Pokazywanie postów oznaczonych etykietą herbata ziołowa. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą herbata ziołowa. Pokaż wszystkie posty

środa, 26 października 2016

Cieplutko, cichutko, czyściutko, ciemniutko

Liście i pędy krzewów malin na herbatę - pycha!

Bazylia do suszenia

Indianka wbiła się dziś w domowy kokon. Okopana w grubych, kamienno- ceglanych ścianach swoich komnat, zmywa, sprząta, przestawia rzeczy i sprzęty - słowem ogarnia dom, głównie kuchnię i piwnicę, ale nie tylko.
Zmieniła materac w swoim łóżku i pościel. Napaliła w piecu. Zrobiła świeżą herbatę.

Ususzyła nad swym mocarnym piecem i zmieliła w delikatnych, pracowitych, zręcznych dłoniach, pyszną herbatę na zimę (nawet Kamykowi posmakowała). Zerwała bazylię i suszy nad piecem. Ugotowała karmę dla psów. Przyniosła kilka wiader wody do kotła i garów.

Zmyła, wyparzyła i wysuszyła naczynia. Wyszorowała i wygotowała garnki. Zamiotła schody do piwnicy. Przeniosła kilka doniczek. Odkryła, że szczur zeżarł jej fiołka alpejskiego w gabinecie  Wrzuciła do piwnicy taczkę drewna na zimę. Powoli jej ponury dwór nabiera przestrzeni, ładu i organizacji oraz estetyki (Metoda Żółwiowa i Mimochodem).
Tylko kilka razy dziś wyszła z domu na krótko: m.in. by przemyć ranę klaczy Denver. Goi się. Zasycha.

Ciekawe, czy Kamyk kupił miód. Wysłała go z piłą by ją sprzedał i zrobił zakupy do domu, przede wszystkim miód dla klaczy na ranę.

***

Ostatni telefon, jaki odebrała od Kamyka w nocy, brzmiał, że Kamyk nocuje dziś na melinie w Olecku. Z rowerem Indianki i zakupami. Ciekawe, czy rower wróci do Indianki? Pożyczyła mu go, by zdążył kupić niezbędne rzeczy i wrócić szybko do domu, a nie po to, by łaził po melinach.

On sam znowu nawalony. A tak się zapierał, że on ani piwka nie wciągnie dzisiaj. Chciał się zakładać. Może nie pił, Indianka nie może tego wykluczyć, ale jest nawalony. Indianka poznała po rozlazłym, jąkającym się głosie i skokach emocji. Może zaćpał? Tak czy inaczej jest nawalony. Masakra. Co za typ!  Wkurza ją! 

Sam się prosi o kłopoty. Sam jest winny swojego chujowego losu. Indianka go nie uratuje, bo on nie chce być uratowany. On chce chlać i ćpać. Stacza się coraz bardziej. On potrzebuje specjalistycznego odwyku. On musi skończyć obciążać ją swoimi nałogami. Indianka ma dość ciężara! Z nim nie można nic konstruktywnego działać na dłuższą metę. Kamyk jest niereformowalny. Jednego dnia mówi o tym, że chce normalnie, pożyteczne żyć, a drugiego pije na umór. To beznadziejne 

Jeden plus noclegu pijanego Kamyka poza jej domem, że przynajmniej nie będzie próbował zatłuc Indianki w pijackim amoku, czy chociażby wygrażać jej i zastraszać oraz demolować jej dom.

Indianka zaniepokojona

poniedziałek, 25 lipca 2016

Piwni wakacjusze opuścili Rancho





Wstali wcześniej niż zwykle, tak, że zdołali opuścić Rancho o 11.00.
Indianka poczęstowała ich kawą na odchodne. Jaskółkowi dała 4 gorące jaja na twardo na podróż i kubek o który prosił. Dzisiaj było na spokojnie i kulturalnie. Wczoraj na nich wybuchnęła i opierdoliła od stóp do głów.
Dzisiaj już nie było potrzeby. Spokojnie wywędrowali.

Podziękowała Jaskółkowi za pomoc, a on życzył jej "wszystkiego dobrego".
Rozstali się w zgodzie. Ten drugi, leniwszy wakacjusz - jeszcze planuje wrócić...

Jemu nic do jedzenia nie dała, bo go flaki bolą od nadmiaru picia i źle się czuje. 

Indianka postanowiła wprowadzić rygor dwóch godzin pracy, zanim da delikwentowi śniadanie. Musi wpierw zapracować na swoje śniadanie.

Indianka jak zwykle wstała dziś o 5.00 rano. Zrobiła obrządek i zabrała się za zmywanie pozostałych naczyń i butelek, których nie zdążyła umyć wczoraj na dworze.

Pocięła, opisała i spakowała zioła. Wydoiła kozę. Zrobiła budyń czekoladowy.

I już 8 godzin ma przepracowane. Pora odpocząć, bo senna.

poniedziałek, 18 lipca 2016

Doping

Liście malin na herbatę zimową zebrane wczoraj.


Gdy człowiek niezbyt zdrów, lub przepracowany, przemęczony, apatyczny, zniechęcony, przygnębiony czy smutny  - trudno mu się zmobilizować do pracy.

Wtedy duże zadania najlepiej zastąpić mniejszymi, lub te duże podzielić na mniejsze sekwencje pracy.

Aby dodać sobie dopingu, warto się często wynagradzać drobnymi przyjemnościami, choćby smaczną herbatą, owocem, deserem, drobnymi zakupami sprawiającymi przyjemność. Budująco też wygląda lista z osobiście wykonanymi pracami.

Wtedy osoba widzi, jak wiele mimo wszystko zrobiła. Pożyteczne zajęcia poprawiają nastrój, tym bardziej warto nimi się trudzić.

W przypadkach przytłaczającej blokady fizyczno-psychicznej, wskazane jest by skupić się na tych czynnościach, które radują zmęczone lub smutne serce.

Ta bajerancka herbatka od Wioli zaiste jest rewelacyjna. Przyśpiesza trawienie, dodaje wigoru. Zainspirowała Indiankę do tworzenia własnych mieszanek herbat. Wczoraj narwała ulistnionych pędów malin.

Na ganku schnie mięta i liście maliny. Czasu na zbieranie mało, ale trzeba zbierać na bieżąco, choćby małe ilości.

Indianka zbiera, jednocześnie explorując bogactwo swoich kwietnych łąk.

Dzień zaczęła jak zwykle od obrządku zwierząt. Potem egzotyczna herbatka Wioli w chwili krótkiej przerwy. Następnie ciężkie prace. Potem dla wytchnienia te lekkie.

Nakopała ziemi próchnicznej do wiader, przyniosła wiadra i konewki wody.

Posadziła 5 kolejnych sadzonek krasnokwiatu, sadzonki tymianku i jeszcze czegoś, czego nazwy nie pamięta.

Zrobiła spis czynności wykonanych. Ach, jaka dzielna i pracowita jest... Do tego szczera, asertywna i pozbawiona zapyziałej hipokryzji.

Indianka


niedziela, 26 czerwca 2016

Napary Indianki


Białe kwiaty krwawnika
Indianka coraz więcej ziół wykorzystuje do parzenia herbaty.
Mają pomóc zwalczyć choroby i dolegliwości.
Dzisiaj już piła napar z kwiatów krwawnika.
Właśnie parzy się napar z mięty.
A potem narwie pokrzywy i zrobi napar z liści pokrzywy.
Trzeba się wzmocnić i wyleczyć do końca czerwca.

Indianka

piątek, 27 maja 2016

Słój herbaty lilakowej

Kwiecie lilaka w słoju


Indianka uzbierała słój kwiecia lilaka.
Zawartość fermentuje na gorącym garze ustawionym na rozpalonym piecu.
Tutaj sobie Indianka wrzuci przepisik:


Herbatka z kwiatka – lilak o smaku karmelu
1.Zbierz kwiaty lilaka, kolor i odmiana bez znaczenia. Kwiaty mają być suche, bez liści. Mogą być mocno rozwinięte lub jeszcze w pączkach.

2.Umieść kwiaty w słoju, ubij mocno – w litrowym słoju mieści się naprawdę spory bukiet.

3.Zamknij szczelnie słój z kwiatami i odstaw w ciepłe miejsce, aż kwiaty stracą kolor (staną się prawie białe). W temperaturze około 35 stopni proces przebiega w czasie około 12 godzin, w temperaturze 45 stopni wystarczą 2 godziny. Posiadacze przypiecków, pieców i kominków dobrze wiedzą, skąd się bierze takie temperatury w maju. Jeśli nie należysz do grona ogniowych szczęśliwców – wykorzystaj piekarnik, na upały nie ma co liczyć.

4.Wyjmij kwiaty ze słoja – w kontakcie z powietrzem natychmiast zbrązowieją. Czuć już zapach karmelu.

5.Wysusz – gotowe.

Herbatka z kwiatka – jak stosować
Płaska łyżeczka na filiżankę napoju daje bursztynowy napar o charakterystycznym posmaku karmelu, bez goryczy. Herbatka zawiera garbniki w ilości zbliżonej do klasycznych, czarnych herbat chińskich. Nie zawiera teiny. Poprawia trawienie, relaksuje i co najważniejsze – reperuje wątrobę. Zawarta w lilaku syringina to aktywny składnik biochemiczny o udowodnionym działaniu hepaprotekcyjnym, czyli ochronnym na miąższ wątroby. Syringina ma też wielki potencjał leczniczy i polecana jest nawet przy marskości wątroby.

Herbatka z kwiatka – dlaczego warto
Pyszne i zdrowe nawyki żywieniowe to podstawa zdrowia. Nie lubię nikogo leczyć, uwielbiam uczyć, jak zapobiegać chorobom. Wątroba to cud natury, geniusz oczyszczania i utrzymywania organizmu w równowadze i zdrowiu. Zdrowa wątroba to również piękna skóra. Każdy powinien kochać i rozpieszczać swoją wątrobę.

Pokochaj swoją wątrobę.
*po kuracji antybiotykowej wątroba jest zniszczona, jak u alkoholika.
*palenie tytoniu również niszczy wątrobę.
*choroby skórne najczęściej wiążą się w niesprawną wątrobą.

http://www.herbiness.com/herbatka-z-kwiatka-czyli-karmelowy-smak-lilaka/


niedziela, 1 listopada 2015

W malinowym chruśniaku

Malinowy chrust
Liście malin
Sonia vel Saba i Czarunia vel Perła
Indianka była dziś w malinowym chruśniaku celem pozyskania surowca na eko herbatkę :)

Dziś zaparzy zielone malinowe liście, a potem już będzie przerabiać chrust :)
Ciekawe, jak smakuje herbata z chrustu malinowego?
Szczeniaki, kozy i kociaki towarzyszyły Indiance w wyprawie po zdrową, polską herbatę :)

Wolność polega na tym, że wolny człowiek robi to co chce i kiedy chce.
Dziś było Święto Zmarłych, ale Indianka jest setki kilometrów od swoich bliskich zmarłych więc dzień ten spędziła pożytecznie na swej farmie.
Ś.P. Babcię ma zawsze w sercu i pamięci niezależnie od pory roku i dnia.

Indianka

czwartek, 29 października 2015

Czwarteczek

To ulubiony dzień Indianki. Dziś słoneczny, choć zimny jak na koniec października przystało. Indii dziś zjadła na śniadanie jabłecznik i sernik własnego wyrobu i popiła herbatą miętową z liści mięty zebranych latem nad swoją rzeczką.

Zaraz idzie robić obchód swej licznej zwierzyny, a potem się zabierze za mycie kolejnych dwóch okien. Tym razem w graciarni. W świetle słońca widać doskonale jak bardzo zapyziałe są.

piątek, 4 września 2009

Odwiedziny

Dziś masztalerz bardzo zadowolony z owoców swej pracy – pilnikiem naostrzył łańcuch od piły spalinowej, zbudował całkiem zgrabny koral treningowy, przetrenował solidnie konie, znalazł rychło w czas mój klucz do rur i wymienił wodomierz (nareszcie mamy bieżącą wodę w kuchni non stop!), wkręcił nowy włącznik do kinkietu.

Paski od nagrzbietnika popękały w trakcie treningu, a nawet przed - rwą się jak stare szmaty. Nie polecam nikomu uprzęży z firmy GRENE. Dałam za uprząż 1000zł, a ona nie nadaje się do jazdy – jest niebezpieczna. To szajs. Czeka mnie wyprawa do rymarza i łatanie tego co się da. Szczęście w nieszczęściu, że te paski porwały się w trakcie treningu, a nie podczas jazdy po drogach publicznych. Mogło się to skończyć fatalnym wypadkiem.


Herbaty ziołowe (miętowa i krwawnikowa) i przysmaki
Ja dzisiaj obolała żołądkowo po sałatce z kapusty którą zrobił dla mnie masztalerz dwa dni temu. Sałatka smaczna, ale zaszkodziła mi i długo mnie boleść trzyma. Przez pół dnia chodziłam na czczo struta parząc i pijąc tylko herbatę miętową. Później dotarła do mnie paczka od Mamy, a w niej wśród słodkości, kosmetyków, środków czystości i konserw – musli, które jako lekko strawne odważyłam się zalać mlekiem kozim i zjeść miseczkę bez skutków ubocznych.


Dla spodziewanych gości naszykowałam budyń na kozim mleku, cukierki i słodkie gruszeczki, kawę i herbaty ziołowe ze świeżo zerwanych ziół. Na ser niestety było za mało czasu by go zdążyć zrobić. Następnym razem może się uda.


Po lewej Kasia, po środku Indianka, po prawej Jola
Pod wieczór wpadły w odwiedziny dwie urocze, wesołe kobietki: znana mi wcześniej z baru i ciucholandu Jola z Kowal Oleckich oraz nowo poznana jej starsza siostra Kasia z Kamiennej Góry. Zasiadłyśmy do stołu na dworze, nieopodal grusz korzystając z ostatnich powiewów lata. Dostałam fajne, starannie dobrane upominki: śliczną, miękką indiańską skórę (na pewno ją będę nosić z upodobaniem), kubki owocowe (to chyba tak a propos nowoposadzonego sadu), dwie płyty z muzyką relaksacyjną (Kasia sama nagrała i trafiła w dziesiątkę – faktycznie, jestem zwolenniczką takiej właśnie muzyki, kiedyś słuchałam jej pasjami, obecnie także nie stronię) oraz własnoręcznie (tym cenniejsze) upieczone rogaliczki nadziewane dżemem, słone chrusty (przydadzą się na niedzielę do żołądkówki bom zachorzała na żołądek, a trener chronicznie choruje, a przede wszystkim jest do oblania sukces remontowy – skuteczna wymiana wodomierza i znamienna bieżąca woda w kuchni od tego momentu ku naszej obopólnej wygodzie) oraz fafle. Prezenty starannie przemyślane i trafione. To ujmujące :)

Czas szybko i miło nam minął na rozmowie i smakowaniu smakołyków i popijaniu herbat i kawy. Kobietkom smakował mój budyń i zachwycały się herbatami ziołowymi zaparzonymi ze świeżo zerwanych ziół. Zioła zalane wrzątkiem pięknie prezentowały się w przezroczystych szklanych dzbankach uwieńczonych kolorowymi wieczkami. Zwłaszcza dzbanek do mięty pięknie dobrany – zielone wieczko i rękojeść w idealnie tym samym kolorze co zaparzona gałązka mięty. Paniom się podobało, a mnie się podobało, że im się podobało ;). Przed odjazdem obie panie podziwiały stary dąb, który u nasady ogryzion przez konie, jawił się jako gigantyczna noga słonia. Wiekowemu dębowi zamiaruję nadać imię po założycielowi Czukt. Dąb Mikołaj - oto nazwa mego 300 letniego dębu.

Pod wieczór z rowerowego rekonesansu wrócił imć masztalerz. Miast do nas podejść – dyskretnie udał się na spoczynek do swego namiotu :) Tam pomieszkuje od czasu przyjazdu, choć na wstępie bronił się rękami i nogami przed spaniem w namiocie :). Jednak po pierwszej przespanej tam nocy, tak mu się tam spodobało, że nie chce za nic spać w domu. Póki ciepło, tam mu dobrze. Dałam mu tam gruby dmuchany materac welurowy, gruby koc i zimową kołdrę i śpi mu się w namiocie dobrze. Kąpie się w domu w wannie lub bierze wiadro z nagrzaną wodą pod swój namiot i tam się chlapie. Jemy w domu lub przed domem na wyniesionym stole kuchennym. Bliski kontakt z naturą przypadł mu do gustu. Namiot stoi nad rzeczką, ma ładny, zielony widok na sad i moją wewnętrzną drogę dojazdową.