Wiktor zaopatrzony w prowiant na cały dzień, wybrał się do kościoła, a potem na całodniową wycieczkę po okolicy.
Indianka została w domu, bo gospodarstwo to obowiązek - trzeba tu być i wszystkiego doglądać. Jest mnóstwo pracy i każdy dzień jest zbyt cenny, by go tracić na wycieczki po okolicy. Więc Indianka maluje słupki ogrodzeniowe, aby wyschły na następny dzień i by były gotowe do przewiezienia na pole i do ich wkopania.
Ma też sadzonki szczypiorku wieloletniego do posadzenia, a i być może nowy korytarz trzeba będzie ustawić ogierowi.
http://www.doradcaprow.pl/prow/Wiadomosci-PROW/We-wrzesniu-dwa-nabory-wnioskow-o-przyznanie-pomocy-z-PROW-2007-2013-na-tworzenie-nowych-miejsc-pracy-na-wsi./241/
OdpowiedzUsuńAkapit o pomocy na działalność nierolniczą (od 7.10) Może się Indiance to info do czegoś przyda...
Zerknę. Ale w tych programch to trzeba mieć najpierw swoją kasę aby z nich skorzystać. Jest obowiązek sfinansowania inwestycji w 100 procentach ze swoich pieniędzy, a do tego dotacja jest niecałe 50 procent, bo odchodzi 23 procent nierefundowanego VATu. Wypłacają dopiero po zrealizowaniu projektu i jego odbiorze. To nie jest łatwa kasa, a koszty inwestycji są wysokie bo wszystko musi być kupione nowe i na fakturę.
OdpowiedzUsuńJest też wiele innych ograniczeń.
Np. nie można kupić używanego samochodu poniżej 9 osobowego.
Jeśli kupować, to taki nowy i co najmniej dziewięcioosoby, a taki kosztuje horrendalnie dużo - tyle co dom, a takiego nie chcę kupować.
A wnioskowanie o kasę na remont to niesamowita droga przez mękę z mnóstwem papierów, biznesplanów, a potem użeranie się z budowlańcami, którzy nie wywiązują się z zadań na czas i partolą robotę. Można osiwieć. Wielu rolników odpuszcza sobie te programy z tych powodów.
Ktoś przeliczył, że taniej wychodzi wziąść kredyt i spokojnie sobie dłubać swój dom aż nabierze standardu.