czwartek, 6 lutego 2014

Miseczka

Indianka po długim, pracowitym dniu w którym napoiła i nakarmiła obficie wszystkie swoje ukochane zwierzęta wczoraj przywiezionymi belami siana – postanowiła się wykąpać. Woda niestety zamarzła w piwnicy, lub poza nią w gruncie, ale Indianka wcześniej zgromadziła sporo wody w potężnych kotłach oraz w wielu wiadrach. Co prawda woda z wiader dawno zużyta do pojenia zwierząt, ale w kotłach zostało jeszcze trochę wody, którą jednak trzeba oszczędzać do gotowania i zmywania. Zatem Indianka wzięła niewielką miseczkę sześciolitrową i umyła się w 4 litrach wody oraz spłukała w kolejnych 4 litrach.


W sumie zużyła jedno wiaderko wody do wykąpania całej swej osoby i umycia włosów.

Skoro Witek potrafił się na Rainbow Gathering w Indiach wykąpać w jednym kubku wody, to Indianka tym bardziej mogła się wykąpać w wiaderku wody. Woda ciepła, nawet gorąca – prosto z pieca. Dobrze nagrzanego pieca. Indianka od wczoraj pali w piecu nieprzerwanie i temperatura w domu znacznie wzrosła, a przy piecu jest bardzo gorąco, wręcz parzy. Idealne okoliczności do kąpieli. Także Indianeczka czyściutka, pachnąca i suchutka, gdyż wpierw wytarła się i zawinęła w wielki ręcznik i suszyła przy piecu susząc włosy, a potem zdjęła ręcznik, powiesiła go na sznurze nad piecem by wysechł i nago dosuszyła się przy mocno grzejącym piecu. Wyschła szybko.

Następnie wzięła dezodorant i namaściła skórę pod pachami. Potem sięgnęła po pachnącą oliwkę do namaszczenia swych ciemnych, indiańskich włosów. Dreadów już dawno nie ma. Włosy jeszcze przed Sylwestrem rozczesała, co wymagało z jej strony morza cierpliwości i staranności. Wszak nie jest łatwo rozczesać sfilcowane włoski :) Praktycznie jest to niemożliwe, ale dała radę mimo to.


Ostatnimi zabiegami pielęgnacyjnymi było psiuknięcie szyi pięknymi zapachem perfum oraz obcięcie pazurków u stóp Indianki.


Teraz jest już czyściutka, pachnąca i gotowa do rozprawy sądowej, tylko nie wie, na kiedy ma termin. Może już był??? Nie może za żadne skarby znaleźć powiadomienia.


Tak czy inaczej na wszelki wypadek trzeba się przygotować na wizytę eskorty konwojującej ją na salę rozpraw.


Wyciągnęła czyste, eleganckie ciuszki. Wszak trzeba w tym sądzie jakoś wyglądać przyzwoicie.

Rzadko Indianka opuszcza swój rezerwat Indian by udać się do cywilizacji.


Powiesiła na sznurku w kuchni nad rozgrzanym piecem aby ogrzać i dosuszyć z wilgoci:

biały koronkowy staniczek, białą bluzeczkę z wdzięcznymi, delikatnymi frędzelkami u mankietów,

biały sweter o grubych, plastycznych splotach dzierganych, czarne, eleganckie obszerne i powiewne szarawary z żorżety. Pod piecem ustawiła czarne trzewiki, Jest przygotowana.


Jeszcze trzeba dowód przygotować i komórkę z wystukanym numerem do rodziny, jakby znowu Indiankę bili i poniewierali tak jak w kwietniu 2013 roku, gdy pojechała zabrać do domu podstępnie wyłudzonego od niej psa. Jest też telefon do pewnej organizacji zajmującej się prawami człowieka.

Indianka nie pozwoli się bezkarnie poniewierać żadnym policjantkom.


Na sali rozpraw w Giżycku przydałoby się jakieś wsparcie moralne. Tylko kiedy ta rozprawa?

Indianka znalazła stertę papierów, ale nie ma wśród nich tego zawiadomienia o terminie.


Rozprawa niestety jest w Giżycku, czyli 60 km od miejsca zamieszkania Indianki.

Indianka nie jest w stanie tam dotrzeć o własnych siłach. To zdecydowanie za daleko, poza tym nie ma czym i za co. Ostatnie pieniążki wydała na zakup siana, aby zabezpieczyć paszę zwierzętom do wiosny, bo ta co zbierała ją latem okazała się niewystarczająca (z winy usługodawcy jak doskonale pamiętacie ci co wiernie jej bloga czytają).


Zewnętrznie Indianka jest przygotowana do rozprawy, duchowo też – opanowana i spokojna jak święci tureccy. Nie da się nikomu sprowokować. Well, jeśli krzywda wytrąci ją z równowagi i zacznie płakać jak bóbr – trudno. Będzie płakać. Wszak wielką krzywdę jej robią. Pobili, sponiewierali, poniżyli, porwali, zastraszali, uprowadzili do szpitala a potem na komendę, a tam ją zrewidowali jak groźnego kryminalistę poszukiwanego za co najmniej kradzież czy rozbój, zmusili do dmuchania alkomatu który ku rozczarowaniu policjantek pokazał zero alkoholu, a następnie przesłuchali i wypuścili w środku nocy by sobie sama wracała z buta 60 km do domu.

Takie traktowanie zwykłych, porządnych obywateli przez policję świadczy dobitnie o roli policji w tym państwie. Policja nie jest dla ludu, by go chronić i bronić. Ona jest po to, by trzymać go za mordę jak bandę niewolników bez elementarnych praw ludzkich.


Prawnie niestety Indianka nie jest przygotowana do rozprawy. Niestety, nie jest w stanie jeszcze nad prawem siedzieć. Ma za dużo ciężkiej pracy fizycznej na gospodarstwie i jest przemęczona.

Cała nadzieja w pani mecenas. Oby nie zawiodła.






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Witajcie na moim blogu armio czytelników 😊

Zanim napiszesz coś głupiego, ODROBACZ SIĘ!!!

🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎🐎

Do wrogów Indianki i Polski:
Treści wulgarne, kłamliwe, oszczercze, manipulacyjne, antypolskie będą usunięte.
Na posty obraźliwe obmierzłych gadzin nie mam zamiaru odpowiadać, a jeśli odpowiem - to wdepczę gada w błoto, tak, że tylko oślizgły ogonek gadziny nerwowo ZAMERDA. 😈

Do spammerów:
Proszę nie wklejać na moim blogu spamu, bo i tak zmoderuję i nie puszczę.

Please no spam! I will not publish your spam!