Na jutro piecze chleb.