Pokazywanie postów oznaczonych etykietą dżdża. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą dżdża. Pokaż wszystkie posty

środa, 10 sierpnia 2016

Siąpi 3


Wyjść czy nie wyjść? Oto jest pytanie. Siąpi, a nawet popaduje.
Super! Posadzone sadzonki lepiej się ukorzenią i będą rosły.
Indianka ma jeszcze sporo roślin do wkopania. W ten powolny i mozolny sposób Indianka stworzy swój wymarzony ogród. Sęk w tym, że zawieruszyła się jej kurtka przeciwdeszczowa. Trzeba zwykłą kurtkę ubrać.

Jej ogród powoli zapełnia się roślinami wieloletnimi. Dzisiaj ma ochotę posadzić pigwowca.

pigwowiec japoński - kwiaty
 Pigwowiec to krzew wspaniale kwitnący wiosną.

Oczywiście jeszcze kilka porzeczek czeka na wkopanie.
Jej ciężka praca zaowocuje w przyszłości pięknymi plonami.
Będzie cudnie. Tylko przykro jej, że nie ma przy niej bratniej duszy, z którą mogłaby dzielić pracę i przyszłe plony.

***

Pigwowiec jak sadzić?

Pigwowiec japoński

Chaenomeles japonica

Charakterystyka rośliny

  • pokrój: rozłożysty
  • wysokość: do 1 m
  • dekoracyjność: kwiaty, owoce
  • kwiaty: pojedyncze
  • kolor kwiatów: czerwone
  • okres kwitnienia: III, IV
  • owoce: jadalne, owalne
  • kolor owoców: żółte
  • trwałość liści: sezonowe
  • przydatność do spożycia: owoce
  • gleba: każda ogrodowa
  • wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • stanowisko: półcień, słońce
  • zastosowanie: małe ogrody, ogrody przydomowe, rabaty

Dla pigwowca japońskiego warto znaleźć miejsce w ogrodzie, odznacza się on bowiem nie tylko dużą urodą, ale także daje owoce nadające się na przetwory i nalewki. Pigwowiec osiąga wysokość ok. 120 cm i rozrasta się szeroko na boki. Jego ozdobą są duże, ceglastoczerwone kwiaty, podobne do kwiatów jabłoni. Pojawiają się tuż przed rozwojem liści – w kwietniu i w maju. Zebrane są w pęczki na całej długości gałęzi.

Cytrynożółte owoce zdobią roślinę jesienią. Są kwaśne i cierpkie ale mają przyjemny, intensywny zapach. Owoce, które pozostaną na zimę na krzewach są po przemarznięciu doskonałym pokarmem dla ptaków.

Pigwowiec japoński rośnie dobrze na każdej uprawnej glebie, najlepiej jednak czuje się na glebach żyznych, przepuszczalnych, bogatych w wapń. Jest dość ekspansywny. Preferuje stanowiska słoneczne, w miejscach zacienionych mniej obficie kwitnie. Jest odporny na suszę, dość odporny na mrozy, jednak wymaga miejsc osłoniętych od wiatrów bo w czasie mroźnych zim część pędów może przemarzać.

Należy go formować po kwitnieniu – usuwać pędy z okolic o nadmiernym zagęszczeniu oraz bardzo silne gałęzie zagrażające pokrojowi krzewu. Cięcie przeprowadzamy też po posadzeniu świeżo nabytych roślin, skracając wszystkie gałązki o połowę aby wywołać ich rozgałęzienie się. Zbyt słabe pędy usuwamy u nasady.

Przepiękny krzew do ogrodów przydomowych i parków. Można z pigwowców utworzyć grupę na trawniku albo posadzić co 1 m wzdłuż drogi lub ogrodzenia. Sadzone gęsto co 0,5 m tworzą gęsty, kolczasty owocujący żywopłot. Nadają się także na rabaty i skalniaki.

Przy odpowiednim przycinaniu można uprawiać roślinę w domu. Odmiany karłowe są idealne na bonsai. Kwiaty pigwowca pięknie wyglądają w wazonie – nawet jedna gałązka wystarczy do stworzenia kompozycji w stylu japońskim.

http://www.zielonyogrodek.pl/lisciaste/pigwowiec-japonski

Pigwowiec - charakterystyka, zastosowanie

Do rodzaju pigwowiec należą 3 gatunki, dziko występujące we wschodniej Azji oraz liczne odmiany, z których wszystkie można uprawiać w Polsce. Krzewy pigwowca wiosną obsypują się kwiatami, przypominającymi nieco kwiaty jabłoni. Natomiast żółte owoce pigwowca pojawiają się na jesieni. Wykorzystywane są na przetwory - konfitury, nalewki, mogą być dodawane do herbaty lub kandyzowane. Krzewy te można sadzić na rabatach, formować nażywopłot lub prowadzić przy murach.

Pigwowiec - gatunki i odmiany

Pigwowiec japoński Chaenomeles japonica
Jak nazwa wskazuje ten pigwowiec pochodzi z Japonii. Tworzy szerokie, niskie krzewy do 1 m wysokości. Na pędach znajdują się krótkie ciernie. Kwiaty są barwy ceglastej czerwieni, średnicy 3-4 cm, z pojedynczym okółkiem płatków. Pigwowiec japoński zaczyna kwitnąć chwilę przed wypuszczeniem liści, na przełomie marca i kwietnia. Owoce pigwowca japońskiego są płasko-kuliste, żółte, o średnicy 4 cm. Przyjemnie pachną. Pigwowiec japoński jest u nas w pełni mrozoodporny.
Pigwowiec okazały Chaenomeles speciosa
Pochodzi z Chin, określany też jako pigwowiec chiński lubpigwowiec właściwy. Jest większy od pigwowca japońskiego, dorasta do 2 m wysokości. Pędy są silnie cierniste. Kwiaty mogą być czerwone, różowe lub białe. Pigwowiec okazały kwitnie w maju i czerwcu. Owoce 4-7 cm długości, bardzo twarde. Z racji na wyższy wzrost oraz podłużne owoce, przypominające owoce pigwy, ten gatunek pigwowca jest często mylony z pigwą pospolitą. Ten pigwowiec jest również mrozoodporny co znacznie ułatwia uprawę.

Pigwowiec pośredni Chaenomeles x superba
Ten pigwowiec jest mieszańcem dwóch wcześniej wymienionych pigwowców i jest najczęściej uprawiany w naszych ogrodach. Pigwowiec pośredni osiąga wysokość do 1 m i silnie rozrasta się na boki. Na pędach są spore ciernie do 1 cm długości. Kwiaty występują w wielu różnych kolorach, w zależności od odmiany. W Polsce szczególnie poleca się 3 odmiany pigwowca pośredniego:
  • 'Crimson and Gold' - kwiaty ciemno karmazynowe
  • 'Elly Mossel' - kwiaty ognisto czerwone, odmiana powtarza kwitnienie w lecie
  • 'Nicoline' - kwiaty czerwono - pomarańczowe, kwitnie obficie. Odmiana szczególnie wartościowa!
pigwa a pigwowiecPigwa a pigwowiec - różnice
Pigwa pospolita jest często mylona z pigwowcem. Choć rośliny te są spokrewnione, to jednak występują między nimi znaczące różnice, nie tylko w wyglądzie ale i sposobie uprawy. Równie często są mylone owoce pigwowca z owocami pigwy. Tymczasem sposób robienia przetworów z pigwy i z pigwowca nieco się różni. Jak zatem ich nie pomylić? Oto jak rozpoznać czy to pigwa czy pigwowiec! Więcej...

Uprawa pigwowca

Wymagania glebowe
Krzewy pigwowca najlepiej jest sadzić na glebach żyznych, wilgotnych i ciepłych. Dobrze też sobie radzą na glebach piaszczystych i wapniowych. Natomiast źle rosną na glebach podmokłych i zadarnionych. Uprawiając pigwowce najlepiej jest wyłożyć podłoże pod krzewem ściółką co zmniejszy utratę wilgoci, a także zapobiegnie rozwojowi chwastów.

Stanowisko
Najlepszym stanowiskiem do uprawy pigwowców są miejsca słoneczne, ciepłe oraz pół-cieniste. Pigwowce bardzo dobrze nadają się na rośliny miejskie ponieważ są mrozoodporne i dobrze znoszą zanieczyszczenia atmosferyczne.

Cięcie
Krzew pigwowca nie wymaga też specjalnego cięcia. W razie potrzeby krzewy można przycinać aby je przerzedzić lub ograniczyć ich wzrost. Formowania wymagają pigwowce sadzone na żywopłot aby zachować kształt i zwarty pokrój żywopłotu. Rośliny prowadzone wzdłuż murów tnie się po zakończeniu ich kwitnienia, przycinając ich zeszłoroczne pędy, na których zostawia się po 2-3 pączki.

Pigwowiec - rozmnażanie, sadzonki

Sadzonki pigwowca
Pigwowce najlepiej jest rozmnażać przez sadzonki. Jeżeli chcemy mieć więcej krzewów, należy pobrać sadzonki pigwowca latem, pamiętając aby tak je uciąć, żeby sadzonka zawierała tzw. "piętkę". Następnie sadzonkę pigwowca należy umieścić w doniczce wypełnionej torfem zmieszanym z piaskiem. Doniczki z sadzonkami pigwowca należy przezimować w chłodnym inspekcie, a na wiosnę należy wysadzić je do gruntu.

Pigwowiec z nasion
Pigwowiec może być też rozmnażany z nasion. Należy jednak pamiętać, że tak rozmnaża się wyłącznie gatunki. Odmiany pigwowca rozmnażane z nasion zazwyczaj nie dziedziczą cech rośliny matecznej (mogą mieć np. inny kolor kwiatów).
pigwowiec japoński z nasionPigwowiec japoński z nasion
Jak wyhodować pigwowca japońskiego z nasion? Czy pestki trzeba poddawać jakimś zabiegom? Jakie są szanse, że coś wyrośnie z nasion pigwowca i co się stanie jeżeli surowy owoc po prostu zakopiemy w ziemi. O swoich doświadczeniach piszą użytkownicy naszego forum. Zobacz komu udało się wyhodować pigwowca z nasion i jak to zrobić. Więcej...
Samodzielne rozmnażanie pigwowca jest stosunkowo łatwe. Jeżeli jednak nie mamy cierpliwości do hodowli sadzonek, śmiało można kupić gotowe już do wsadzenia sadzonki pigwowca w szkółce lub centrum ogrodniczym. Zaoszczędzi to nasz czas, choć będzie nieco droższe od samodzielnej hodowli sadzonek.

Owoce pigwowca - zbiór, zastosowanie

Owoce pigwowca nie są duże (zazwyczaj 4-5 cm średnicy) i zależnie od odmiany mogą być kuliste lub lekko spłaszczone. Zawierają dużo pektyn i są bogatym źródłem witaminy C (mają jej znacznie więcej niż cytryna). Są dość twarde i trwałe, a ich żółtawa skórka często pokryta jest rumieńcem i wydziela przyjemny zapach. Dojrzewają od września do października.

Zbiór owoców pigwowca przeprowadza się zazwyczaj w październiku. Niektórzy twierdzą, że najlepsze są po pierwszych przymrozkach. Nie nadają się do spożycia na surowo (cierpkie i twarde) ale za to mogą być świetnym dodatkiem do herbaty, zastępując popularną cytrynę. Wystarczy pokroić owoc pigwowca na plastry (usuwając wcześniej gniazdo nasienne) lub w kostki i zasypać cukrem w słoiku. Po kilku dniach można już dodawać do herbaty. Owoce pigwowca są też wykorzystywane na przetwory - można je smażyć z cukrem, otrzymując smaczne dżemy i konfitury. Warto na ich bazie przygotować też nalewkę, tzw. pigwowcówkę (często myloną z pigwówką, czyli nalewką z owocow pigwy).
owoce pigwowca - kiedy zbierać, gdzie kupić, jaka cenaOwoce pigwowca - kiedy zbierać, gdzie kupić, jaka cena
Od września do listopada owoce pigwowca są bardzo poszukiwane, bo pigwowiec nie jest masowo uprawiany. Zobacz kiedy zbierać owoce pigwowca aby były jak najbardziej smaczne i aromatyczne, gdzie kupić owoce pigwowca najlepszej jakości, kto prowadzi ich sprzedaż i jaka jest cena owoców pigwowca, które polecam! Więcej...
http://poradnikogrodniczy.pl/pigwowiec-odmiany-uprawa-rozmnazanie.php

piątek, 19 lipca 2013

Leje


Indianka uwielbia jedno z najorygilnalniejszych słów polskich: „dżdża”. Nie ma zamiaru tłumaczyć nieukom co to jest „dżdża”. Chodzili do szkół, to powinni to wiedzieć od dawna. Dżdża zamieniła się w deszcz dość obfity. W obliczu zmieniającej się aury pogodowej Indianka została w domu, by przyszykować sobie narzędzia do pracy, na które to szykowanie szkoda jej czasu, gdy pogoda jest sucha i dobra do pracy na zewnątrz. Porządnie naostrzyła osełką śmigło wykaszarki. Znalazła odpowiedni gwóźdź do nowych grabi i umiejętnie go przybiła. Lśniąco jasnozielone grabie stabilnie trzymają się na drewnianym trzonku. Nalała pełny zbiornik paliwa do wykaszarki. Jest gotowa do kontynuacji sianokosów. Tymczasem deszcz ustąpił.
Być może dalej dżdży. Na razie nie wyjdzie, bo ją opanowała wielka senność. 
Wypije herbatę, trochę się położy i może po krótkiej drzemce wrócą indiańskie siły do kopania dołków pod słupy ogrodzeniowe.  

Synonimy (wyrazy bliskoznaczne) słowa dżdża: mżawka, wilgoć.
liczba pojedyncza
  1.  dżdża
  2.  dżdżi
  3.  dżdży
  4.  dżdżć
  5.  dżdżcią
  6.  dżdży
  7.  dżdżo

liczba mnoga
  1.  dżdży
  2.  dżdży
  3.  dżdżom
  4.  dżdży
  5.  dżdżami
  6.  dżdżach
  7.  dżdże


Dżdży


Dziś pochmurno. Indianka miała nadzieje, że dzisiaj będzie tak upalnie jak wczoraj i będzie mogła zebrać chociaż część siana zostawionego w polu przez kosiarza. Miała nadzieję, że chociaż część siana da się uratować. Niestety – wszystko zgnite, a pogoda dżdżysta. Dobry dzień na prace kopawcze. Indianka od rana zgrabiała wczoraj ukoszoną przez siebie wykaszarką trawę i ładowała na taczkę. Zwiozła w sumie dwie taczki przewiędniętej, lekko przeschniętej trawy. Do paszarni, do doschnięcia, bo na dworze dżdży. W paszarni ułożyła to półsiano na drabinie wiszącej nad podłogą, by dobrze doschło. W paszarni jest przewiew, więc za kilka dni to półsiano powinno być całkiem suche i gotowe aby wnieść je na strych paszarni.

Obejrzała od spodu to siano co kosiarz skosił i zostawił w polu na zmarnowanie.
Od spodu czarna zgnilizna. Pleśń. Grzyb. To już się na nic nie nada. Tylko kompost.
Przykra sprawa. Indianka ma kolejną nauczkę, aby nie wchodzić w żadne interesy z miejscowymi wieśniakami. Okropni są. Bez sumienia. Jak tak można naciągnąć biedną, samotną kobietę na majątek i koszty i zmarnować jej siano w polu? Pozbawić zwierząt paszy na zimę??? Bezczelność najwyższego stopnia. W dodatku to zgniłe siano nie może zostać w polu. Musi je sprzątnąć. Musi je całe zebrać na kompost. Wywieźć choćby taczką. Dodatkowa robota dla Indianki. Kosiarz nie poczuwa się do żadnej odpowiedzialności za swoją spartoloną robotę. Ani się pokazał, ani się odezwał. Ma głęboko w dupie.

Indianka wróciła do domu, by pościelić gniazda kurczętom i gęsiętom oraz nakarmić je świeżą trawą oraz sypką karmą. Kurczęta były już po kilkugodzinnym wybiegu, więc zadowolone chętnie wskoczyły do swego gniazda. 

Suczka nakarmiona. Kicia też. Suczka dostała karmę i chleb, kicia karmę i myszy.
Przed domem wylegują się kozy oraz pasie się Dakota. Indiana i pozostałe konie najedzone śpią w stajni.

Indianka zrobi sobie obiad i zabierze się do kopania dołków pod nowe słupy ogrodzeniowe.